Chronisch zieke in nieuwe zorgstelsel vaak buitenspel

Zorgverzekeraars durven veel patiëntenverenigingen geen collectieve polis aan te bieden, omdat ze vrezen een vermogen kwijt te zijn aan pillen en ziekenhuisopnames. Het weigeren van lever-, migraine- en anorexiapatiëntenclubs betekent een dreigende tweedeling onder chronisch zieken in Nederland.
   
"Dit raakt de ruggengraat van het nieuwe zorgstelsel", waarschuwt Erik Thier, die namens het patiëntencollectief van negentien patiëntenverenigingen heeft geprobeerd een goede collectieve zorgpolis te regelen. Dat lukte maar gedeeltelijk. Zorgverzekeraars erkennen tegenover Thier en intermediair SEZ in Reeuwijk dat zij afzien van offertes uit angst voor te hoge kosten van de zieke medemensen. Bovendien zijn zorgverzekeraars bang nooit meer van deze 'zwaar verliesgevende' klanten af te komen. Thier: "Verzekeraars weigeren, omdat ze niet vertrouwen dat zij de extra kosten achteraf terugkrijgen via de beloofde onderlinge compensatie van slechte risico's." Die zogenoemde verevening, een fundament onder het zorgstelsel waardoor verzekeraars niet aan de poort mogen selecteren, werkt blijkbaar onvoldoende. In slechts drie gevallen hapte een verzekeraar toe. Fortis ASR accepteert de circa 20.000 patiënten van astma-, epilepsie- en schildklierverenigingen uit het collectief. Patiënten krijgen flinke kortingen op de basis- en aanvullende verzekering. Bovendien zal Fortis ASR niet voor hen bepalen welk merk medicijn zij moeten slikken. Een recht dat bijvoorbeeld verzekeraar Menzis wel zeker probeert te stellen.

Ongelooflijk jammer
Voorzitter Peter Vriezen van de Nederlandse Vereniging van Hoofdpijnpatiënten vindt het " ongelooflijk jammer" dat dit aan zijn leden voorbijgaat. "Ook mijn leden verlangen ernaar zelf het beste medicijn te kiezen." Dat geldt zowel voor de medicatie die een aanval stopt, als voor de preventieve middelen. Maar de gemiddeld 350 euro die een migrainepatiënt meer kost dan een gewone burger, weerhoudt verzekeraars. Wetenschappers van de Erasmus Universiteit hebben vorig jaar al gewaarschuwd voor de dreigende situatie, stelt Vriezen. "Het Instituut voor Beleid en Management in de Gezondheidszorg stelde duidelijk dat de regels van de verevening niet zo verfijnd zijn dat verzekeraars met elke chronische zieke uit de voeten kunnen. Zo'n 30% van alle chronische ziekten lijkt onvoldoende compenseerbaar. Maar de Tweede Kamer geloofde minister Hoogervorst, die beloofde dat 'alle chronisch zieken beter zouden worden van het zorgstelsel'. "

Zakelijke benadering
Thier begrijpt op zich de " zakelijke benadering" van verzekeraars. Hij is ook ontzettend blij met de collectieve polissen die wel tot stand kwamen. " Maar als de regels voor de onderlinge compensatie niet alsnog door de politiek worden verbeterd, krijgen we een tweedeling onder chronisch zieken in Nederland. Dan bestaan er straks alleen collectiviteiten voor de meest voorkomende volksziekten." Voor bijvoorbeeld diabetes is sinds enkele maanden wel een collectieve polis op de markt. Delta Lloyd Groep biedt de Diavitaal-polis, waar diabetici voor de gewone prijs van een normale basispolis een verzekering kunnen afsluiten die hun allerlei hulp en begeleiding biedt van het controleren van suikerziekte. Delta Lloyd durfde deze polis aan te bieden, omdat de risico's van diabetes - in tegenstelling tot die van andere ziektes - wel goed zijn vastgelegd in het vereveningsfonds. De verzekeraar krijgt de extra kosten gewoon gecompenseerd.

Bron:Telegraaf.nl