Werken in het ziekenhuis

Ik ben medisch analist op het laboratorium van de immunologie. Een paramedische functie dus. Ik vind het werken in de zorg helemaal prima maar ik heb zelf geen patiëntencontact. Het lab zit ook in een apart gebouw en niet in het ziekenhuis zelf, misschien scheelt dat. Of je zo'n baan aan kan, tsja, dat is denk ik iets wat je alleen zelf in kan schatten. Als je nu niet werkt, wat doe je dan? Huishouden, vrijwillegerswerk, sporten oid kan net zo zwaar zijn als werken. Ik denk dat elke nieuwe baan in het begin zwaar is maar dat het op den duur ook wel went, je moet je ritme zien te vinden en dat kost tijd. Ik werk fulltime (36 uur per week, ene week vier dagen, andere week vijf dagen) en ik ben heel blij dat ik om de twee weken een dagje vrij heb. Die dag heb ik echt nodig om bij te slapen, klusjes te doen die alleen op doordeweekse dagen (oa ook huisarts/ziekenhuis, medicijnen halen bij de apotheek, etc) en dan probeer ik ook mijn huishouden en de boodschappen zoveel mogelijk te doen zodat ik het weekend vrij heb.

Hallo Maran,

Interessant om jouw berichtje te lezen om na 10 jaar binnenshuis te hebben gewerkt, nu misschien iets in de zorg te gaan doen.
Ik zit momenteel in mijn 4e jaar van het MBO verpleegkunde en loop nu een jaar stage op de afdeling Algemene Interne / Nefrologie (nierziekten). Hiervoor heb ik eerst een opleiding tot verzorgende IG afgerond en heb na het afronden van mijn diploma een jaar in de ouderenzorg gewerkt (dementerenden). Ik had het er best wel naar mijn zin, maar mijn gezondheid speelde behoorlijk op. Tijdens mijn stages in het verpleeghuis en verzorgingshuis kreeg ik de ene ontsteking na de andere, juist door vele allergische reacties, tabaksrook, parfumluchtjes, huisstofmijt (de oudere generatie geeft veel om vloerbedekking) e.d.
Mijn longarts heeft meerdere keren tegen mij gezegd dat het werk in het ziekenhuis veel beter voor mij zou zijn. Er zijn minder allergische prikkels, gladde vloeren, matrassen zijn van zeil voorzien, de hygiëne is er vaak beter. Hij bleef mij hierop attenderen. Na lang nadenken, heb ik toch besloten om verder te gaan in de verpleging. Hoe zwaar het ook zou zijn, het weer naar school gaan, stage, verslagen maken e.d. Het kost mij ontzettend veel energie. Gelukkig heb ik een ROC gevonden met een speciaal traject zorg waarbij word gekeken naar het kunnen per leerling. Zo mag je zo snel of zo langzaam doen over je opleiding, is er meer persoonlijke begeleiding e.d. Zo is het dus geen probleem als ik plotseling ziek word, opname enz. Dat geeft mij ook veel meer rust. Spanningen zijn echt funest voor astma
Vlak voor mijn stage heb ik nog een goed gesprek gehad met mijn longarts. Ik had veel vragen; wat zijn de dingen waar ik rekening mee moet houden, wat zijn de klachten waarbij ik beter thuis kan blijven e.d.
Ik hoef eigenlijk nergens rekening mee te houden. In principe ben ik als astma-patient niet vatbaarder voor infecties dan een 'gezond' mens. Alleen bij een infectie/virus zal een astma-patient langer ziek zijn met evt. meer complicaties. Het enige wat je daartegen kunt doen is je weerstand goed op peil houden.
Ik mag gerust iemand met een longontsteking verplegen, een longontsteking is niet besmettelijk.
Wanneer ik koorts krijg (dus ook in geval van mexicaanse griep), thuis blijven. Ik krijg zelf zelden koorts, dus dat is al een goede graadmeter als ik twijfel bij werken of thuis blijven.

Na mijn diplomering ben ik voorlopig wel klaar met studeren. Ik hoop gedeeltelijk aan het werk te kunnen (zit momenteel voor 80-100% in de wajong). Uiteindelijk hoop ik na wat meer ervaring, intern cursussen te kunnen volgen en op een poli terecht te komen. Bijv. longverpleegkundige, diabetesverpleegkundige, dialyse-verpleegkundige of dermatologie-verpleegkundige. Je hebt dan geen zware inspanningen bij de ADL e.d.

Ik hoop dat je hier iets aan hebt. Ik wens je veel plezier morgen! Ben benieuwd naar je ervaringen.

Ik was tijdens mijn stage van de hbo-v vaak ziek. Ik liep stage op de interne afdeling. Ik liep de ene na de andere luchtweginfectie op. Ik heb ook besloten dat ik niet in het ziekenhuis ga werken wat ik wel jammer vind. Ik werk nu in de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking en heb niet zo vaak luchtweginfecties.
Ingrid

hoi eerst en vooral rot voor je dat je ander werk zoekt, wel heel tof dat je werk in een ziekenhuis ziet zitten, eris nog steeds personeel te kort en dat op alle vlakken. werk als verpleegkundige op een verpleegafdeling en ja er is een zeker infectiegevaar maar dat hoeft helemaal niet te betekenen dat je dit niet kan doen, creatief werken zelf sta ik op een gedeelde afdeling, half interne,half heelkunde en dit gaat prima. collaga's weten dat bij zwaar infectiegevaar ik automatisch binnenga met isolatiekledij en anders deze kamers als laatste doe en hoe ik mij voel. neurofysiologie lijkt mij een heel goed idee, infectiegevaar hier is zowizo minder dan op een verpleegeenheid. en geloof mij ken deze problemen en moet zelf nogmaals veranderen omdat dit nog geen al te goede oplossing is voor mij en zou dus ook naar radiologie of mamografie proberen te gaan dit zijn nog zaken die wel gaan en zoals ik al zei minder infectiegevaar. gewoon doen en proberen. veel succes met je meeloopdag.

Morgen mag ik trouwens een dagje meelopen in het ziekenhuis op de afdeling klinische neurofysiologie (waar ze hersenscans maken ed), om te kijken of werken in een ziekenhuis wel is wat ik me er bij voorstel. Heb er ontzettende zin in!

En hoe ging het vandaag?