Werk niet meer kunnen uitvoeren zoals je wilt

Ik heb werk wat naar mijn zin is, leuke collega's en direct leidinggevende die meedenken. Vooral dit laatste ben ik blij mee, want ik hoor vaak anders.

Echter, ik loop tegen het 'probleem' aan dat er een aardig gat zit tussen wat ik op interlectueel gebied aankan en lichamelijk.  Ik heb al aardig wat moeten aanpassen en moet dat misschien nogmaals. Echter je wilt geen 'derde-rangs' werknemer worden. Of te wel je hebt werk wat je leuk vind en wat je graag zou willen blijven doen, maar je kan het niet meer zo uitvoeren als je zou willen.

Herkenbaar voor iemand?
Zijn er tips om tot goede afwegingen te komen?

ik herken het wel, ben 'lager' gaat zitten in mijn werk omdat ik het anders lichamelijk niet aankan. Jammer dat ik dan minder verdien, maar zo hou ik mijn werken (20 uur in de week) wel vol, ook als ik niet fit ben.

Heb je al overwogen om wat minder te gaan werken? Op die manier hou je wat meer energie over om je functie te blijven uitvoeren
en hoe ben je met medicatie ingesteld, hoe is je conditie.... al die dingen spelen mee.
succes

Hoi Sonja,

Ja zeker heel erg herkenbaar. Ook ik werk op lager niveau dan ik eigenlijk gewild zou hebben (en in feite gekunnen zou hebben), nog lager dan mijn middelbareschool opleiding zelfs. En soms zit ik daar wel een beetje mee hoor, dan kijk ik naar wat ik eigenlijk gekunt zou hebben als die astma er niet zou zijn. En dat ik dat eigenlijk zo graag gewild zou hebben.
Ook ik ben een stap lager gaan zitten. Om 't toch zo uitdagend mogelijk te houden krijg ik er op mijn werk wel extra taken bij die soms richting het beroep/functie gaan wat ik eigenlijk gewild zou hebben. Maar ik weet niet of dit bij jou ook mogelijk zou zijn? En daarnaast werk ik ook niet meer fulltime. Zowel voor je eigen gevoel (graag willen) als financieel plaatje is dat zeker niet leuk, maar als ik eerlijk ben is het wel beter zo.

Ik weet niet of je aan bovenstaande iets hebt?

Groetjes Evi

Helaas is dat heel erg herkenbaar. Ik vind mijn werk ook te zwaar, vooral lichamelijk is de zorg een zware branche, ik werk met de ouderen, dus ook een zware doelgroep.  Ik kreeg zelfs het advies van de longverpleegkundige om te stoppen met de zorg.  :? Niet dat het moet, maar zou niet verkeerd zijn.
Ik val nu voor mijn gevoel in een diep dal. Mijn werk opzeggen, en nu?

Heel herkenbaar.
Ik werkte in een drogisterij en kreeg luchtweginfectie keer na keer.
Bij de longarts kwamen we erachter door een histamineprovocatie dat ik zeer gevoelig ben voor fijne stofjes, waaronder rook en parfum.
Dat was dus ook de aanleiding tot een gesprek op mijn werk, want ik wilde ook niet telkens ziek zijn.
Eerst begon ik minder te werken, en ben ik ook regelmatig bij de arbo over de vloer geweest.
Na heel veel gezeur en gezeik, besloten om ontslag te nemen. Niet te krijgen, maar om het te nemen, het werk was namelijk zo dwars komen zitten.

Nu 4 maanden later, werk ik in de zorg, als huishoudelijke hulp, en gaat het een stuk beter!
Binnenkort ga ik waarschijnlijk zelfs een opleiding volgen voor verzorgende!

Ik hoop dat je een oplossing vind, maar probeer zo veel mogelijk te overleggen met iedereen. Geef je grenzen aan.

Bedankt voor jullie reactie.

Toch fijn, al gun ik het jullie absoluut niet, dat mijn 'probleem' herkenbaar is.

In de afgelopen jaren is er al veel afgesnoept. Geen weekend- en bereikbaarheids-
diensten meer en geen. Ook van 36 uur naar 32 uur werken. Nu is de discussie of
ik een onderdeel moet laten vallen en juist die maakt het werk nog uitdagend.Wat
er dan overblijft is, op dit moment, niet uitdagend genoeg.
Gelukkig kwam dit ter sprake bij een leidinggevende en die reageerde prettig en dat
we daar ook eens naar moeten kijken (uiteindelijk heeft het mentaal niet lekker in je
vel zitten op je werk ook invloed op astma. Daarbij dinsdag ook een gesprek met een
coordinator. Ben benieuwd of zij nog wat kan betekenen.

Of te wel. Het blijft zoeken naar die balans.