Kwart nederlander voelt niets voor orgaandonatie
11-05-2007 om 10:04 uurEen op de vier Nederlanders voelt niets voor orgaandonatie. Zij willen zich niet laten registreren om nier, hart, long of lever af te staan. Dat blijkt uit een vrijdag verschenen studie van het Nederlands Instituut voor de Gezondheidszorg Nivel.
Drie jaar geleden zei 13 procent zich niet als donor te laten registeren, ook als dat eventueel zou worden verplicht. Dat is nu 26 procent. Nederlanders zijn ook minder dan voorheen bereid om een orgaan van een overleden familielid beschikbaar te stellen.
Behoefte
Vorig jaar waren er 200 donoren, in 2004 waren dat er 228. Maar de behoefte is aanzienlijk groter. In 2006 wachtten 1440 mensen op een orgaan. Elk jaar sterven honderden mensen omdat niet tijdig een vervangend orgaan beschikbaar is. Door het sterk toenemende aantal patiënten met diabetes is vooral het tekort aan nieren nijpend.
Bron nu.nl
Ook ik sta niet geregistreerd als donor. Mijn man en ik hebben afgesproken dat bij overlijden de ander als die het aankan de toestemming moet geven. Heel nuchter, als ik een orgaan van iemand anders nodig heb dan ben ik ook blij als die beschikbaar is. Ik vind het mijn plicht om dus ook mijn organen weg te geven. Maar dit moet niet ten koste gaan van mijn gezin. Als zij het geestelijk niet aan kunnen dan dus niet. Dit zal waarschijnlijk wel meevallen maar toch... Hij kent mijn standpunt en denkt er zelf ook zo over.
Anida
Aan mij hebben ze niets ( is mij aan de telefoon op precies deze manier medegedeeld zo'n 10 jaar geleden :X)......
Ik weet dat als er iets uitgepulkt zou worden is dat tot daar aantoe maar het vast maken in een ander is het grote probleem omdat mijn weefsel zo week is dat je het hechtdraad er gewoon door heen trekt.
Ik had wel prettig gevonden als ze er toen iets netter mee om gegaan hadden toen ik voor info belde.
Het verbaasd me dat het 'slechts' om een kwart zou gaan. Als ik lees hoe weinig mensen zich namelijk registreren en wél bereid zijn te doneren, is dat aantal namelijk zelfs nog vele malen minder dan 25% en dat zijn bijzonder droevige cijfers. Want wat doet die meerderheid van minimaal 50% dan?
Het aantal donoren is veel te laag en persoonlijk heb ik géén enkel begrip voor mensen die de organen van een overleden familielid (die wél wilde doneren) niet willen afstaan. Een discussie welke ik ook niet zal voeren aangezien ik dan zou reageren uit emotie en dat vind ik onjuist :s)
er is een periode geweest dat ik absoluut niet moest denken aan orgaandonatie,maar ik wist dat het altijd de wens van mijn moeder was en is,ik heb toen voor mijzelf besloten dat hoe erg ik er ook op tegen was ik altijd de wens van mijn moeder zou respecteren,al zou ik er toendertijd erg veel moeite mee hebben gehad,nu sta ik er anders tegenaan en zou ook mijn organen willen doneren(behalve mijn longen want daar hebben ze toch niets aan ;) )
ik weet wel dat toen mijn oma vroeger zij dat ze gecremeerd wilde worden ik ook op mijn achterste benen stond,maar haar wens heb ik ook gerespecteerd en het is uiteindelijk ook gebeurd,voor alle duidelijkheid ik heb alles voor mijn oma geregeld omdat de rest van mijn familie het of niet aankon of tegen cremeren was,ik heb dus nog een hard gevecht moeten leveren om mijn oma te laten cremeren en dat haar as werd uitgestrooid,zoals ze gewild heeft, en niet zou worden bewaard
wat ik met dat verhaal wil zeggen is dat al ben je het nog zo oneens met iemands laatste wens je bent ten opzichte aan degene die is overleden verplicht zijn laatste wens uit te voeren,of je er nou wel achter staat of niet
ik sta wel geregistreerd als donor ... puur om het feit dat ik het wil en mijn familie mij niet kon zeggen of ze die keuze konden maken. Ik hoop dat ze iets van mijn organen kunnen gebruiken ...
Als ik organen nodig zou hebben, zou ik het ook prettig vinden als deze beschikbaar zijn ...
Voor de volledigheid nog even het bronbericht van het NIVEL erbij :).
Nabestaande doorslaggevend bij beslissing over orgaandonatie
Bij donatie is de toestemming van nabestaanden cruciaal. Vaak bepalen zij of een overledene donor wordt of niet. De meerderheid van de Nederlanders vindt ook dat nabestaanden om instemming gevraagd moet worden.
Iedere orgaandonor kan twee patiënten helpen aan een nieuwe nier. Maar, terwijl nog steeds veel mensen op de wachtlijsten staan voor een donororgaan (per 1 mei 1421) neemt het aantal donoren de laatste twee jaren af. Met subsidie van de Nierstichting, de Nederlandse Transplantatievereniging en de Nederlandse Transplantatiestichting deed het NIVEL (Nederlands instituut voor onderzoek van de gezondheidszorg) een onderzoek naar de mogelijke effecten van invoering van een actief registratiesysteem. Het onderzoek bestond uit een schriftelijke enquête onder 1090 leden van het Consumentenpanel Gezondheidszorg. Aan hen werd ondermeer gevraagd hoe zij denken als nabestaande te zullen reageren als een arts hen vraagt of ze willen instemmen met donatie.
Actieve registratie
Een van de belangrijkste kenmerken van een actief registratiesysteem is dat mensen die niet in het donorregister staan twee brieven ontvangen waarin hen de mogelijkheid wordt geboden om zich alsnog te laten registreren. Als ze uiteindelijk niet reageren, dan worden ze geregistreerd als donor. Hierdoor worden meer mensen geregistreerd als donor dan in het huidige systeem. De introductie van een systeem van actieve donorregistratie kan volgens de onderzoekers inderdaad leiden tot een toename van het aantal donoren, maar ze plaatsen wel kanttekeningen. NIVEL-onderzoeker Roland Friele: “Het onderzoek is gebaseerd op hoe mensen zeggen te reageren. Of dat in werkelijkheid ook zo zal zijn, is niet zeker. Ook is niet te voorspellen, hoe een verandering van systeem bij de bevolking zal vallen.” Uit het onderzoek blijkt dat de helft van de mensen voorstander is van het huidige beslissysteem, terwijl de andere helft voorstander is van een actief registratiesysteem of van een systeem waarin iedereen die niet staat geregistreerd automatisch donor is.
Nabestaanden
Bovendien spelen ook de nabestaanden een belangrijke rol. Nabestaanden hebben een doorslaggevende invloed op de uiteindelijke beslissing, ook in de landen met een ander beslissysteem dan het Nederlandse. Hierdoor resulteert toestemming of veronderstelde toestemming van de donor niet altijd in donatie. Hoe de nabestaanden denken over donatie, blijft dus een belangrijke factor. De communicatie van artsen en verpleegkundigen met nabestaanden is dus essentieel.
Afnemende instemming
Een bijkomende ontwikkeling lijkt de afnemende bereidheid om in te stemmen met donatie. In 2004 is hetzelfde onderzoek ook al een keer uitgevoerd. Toen zei 40% van de mensen, dat ze als nabestaanden zouden instemmen met donatie als, in het huidige beslissysteem, de wens van de overledene niet bekend is. In 2007 daalde dat tot 30%. Friele: “Dat is een zorgelijke ontwikkeling, gezien het grote aantal patiënten op de wachtlijst voor een donororgaan.”
Ik ben al jaren donor en draag ook al die tijd m'n pasje bij me in mijn portomonnee (hoewel ik weet dat dat niet perse nodig is). Ik heb me destijds geregistreerd als donor omdat mijn ouders gescheiden zijn en geen contact meer hebben en ik zeker weet dat zij er met zijn tween niet uit komen na mijn dood om samen een beslissing te moeten maken om zoiets. Om dan duidelijkheid te scheppen heb ik laten vastleggen wat ik wil zodat ze daar altijd nog op kunnen terugvallen want ik zou het zonde vinden als er dingen verloren gaan die iemand goed kan gebruiken.