Climbing for Life
30-09-2023 om 22:51 uurOmdat we allemaal dagelijks proberen om ondanks een longziekte toch iets moois van ons leven te maken, wil ik graag mijn Climbing for Life avontuur met jullie delen. Climbing for Life is een Belgisch fietsevenement om geld in te zamelen voor longziekten. Om longpatiënten aan te zetten om te sporten, trainen ze ernaast ook elk jaar gedurende een half jaar 8 longpatiënten (ernstig astma, muco, longgetransplanteerde muco, long-covid,…) om mee te fietsen als ambassadeur. Dit jaar was ik één van die ambassadeurs.
Toen we begonnen aan het avontuur hadden velen van ons, hetzelfde probleem. We probeerden te sporten, gingen over onze limiet en waren weer voor een paar weken uit door de volgende aanval of infectie. In plaats van op onze limiet te sporten, liet onze trainer ons heel traag fietsen. Beetje gênant als je op een koersfiets voorbij gestoken wordt door een gewone fietser, maar dat was nu eenmaal het trainingsschema. Ernaast deden we intervaltrainingen. Beetje bij beetje werd mijn lichaam sterker en had ik ook ernaast minder klachten. Ik had meer energie, minder pijn en ik gebruikte minder mijn noodmedicatie. Al was het ook vaak met vallen en opstaan en waren er ook wel wat momenten dat ik mij afvroeg waaraan ik begonnen was. Ik ben niet genezen en neem nog steeds een hele waslijst medicatie, maar die sporttraining heeft mij alsook verscheidene andere ambassadeurs een nieuw leven gegeven.
Ben je geïnteresseerd in de korte Sporza (Belgische TV) reportage over ons avontuur, dan kan je die hier zien:
https://www.youtube.com/watch?v=h1NSX8ZHm5I&t=220s
De oude groep weet dat ik heel slecht geweest ben en van ver gekomen ben om dit terug te kunnen. Misschien zijn er nog mensen die kunnen delen hoe ze toch verbetering verkregen hebben na een slechte periode!
Hallo Tamia,
Wat een prestatie en wat een mooie tocht heb je achter de rug! Mijn complimenten voor zo’n inzet, want je commiteert je toch voor een lange tijd aan training en dan nog eens fietsen (mijn minst favoriete bezigheid 😉) in de bergen! Chapeau!!
Wat een mooi verhaal en goed om te horen en zien war voor mooie prestatie jullie hebben neergezet en ook voor jezelf persoonlijk zoveel profijt ervan hebt!
Echt veel bewondering voor jullie moed en doorzettingsvermogen en durf ook. Want het vraagt volgens mij ook veel moed om aan zoiets überhaupt te beginnen als je een ernstige longziekte hebt!
Echt mijn petje af voor jullie allemaal
En jij, Tamia, bedankt voor het delen van dit positieve verhaal. Denk dat we er allemaal van kunnen leren: kijken naar wat kán en zelfs uitproberen of je wellicht méér kunt dan je dacht. Dat mogen ook kleine stapjes zijn, t gaat om je intstelling en hoe je in t leven staat en met je ziekte leeft. Daar geven jullie t goede voorbeeld van! Bedankt!!
Wauw wat goed gedaan van je! Het ziet er ook erg leuk en tof uit dat berg fietsen! (En uitdagend). Het met ernstig astma proberen te sporten en dan over grenzen gaan herken ik al te goed. Zelf probeer ik op dit moment na een langdurige dip periode ook weer het sporten terug te krijgen wat moeilijk is met grenzen die soms ineens op een onverwachte plaats liggen.
Dus ik lees extra geïnteresseerd mee naar tips en ervaringen voor het opbouwen.
Bedankt voor het delen van je positieve verhaal.
Wat een gave actie Tamia.
Van zo ver gekomen, en nu dit kunnen. Gefeliciteerd! ♡
En was fijn dat je dit hier gedeeld hebt, zo'n positief verhaal. Top
Bedankt voor jullie leuke reacties! Gelukkig hou ik van sport, anders was het heel moeilijk geweest om het vol te houden. Maar de beloning is het meer dan waard.
@Klaver: als je in België woont, zou ik zeggen: stel je kandidaat voor volgend jaar. Ik veronderstel echter dat je in Nederland woont. De training die ik gevolgd heb, is geen typische longrevalidatie training, maar we werden getraind met technieken die ze ook gebruiken voor topsporters (uiteraard aan een veel lagere intensiteit). De volledige training bestond uit fietsen zonder fitnessoefening (krachttraining). Typisch deed ik 1 keer per week een lange duurtraining (je kan niet te traag rijden) en 2 keer intervaltrainingen waarbij we steeds trainden met een hartslagmeter. Ik was hier voor de training niet zo’n fan van, maar nu draag ik systematisch een hartslagmeter wanneer ik sport. Voor mij alsook mijn mede ambassadeurs was dit heel effectief. Als je geïnteresseerd bent in zo’n training, zou ik eens een fietstest of looptest laten afnemen zodat je je hartslagzones kent. Wij werden opgevolgd door het energylab. En uiteraard kan je altijd deelnemen als gewone deelnemer volgend jaar. Dat ga ik ook doen 😉.
Hoi Tamia,
Dank je wel voor je tips! Op dit moment zit ik op startniveau “blij dat wandelingetje lukt, zin in meer”. Ik ga navragen voor een fietstest/ looptest. Weet jij of daarbij ook word gekeken naar de vermoeidheid/impact de dagen na een inspanning?
Hallo Klaver,
Ik heb een fietstest gehad en gebaseerd daarop een trainingsplan. Uiteraard moet dat trainingsplan in je leven passen. Het plan werd aangepast op basis van mijn feedback (vermoeidheid, andere activiteiten, gevoel, ziekte,…).
Maar doordat het trainingsplan mij verplichtte om trager te fietsen, was ik zelf minder moe na het fietsen dan wat ik zou geweest zijn als ik zonder trainingsplan was gaan fietsen. Mijn trainer zei mij meermaals: “Een vermoeid lichaam is slecht te trainen.”
Er naast is het ook nuttig te gaan kijken naar je voeding na te sporten als je last hebt van vermoeidheid. Drink/eet iets met snelle suikers en eiwitten. Als je je lichaam voldoende bouwstenen geeft, ben je daarna ook minder moe.
Ik kom niet uit Nederland en ik weet niet wat er van (terugbetaalde) opties zijn. Het lijkt mij wel zeker nuttig om het te doen bij iemand die ervaring heeft met werken met chronische zieken. Ik kan je enkel zeggen dat het de moeite is te proberen als je van een wandelingetje komt en moeite hebt met opbouwen. Ik heb zelf ook zwarte sneeuw gezien zoals de meeste ambassadeurs en uiteindelijk zijn we alle 8 boven geraakt.
Wat een mooi verhaal zeg! Gefeliciteerd met deze mooie prestatie!