Augustus 2024 - Oh zo moe!
01-08-2024 om 08:34 uurWe horen regelmatig dat mensen met een longziekte vaak vermoeid zijn, zelfs na een goede nachtrust. Helaas is hier in de spreekkamer niet altijd voldoende aandacht voor. En dat terwijl het veel invloed heeft op je dagelijks functioneren. Als ervaringsdeskundigen hebben jullie vast tips of adviezen om het leven wat makkelijker te maken. Wat helpt jou om zo energiek mogelijk te blijven?
Heel herkenbaar. Ik word elke dag moe wakker en heb van vermoeidheid continue last. Dat zal iedereen hier herkennen denk ik. Maar desondanks ga ik er iedere dag weer voor met een positieve insteek(Positieve Gezondheid), goed naar de signalen van mijn lichaam en mijn gevoel te luisteren. Kortom energiemanagement.
Elke dag beweeg ik voldoende. Elk uur minimaal 250 stappen en over de hele dag probeer ik minimaal 5000 stappen te zetten of een fietstocht met mijn e-bike te maken. Gezonde voeding, veel water en koeling met deze warmte. Soms naar een museum met mijn vrouw of leuke dingen doen met (klein)kinderen. Allemaal passend binnen het energiemanagement. Gelukkig kan ik dat nu allemaal nog.
Daarnaast neem ik tijd voor vrijwilligerswerk o.a. voor het Longfonds, geeft veel voldoening en ik blijf hierdoor scherp. Bijna alles kan ik gelukkig online doen.
Veel sterkte allemaal in deze warme tijd.
Ja, ik word ook moe wakker. Dit vooral nadat ik paar maanden terug mijn klaplong heb gekregen en de hierbij ontdekte longemfyseem. Nu zit ik in de ziektewet. Meestal word ik ook heel vroeg wakker, dat was ik zo gewend voor mijn werk. Als ik dan mijn ochtend dingen heb gedaan, wc, douchen, aankleden dan stort ik vaak weer in op mijn bed om dan later om een uur of 11 a 12 weer wakker te worden. Als ik nu terug redeneer was ik al lang voor mijn klaplong oververmoeid, op mijn vrije dagen deed ik vaak helemaal niets meer, kon ook weinig doen, was alleen maar aan het bijkomen.
Ik heb zo'n Ventolin Diskus ding, maar heb niet echt het idee dat het veel helpt. Het enige dat er fijn aan is, is dat je wat bij je kan steken als je de deur uitgaat; in plaats van naar mijn aansteker zoeken wat ik vroeger altijd deed.
Wat ik doe om energiek te blijven, ja alleen maar lopen of fietsen. Ik durf bijna niks meer met mijn bovenlichaam te doen; doodsbang om weer een klaplong te krijgen. Ook zo klote dat het allemaal in je lichaam afspeelt. Je kan het niet zien.
Hier hetzelfde. Elke ochtend vermoeid wakker worden. Soms heb ik betere dagen en dan sta ik iets minder vermoeid op. Sinds een jaar de diagnose Bronchieectasien en inmiddels ook volledig in de ziektewet omdat ik de dagen niet vol kon houden en constant longontsteking had.
Samen met de ergotherapeut probeer ik de dagen te leren "managen". Is niet altijd makkelijk. Ik wandel veel met mijn hondjes en pak mijn rust op de dag zodat ik mezelf niet door de dag hoef te slepen maar zo nu en dan tussendoor mijn "batterij" kan opladen.
's Morgens wordt ik meestal heel moe wakker, ik begin met een paar bladzijdes te lezen in mijn boek, daarna oefeningen, wassen, medicijnen en nog een half uurtje terug naar bed om op mijn tablet een spelletje te doen. Ik ben daarna fit genoeg om gaan te ontbijten en naar de sportschool te vertrekken om 1,5 tot 2 uur goed bezig te zijn. Mocht ik geen tijd hebben om op deze manier mijn dag te beginnen merk ik dat de hele dag. Misschien een tip om eerst even te ontspannen.
Ik ben ook altijd moe, en wordt ook moe wakker.
Eenmaal eruit en gedoucht.
En na mijn ontbijt, altijd kwark(eiwitten) met fruit en granola,is de pap op.
Ik zou dan het liefst een uur terug naar bed gaan.
Maar dat gun ik mijzelf niet, het huishouden roept voor wat ik het kan doen.
Ik ben al vaak naar de huisarts geweest, mijn bloed laten testen op vitamine ed.
De huisarts weet het dan ook niet.
En ga ik weer ontevreden naar huis.
Sinds de longrevalidatie in 2016 ben ik blijven sporten en ook zwem ik nog 1x in de week.
Probeer mijn stappen te doen, en doe mijn 'ommetjes'.
Ik heb ook een lekkende hartklep, en wordt ook eerdaags geopereerd aan mijn rug.
Dus daar geef ik ook de schuld nog aan.
Maar ik ben zooo blij dat ik dit lees, en dat het waarschijnlijk wél van mijn COPD kan komen...
Waarom neemt zo'n huisarts niet mee in zijn gedachten.....
ik heb een aantal dingen losgelaten, zoals opstaan,direct douchen, aankleden. Dat doe ik niet meer, Na het opstaan keutel ik rond, lezen, bak koffie, hapje eten, deur open zetten voor de dieren en in de tussentijd wassen en af en toe eens wat aantrekken, tot ik aangekleed ben. Meestal ben ik na 2 uur volledig in staat om de fiets te pakken en de ronde van 1 1/2 uur met de honden te fietsen. Ik ben met pensioen, dus het kan. Bij thuiskomst even zitten en de rest van de dag klussen oppakken. Eten koken doe ik volledig zelf uit verse producten vanwege nog een ander fysiek probleem. 's Avonds douchen, want dan hoef ik me niet meer aan te kleden, dat scheelt echt, daarna kan ik bankhangen. Voor mij werkt het. En als ik er vanaf moet wijken dan krijg ik de klap halverwege de dag, heb ik meer pufs nodig dan op de routinedagen. En de volgende dag moet ik het ook bezuren, maar soms is het de moeite waard en accepteer ik de gevolgen.
Ook ik ben moe, verschillend moe. Na bezoek nu en ( te) veel praten ben ik helemaal stuk. Daar komt bij dat ik vaak duizelig ben. Pas bij de internist op alle gebieden bloedonderzoeken en een 24 uurs kastje voor de bloeddruk gehad. Dat was allemaal in orde gelukkig. Maar ergens hoopte ik dat er toch iets zou worden gevonden waar iets aan te doen zou zijn geweest. Zijn er meer mensen met duizeligheid?
Ik gebruik 2 x per dag Foster nexthaler en bij calamiteiten bricanol 50.
Omgaan met vermoeidheid is lastig en voor iedereen is het zoeken naar eigen mogelijkheden.
Op het internet kwam ik een folder tegen, die handvaten kan geven.
Fitter bij longaandoeningen.
Omgaan met ernstige vermoeidheid tijdens en na de ziekte.
Te vinden bij: https://harteraad.nl
Groetjes Spirit
Ik ben meteen even gaan zoeken en dat is inderdaad een interessante folder Spirit. Dank je voor het delen!
Klik hier voor de directe link naar de PDF: Fitter bij longaandoeningen
Vermoeidheid vind ik soms nog wel lastiger als mijn ernstige astma. Ook al doseer ik of pas ik mij aan als ik meer last heb, soms overvalt ineens de vermoeidheid en kan ik ook echt een paar dagen niet anders als mijn rust nemen. Tja en soms is daar eerst vermoeidheid, waarbij ik soms denk waar ben ik nu zo moe van, zoveel heb ik niet gedaan en is daar later weer een longaanval en valt het kwartje. Kan er nu iets beter mee omgaan en aan toegeven maar baal ook wel eens vooral als er leuke dingen gepland staan.