Wie herkent zich in mijn verhaal?
14-09-2006 om 15:41 uurHallo,
Door mijn astma ben ik vaak moe en kan ik nooit meedoen met gym. Mijn klasgenoten zeggen er niks van, maar ze kijken me wel met een schuinoog aan. Het lijkt net of ze het niet begrijpen dat ik soms zo moe ben daar mijn astma. Ook doordat ik soms meer aandacht krijg van de leraren doordat ik achterloop en doordat ik soms op andere tijden toetsen mag overdoen. Uitgaan is er voor mij ook niet bij. Ik wordt erg benauwd van de rook en ben soms gewoon te moe. Hierdoor is mijn sociale leven buiten school ook niet zo goed. Wie herkent zich in mijn verhaal? En wie heeft tips voor mij?
Liefs,
Elizabeth
Hoi,
Allereerst werlkom op het forum :s).
Ik merk net zoals jij dat het nogal moeilijk blijkt te zijn voor de mensen die geen astma hebben om een beetje begrip te hebben met de medemensuh :-\ .Toen ik pas ontdekt had dat ik astma had en ook nog es een aanval tijdends de gym gehad had ging mijn leraar er wat vaker op letten als het niet meer ging. Maar mese weten niet hoe het is om last te hebben van astma :N .
Wat ik meegemaakt heb kunnen mensen 4 dingen doen
1 hun kop in het zand steken alsof je niks mankeert
2 je uitschelden treiteren pesten hoe je het noemen wilt
3 Of ze tonen intresse en vragen wat je nou eigenlijkt hebt en hoe het voelt.
4 Ze negeren je
Deze dingen zijn allemaal niet leuk maar gebeuren wel.
Verder weet ik niet hoe oud je ongeveer bent :? . Maar als ik na school thuis kom lig ik ook een uur uit te rusten op mijn kamer val soms in slaap ;).
Ik heb nog een paar vraagjes Is er geen vast groepje waar je mee omgaat enn dat je een paar beste vrienden dan uitlegt dat je echt suprrr graag met ze mee wilt en dat je er ook mee zit maar dat het door de vermeoidheid niet lukt.
Je zou er ook een paar door een rietje kunnen laten ademen en dan vertellen dat jij je ook vaker zo voelt ;).
xxx troetel ;)
hoi Elizabeth.
welkom!!!!
ook ik herken je verhaal. SInda afgelopen zomervakantie tijdens een aanval op kamp heb ik last van astma. Veel vrienden en klasgenoten laten me vallen, doordat ik in plaats van een gezellig drukke meid, die van alles deed, altijd wel melig was en dagjes wegging, veranderd ben in een stille en vermoeide meid.
gelukkig zijn er 3 vrienden die het niet erg vinden, en me oppeppen, ze hebben me al 2 keer uit huis "ontvoerd"en energiedrink gevoerd. Deze avonden waren te gek maar de volgende dag was ik erg moe.
probeer, gewoon zoveel mogelijk de mensen te negeren als ze je weer eens met een schuin oog aan kijken. (kan ik nu wel makkelijk zeggen, maar ik vind het ook nog moeilijk)
zelf wist ik ook niet wat te doen met die mensen, maar hier kreeg ik wel wat tips.
zo heb ik het nog niet tegen iedereen gezegt, maar als ze het vragen leggen vrienden het meestal uit.
veel suc6 ermee!!!!!!!!
-xxx- Jnetje
Hoi Elizabeth,
Ook namens mij welkom op het forum. Hoewel ik deels je klachten wel herken vind ik het toch wel erg vervelend voor je dat je nooit meedoet met gym. Het moe zijn kan ook komen door te weinig actief zijn. Zou je niet kunnen proberen om bijvoorbeeld iets op te gaan pakken? Misschien niet gym omdat je dan met al je klasgenoten bent maar wellicht een sport voor jezelf. Nooit kunnen meedoen is gewoon niet goed als dat voornamelijk is door het moe zijn. Heb je dit ook met je arts besproken? Probeer je wel eens mee te doen met gym en dan preventief een luchtwegverwijder gebruiken?
Stuart
Hey Elizabeth, welkom hier.
Ik denk dat velen zich hier wel in je verhaal kennen. Maar ik blijf erbij, eerlijk en helder (vooral dat laatste) over het waarom van je ziekte! Tuurlijk is dat moeilijk. Maar denk je eens in...een klasgenootje van jou mag op de raarste tijden toetsen inhalen die jij wel moest maken en krijg meer aandacht. Dat geeft scheve blikken als er niet duidelijk is waarom (hier wil ik natuurlijk het gedrag niet mee goedpraten, maar het werkt gewoon nou eenmaal zo op scholen). Vraag eens aan een biologie leraar of er een lestje 'astma' ingepland kan worden. Laat ze maar op een of andere manier merken wat het is (en dit bedoel ik niet 'naar').
Daarnaast lijkt me het idd een goed idee om het verhaal van gym met je arts te bespreken. Bewegen an sich is juist goed voor je. Ondanks je astma is bewegen toch echt wel belangrijk!
Het uitgaan herken ik, een walmpje van een sigaret en mijn avond is klaar. Dat is gewoon heel lastig. Er zijn nog niet heel veel gelegenheden waar er niet gerookt wordt in mijn buurt. Dus ook ik begrijp je probleem. Ben zelf al 2,5 jaar niet meer uit geweest, zelfs uit eten is al moeilijk.
Je zal even goed moeten zoeken naar een plek waar je wel uit kan. Ze zijn schaars, maar volgens mij zijn ze er wel.
Succes!
hoi!!!
ook ik herken dit, alleen heeft mijn gymlerares ook astma. op een dag had ik weer eens een longontsteking en toen had ze tijdens de gymles van alles over astma en de gevolgen (sociaal en lichamelijk) verteld. toen ik weer op school kwam reageerde iedereen heel goed. als ik jou was zou ik gewoon aan een paar mensen uitleggen wat je precies hebt en ze een kwartier door een rietje laten ademen. heel veel succes!!!
xx hester