April 2018 - Last van weersomstandigheden.

Met deze ontluikende lente heb ik sneller last van benauwdheid

en vermoeidheid. Ik moet er blijkbaar even weer aan wennen.

Rustig aan doen is eigenlijk het enige wat helpt.

Extra puffen probeer ik te vermijden.

Hier ook meer last, benauwder en moe.

Het lijf moet nog even wennen denk ik.

Puffen verhogen lukt niet, gebruik maximaal elke dag,tussendoor dutjes doen en toch wat bewegen, vooral de tijd nemen.

Eigenlijk is het bij mij: goed luisteren naar mn lijf. Bij hooikoorts meer pillen, bij mist rustig aan een een puf meer.

zoiets.

Het vervelende is dat t nooit van tevoren duidelijk is hoe ik reageer, daarom goed luisteren naar mijn lijf en daarop reageren.

Gelukkig heb ik geen last van allergenen als pollen, maar ik merk dat de lucht met name vandaag te vochtig is en ik benauwd raak. In de winter is het vaak te droog en is het net alsof iemand een bandje om mijn longen trekt.

Net wat mijn voorgangers(sters) vertellen luister goed wat je lijf vertelt aan je. Natuurlijk zijn er momenten dat het (even) minder gaat, vooral met de weersveranderingen in ons kikker landje met mist, hoge luchtvochtigheid, smog e.d. hooikoortsachtige klachten en misschien zelfs stress momenten. Zelf moet ik dan een stap terug doen en neem dan wel een extra puf salbutamol of Ipratropium verneveling. Iedereen doet wat ie denkt op dat moment nodig te hebben. Vooral bedrust brengt mij meestal wel weer op het goede spoor. Het gunnen en toestaan aan en voor jezelf dat er mindere momenten zijn belangrijk, verzet hier tegen heeft geen enkele zin. Het neemt nog meer kracht die nu op een andere manier gebruikt moet worden. Acceptatie. Zelfs op verjaardagen moet ik soms verstek laten gaan of ben er niet te lang. Natuurlijk is dat helemaal niet leuk, maar het is niet anders. Mijn familie begint er na een hele tijd nu aan te wennen dat er soms van die dagen zijn. Ik leg aan hun uit dat er een slechte dag is of je je niet zo goed voelt. Belangrijk voor hun te weten dat er vandaag iets met je aan de hand is, want vertel je het niet kan er veel onbegrip ontstaan. Dat weer kan leiden tot nog meer problemen en dat is het laatste waar je als patiënt aan moet denken. Je hebt al problemen genoeg om zo'n dag door te komen. Dit geldt met name voor mensen / patiënten die in het begin als je net de diagnose gehoord hebt, die een hele verandering van gezond naar chronisch ziek zijn doormaken. Het klinkt egoïstisch maar denk aan jezelf een ander voelt niet hoe jij je voelt. Ondersteuning van gezin, familie en dokters of specialisten zijn in het algemeen heel belangrijk om het een plek te geven om door te gaan met de veranderde situatie en daarbij is een open communicatie met iedereen die betrokken is onontbeerlijk.

In ieder geval werkt dit bovenstaande voor mij. Sterkte met alles leden van het longforum. Groetjes

@jane

Erg moeilijk dat accepteren.

Wat ik de ene dag kan, moet ik ook de andere dag kunnen.

Resultaat is te vaak dat je volkomen uitgeput bent.

Familie en vrienden snappen dat niet en daarom is

communicatie, hoe kort ook, belangrijk voor het wederzijds begrip.

Ik blijf het moeilijk vinden.

Harde wind word ik benauwd van maar het ergst vind ik warmte! Als het boven de 26 graden komt kan ik alleen bij de airco nog wat lucht krijgen.

Mijn astma reageert altijd op vocht mist regenbuien in de zomer. Met vrieskoude en droge lucht gaat. Meestal best goed. Maar komt niet zo vaak voor.

Voorjaar en najaar heb ik het meeste last en als de winter nat is ook.

Ik heb gelukkig geen allergieën.

Ik heb vooral bij mist en koud weer ontzettend veel last. Gelukkig is bij mij de hooikoorts beperkt tot mijn ogen en een klein beetje loopneus. Met warm weer gaat het naar mijn gevoel wat beter dus dat is fijn!

Bij mij zijn grote tempratuurschommelingen lastig en kou en mist dus vandaag ook een mindere dag