Benauwdheid en eten
21-05-2006 om 19:17 uurWie van jullie herkent het volgende probleem:
Als je erg benauwd bent dat je dan moeilijk kunt eten omdat je zo snel het gevoel hebt dat je bomvol zit. Ook al heb je net 2 happen gegeten.
Ik krijg dan altijd het gevoel dat ik me overeten heb. Bovendien moet ik dan altijd heel veel diep ademhalen omdat ik anders geen lucht krijg.
Is dit normaal?
Ik herken de bovengenoemde zaken. Fijn om te lezen dat ik niet de enige ben met deze klachten. vaak aangegeven bij mijn LA maar zij maakt er weinig van. Ik vind het jammer dat er niet meer mee gedaan word. Ik kreeg de tip om met pauzes te eten. Dit is soms een oplossing, maar soms heb ik het zo benauwd dat mijn eetlust na een uur of wat wachten al vergaan is. Erg frustrerend!
Ik herken dit ook. Als ik het benauwd heb, vermijd ik ook producten met melk (melk, yoghurt, chocolade, romige dingen, kaas, etc) omdat het voor mijn gevoel dan alleen maar erger wordt. Ik heb ook wel eens benauwde periodes gekend (luchtweginfectie ofzo) dat ik met name "frisse" dingen at als fruit en appelmoes.
Ik weet niet wat mij overkomt? ik herken ik echt alles !!!! Vroeger werd ik een teut genoemd met eten. Ik at toen al heel erg langzaam (nu is gebleken dat ik van kinds af aan al astma heb). Ik krijg soms geen hap door mijn keel van de benauwdheid. Kauwen is al een probleem om dan ook nog te ademen tussen hoor. Helemaal ellendig wordt het als mensen ook nog eens gezellig met je willen kletsen onder het eten. Hartstikke leuk, maar dan stop ik met eten. Lukt me gewoon niet.
Inderdaad, heel herkenbaar! Ben weliswaar geen " teut " met eten maar heb wel vaker moeten horen " dat je toch vooral "iets" moet eten ook al ben je niet zo lekker". Heb daar moeite mee, als ik benauwd ben heb ik nu eenmaal minder trek en smaakt mij het eten minder. Ook ben ik dan nog vaak te moe om een hap te nemen.
soms wel, maar ik eet door hoe benauwd ik ook ben, stom he, maar heb dan ook een eet probleem :o
Als kind had ik dat heel duidelijk, als ik ziek was at ik weinig tot niets. Ik was dan ook een onderdeurtje, de kleinste en lichtste van de klas, zo'n beetje. En das best lastig geweest voor mijn ouders, want je moest toch wel wat eten...
Nu (zoals in: later als ik groot ben..) herken ik mij meer in de reactie van Jade. Soms heb ik moeite met eten als ik benauwd, maar meestal gaat het bij mij gewoon door, het eten, en dat komt door mijn eetstoornis.
Al heb ik wel (en dat is eigenlijk altijd, niet eens alleen als ik benauwd ben) moeite met melkproducten. Die krijg ik niet goed weg en ik word er eigenlijk altijd een beetje benauwd van. En das ook wel lastig, omdat je, als je veel pred krijgt, wel weer moet denken om je kalk-inname.
je kan ook kalktabletten erbij vragen, melk vind ik hier ook niet zo,n goede optie, net als chocolade niet fijn werkt.
Herkenbaar; toen ik nog geen medicijnen had (het heeft lang geduurd voor ze ontdekten dat het astma was; ik hijg en piep weinig) at ik ook altijd langzaam. Ik merk het nu als het goed gaat met m'n astma, dan eet ik veel sneller en meer. Nu het weer minder gaat, gaat het eten ook weer langzamer; maar ik eet m'n bord wel altijd keurig leeg. Alleen niet toen het heel slecht ging, dan lukt eten bijna niet.
Voor mij werken zure melkproducten heel goed, zoals optimel. En als ik heel benauwd ben dan heb ik vaak ook breakers in huis.
Gek genoeg kan ik idd wel tegen optimel maar niet tegen melk, vifit is een grensgeval.