luisterend oor
19-07-2023 om 19:38 uurVorige week ben ik 62 geworden en ik heb al vanaf de kleuterleeftijd astma. Het is moeilijk geweest in mijn jeugd, ook omdat er toen nog geen inhalatiemedicatie was. Toen die er wel kwam, had ik daar veel baat bij. In een soort golfbeweging van veel last en weinig last heb ik de jaren daarna met mijn astma geleefd. Na mijn 50e ging het langzamerhand steeds minder en moest ik vaak extra medicijnen en stootkuren prednison. Dat laatste vond ik echt een crime, vanwege de mentale bijwerkingen. Ik probeerde een manier te vinden om mezelf sterker te maken en ben gaan sporten: loopband, hometrainer, roeibank, crosstrainer. 2 x in de week naar de sportschool, langzaam opbouwen en het werkte zo goed. Mijn conditie ging enorm vooruit en de longfunctietesten lieten dat zien. Ook hoefde ik nooit meer extra medicatie.
Ineens gaat het nu veel slechter. Voor mij uit the middle of nowhere en ik ben er ongerust over. Ik heb vanmiddag alsnog weer een kuur prednison gekregen en dat vind ik heel erg. Er is geen alternatief dus ik doe het wel, maar ik kon de h.a. niet duidelijk maken hoe ik me er onder voel. En ook niet bespreken dat ik bezorgd ben over de toekomst.
We hebben een huisartspraktijk met voortdurend wisselende bezetting, dus ik heb nooit een dokter die me kent en bij wie ik mijn zorgen echt kan uiten. Ik moet altijd maar afwachten wie ik tref en of diegene mij begrijpt.
Ik kwam zo verdrietig thuis dat ik ben gaan zoeken naar een manier om er wel over te kunnen praten en kwam zodoende hier op het longforum.
Ik hoop hier herkenning en erkenning te vinden, tips te lezen en misschien ook wel zelf iets nuttigs bij te kunnen dragen
Welkom op het Longforum Madeleine. Wat naar dat het niet zo goed gaat met je. We hopen dat je hier de steun gaat vinden die je zoekt. We zien dat je ook een vraag gesteld hebt aan de deskundigen. Heel goed. Het kan momenteel alleen wel even duren voor je antwoord krijgt, omdat het vakantietijd is. Er zijn veel deskundigen niet aanwezig. Heel veel sterkte en hopelijk voel je je snel weer iets beter.
Hallo Madeleine, dat klinkt erg naar.
Het klinkt alsof je er ook mentaal erg mee worstelt. Is het niet mogelijk om hier met een psychisch praktijkondersteuner over te praten?
Heeft je huisarts je niet door verwezen naar een longarts?
Sterkte,
Gerard
Dank voor de reactie. Het was al fijn om eventjes van me af te schrijven. En het antwoord van de deskundige wacht ik geduldig af :)
Hallo Gerard, bedankt voor je reactie. De h.a. heeft alleen gezegd dat als dit niet helpt ik doorgestuurd word naar de longarts. Verder was er weinig tijd blijkbaar en hij begreep mijn zorgen niet. We kenden elkaar ook niet en op de een of andere manier kon ik niet duidelijk maken wat ik bedoelde. En toen klapte ik ook dicht, (begon zelfs te janken) en kreeg ik een doos tissues toegeschoven. Dat was het.
Het is wel goed om na te denken of ik er met een praktijkondersteuner over kan praten ja.