Vraag niet naar de gezondheid van een sollicitant

De Wet op de medische keuringen (WMK) en het Besluit aanstellingskeuringen bepalen de gang van zaken bij aanstellingskeuringen. In de wet wordt nu duidelijker omschreven dat medische keuringen alleen door een keuringsarts mogen worden uitgevoerd. Het is u dus verboden te vragen naar de gezondheid van een sollicitant.



De wijziging van WMK ligt in de Tweede Kamer. Minister Kamp van Sociale Zaken en minister Schippers van Volksgezondheid verduidelijken in het wetsvoorstel het verbod op medische keuringen door iemand anders dan de keuringsarts. Bovendien krijgt de Sociaal Economische Raad (SER) de volledige zeggenschap over de commissie die klachten over aanstellingskeuringen in behandeling neemt.

In de WMK staan regels over de vraag wanneer een aanstellingskeuring mag plaatsvinden en onder welke voorwaarden. Veel werkgevers/personeelsfunctionarissen vragen (schriftelijk of mondeling) naar de gezondheid van een sollicitant, maar beseffen niet dat zulke vragen vallen onder het begrip ‘keuring’ in de zin van de WMK. Informatie inwinnen over ziekteverzuim in het verleden mag evenmin. Dit is een keuring door iemand die geen arts is (een zogenoemde lekenkeuring) en is altijd verboden.

Uitzonderingen
Een aanstellingskeuring mag alleen in uitzonderingsgevallen. De keuring is alleen toegestaan voor een functie waaraan risico’s zijn verbonden voor de gezondheid of de veiligheid van de werknemer zelf of anderen. Het gaat dan om bijzondere functie-eisen, zoals bij duikers, brandweerlieden, piloten of beroepschauffeurs. In deze functies is het noodzakelijk dat de werknemer aan bepaalde medische eisen voldoet. Zo zou een dakdekker of glazenwasser/gevelreiniger geen last van hoogtevrees moeten hebben. Voor een functie als administratief medewerker of leerkracht gelden normaal gesproken geen bijzondere functie-eisen. Een medische keuring is in die gevallen dan ook niet toegestaan.

Bijzondere functie-eisen
Aan de hand van de door u verstrekte risico’s van een functie of van werkzaamheden beoordeelt een deskundige (bijvoorbeeld een bedrijfsarts) of er sprake is van bijzondere functie-eisen. De arbodienst/bedrijfsarts beoordeelt ook of deze een risico vormen voor de gezondheid of veiligheid van de werknemer of derden en adviseert wel of niet een aanstellingskeuring.

Uitgekozen sollicitant
Een aanstellingskeuring mag pas plaatsvinden aan het eind van een selectieprocedure, na alle overige beoordelingen van de sollicitant. Alleen de uitgekozen sollicitant komt dus eventueel in aanmerking voor een dergelijke keuring.

bron