Ouders straffen pubers liefst met goed gesprek
15-12-2009 om 10:12 uurDEN HAAG - Pubers hoeven niet bang te zijn dat hun ouders hen straffen als ze zich niet aan afspraken houden. 
De meeste ouders geven de voorkeur aan een goed gesprek, van slechts 14 procent mogen vervelende pubers een tijdje niet internetten of moeten ze binnen blijven.
Dat blijkt uit een onderzoek dat minister André Rouvoet voor Jeugd en Gezin dinsdag naar buiten heeft gebracht
Opvoeding
Een op de vijf ouders heeft het lastig met de opvoeding, een derde ervaart het juist als gemakkelijk. Wel vindt ruim de helft het vaak lastig om grenzen te stellen en deze dan ook te handhaven.
Dan gaat het vooral om zaken waar sommige ouders wat minder in thuis zijn als gaming en internet, maar ook om zaken als huiswerk maken en opruimen van de kamer.
De onderzoekers ondervroegen ongeveer duizend ouders van pubers over het stellen van grenzen.
Bron
'waar je mee besmet bent, draag je over' en zo veranderd de samenleveving tot een ongedisciplineerd samenhangsel dat wars van verantwoordelijkheden en normen is.
hmm Rijk... dit vind ik persoonlijk een beetje pessimistischer dan we van jou gewoon zijn. Een goed gesprek kan naar mijn mening evenveel doen als een straf en misschien wel meer. Het is misschien beter om een puber jouw argumentatie te geven waarom iets niet hoor, waardoor ze het kunnen snappen, in plaats van een weekje geen internet of huisarrest. Er is natuurlijk wel gedrag dat zodanig de spuigaten uitloopt dat je er paal en perk moet aan stellen. Maar om nu te stellen dat we een ongedisciplineerde maatschappij tegemoet gaan... Misschien ben ik met mijn jonge leeftijd ook gewoon wat te idealistisch, maar ik zie het allemaal nog wat positiever in hoor met onze jeugd.
liefs,
Sien
Sien,
Eerlijkheidshalve kijk ik ook liever naar het goede in de mens, maar ja, wie niet.
Ik ben niet uit de generatie van lijfstraffen, hoewel het pitrietje , de liniaal zijn mij niet onbekend, mijn ouders hanteerde de argumentatie en indien dat geen uitkomst bood de disciplinaire maatregel, die door mij en mijn zussen later gekscherend ´strafkamp´ genoemd werden. Dat betekende in elk geval huisarrest voor minimaal een week, en verplicht ´een goede daad´ verrichten.
Dat heeft voor mij in elk geval geleidt tot enig gevoel voor verantwoordelijkheid en normbesef.
Wat in vele gevallen bij de ´jeugd´ ver is te zoeken, wellicht is het gemeengoed geworden dat andermns spullen niet meer heilig zijn, geweld als antwoord op een argumentatie, of erger nog het verlies van de sociale waardigheid die onze samenleving feitelijk niet kan missen.
Ik heb zelf ook een strenge opvoeding gehad waaarvan ik tot op de dag van vandaag de ,wrange, vruchten pluk.
Een corrigerende tik kan goed zijn maar een gesprek is beter. Wat echter wel belangrijk is dat je consequent bent in je opvoeding.
volledig mee eens :Y