Electro stimulatie
01-07-2014 om 13:25 uurHallo allemaal
Een bekend probleem bij COPD is het verlies van spiermassa. Om dat te voorkomen is trainen de boodschap.
Tot op heden heb ik dat ook zo veel mogelijk gedaan, maar het wordt steeds moeilijker. Je kunt je geld maar één keer uitgeven en dat geldt ook voor dat kleine beetje energie waarmee ik – evenals een groot aantal van jullie – het moet(en) doen. Er komen steeds meer dagen dat de ADL alles opslokt en ik de rest van de dag op apegapen over de bank lig uitgespreid. Dat is niet bepaald bevorderlijk voor mijn conditie, en dat is merkbaar!
Nu las ik laatst iets over electro spierstimulatie; een manier om de spieren te trainen zonder te trainen, zeg maar. Een work-out vanaf de bank!
Nou was dat in een reclame en ik geloof geen meter van die reclame kretologie, maar het principe klonk logisch.
Ik snap uiteraard ook wel dat die met electroschokjes gestimuleerde spieren eveneens zuurstof vragen om te kunnen werken, dezelfde zuurstof waar wij maar zo bitter weinig van hebben, maar ik kan me voorstellen dat het versterken van bepaalde spiergroepen op die manier minder inspannend is voor COPD patiënten.
Weet iemand hier iets van? Zou dat een manier zijn om de spiermassa op pijl te houden als de geëigende manier van trainen te zwaar wordt? Ik ben zeer benieuwd of iemand daar ervaring mee heeft!
Hey!
Ik zou daar niet zoveel mee doen dat is niet de oplossing copd is wel lastig maar er is te trainen op jou niveau, werk je samen met een fysiotherapeut of medisch trainer? Ik ben zelf een medisch trainer waar kom je uit de buurt vandaan kan je misschien wel helpen :)?
Ik woon in Utrecht, ben 71 jaar en heb longemfyseem gold 4 met een FEV1 van net in de 20 %.
Daar ik er sinds april 2010 alleen voor sta gaat mijn energie in eerste instantie naar de meest noodzakelijke huishoudelijke dingen, zoals boodschappen doen, koken, enz. Daarna, als er nog iets over is, komt eventueel een stukje wandelen o.i.d. nog aan bod.
Dat is een hele tijd goed gegaan, maar door een beroerde periode in het begin van het jaar, met o.a. boezemfibrilleren en een liesbreuk operatie, is er van extra beweging geen sprake geweest. Mijn (tot dan toe redelijke) conditie is als sneeuw voor de zon verdwenen. Zelfs tijdens bezigheden als de maaltijdbereiding zakt mijn saturatie al heel snel onder de 90 %.
In September ga ik 12 weken naar Heideheuvel in Hilversum (longrevalidatiecentrum). Tot die tijd verdeel ik mijn tijd tussen mijn moeizame huishoudentje in Utrecht en de redelijk zorgeloze omgeving van mijn caravan op camping Mijnden bij de Loosdrechtse plassen.
Het is dus zeker niet zo dat ik mijn hoop heb gevestigd op die elektro spierstimulatie. Ik ben nieuwsgierig, dat is alles. Bijna alles wat ik over dat onderwerp heb gevonden is reclame en daar geloof ik geen zak van.
Maar waar rook is, is vuur. En het zou kunnen, toch? Ik sta open voor alles wat mijn kwaliteit van leven kan verbeteren.
U heeft veel meegemaakt zoals ik lees, ik begrijp dat u zich nu niet goed voelt omdat u weet dat het anders is. Wel goed dat u naar heidenheuvel gaat want daar kunnen ze u weer goed helpen om toch weer beetje meer te kunnen dan nu. Als u inderdaad hart en long klachten tegelijk hebt is het zeker heel moeilijk om veel te doen kost extra energie, wordt u op dit moment nog wel geholpen? Met de kleine dingen bijv wandelen of andere dingen? Of echt wachten tot september?
Nieuwsgierigheid is altijd goed :) Helaas bestaan er te veel onzin dingen die niet werken! Wat alleen maar veel geld kost :)
Nee Mano, geen hulp op het moment. Nergens bij trouwens. Is ook niet echt nodig.
Het verblijf op de camping vraagt sowieso al wat meer beweging en dat is goed voor me. Water halen, toilet reservoir legen, vaat wassen bij het toiletgebouw, gras maaien. enz, enz. Is ook een soort revalidatie. De mensen op de camping kennen me nu zo langzamerhand wel en laten me rustig aan keutelen. Red ik het niet meer, dan springen ze bij.
Dat gras maaien is overigens eigenlijk te zwaar voor me, maar als ik er voldoende tijd voor uittrek lukt het me nog net. Drie baantjes maaien, een kwartiertje uitpuffen, de volgende drie baantjes, enz.
Kortom; ik red me wel, maar het is behelpen. Het zou mooi zijn als alles me net een tikkeltje makkelijker af zou gaan. En dat moet mogelijk zijn als die spillebenen van me weer een beetje kracht krijgen.
Hallo Charles,
Met bewondering lees ik wat je nog wel allemaal doet, petje af.
Dat je na een liesbreuk operatie even helemaal geen conditie meer hebt, is herkenbaar, heb er zelf 2 in 3 mnd tijd gehad (chirurg had er een over het hoofd gezien). Daarna moet je weer langzaam opkrabbelen.
Iedereen kiest voor wat hij wil, maar ikzelf heb geen hoge pet op van al die apparaten waar ze, volgens de reclame, de allerbeste resultaten mee behalen. Zou dat zo zijn dan stond er in menig sportschool allang zo'n apparaat.
Wel heel fijn dat je kunt gaan revalideren en ik wens je daarbij veel energie toe.