Wie sport er ook ondanks de diagnose.

Heel lang geleden op 12 jarige leeftijd, heb ik mijn zwemdiploma A gehaald. Daarna heb ik nooit meer echt gezwommen. Toen ik 2 jaar geleden op mijn 54e kennis maakte met winterzwemmen leek mijn schoolslag dan ook meer op harken. Toch begon ik zwemmen zo leuk te vinden dat ik lessen ging volgen. Aanvankelijk dacht ik dat ik door mijn copd nooit zou kunnen borscrawlen, maar na veel ,water happen, hoesten en proesten, verslikken, frustraties, oefenen, afkijken en doorzetten, kan ik nu toch heerlijk een uurtje borstcrawlen. En kan ik volgend jaar mijn 2e 1/8 triathlon borstcrawlend beginnen. Ik heb me nooit door mijn copd laten ontmoedigen. Toen ik 4 jaar geleden de diagnose copd kreeg (eigenlijk had een longarts mij jaren geleden al verteld dat ik waarschijnlijk beginnende copd had)  en het besef kwam dat het toch echt anders moest, ben ik gestopt met roken en ben ik intensief aan mijn conditie gaan werken. Nu ben ik al een hele tijd op zoek naar mensen die net zo gedreven zijn om in de sport hun grenzen op te zoeken als ik. Met wie ik mijn ervaringen kan delen, en van wie ik zelf ook nog kan leren. Wie sport er ook nog steeds ondanks zijn of haar diagnose? En welke sport doe je?Het kan toch niet zo zijn dat ik echt de enige ben!