nieuwe start

Bijna 10 jaar heb ik op de administratie van een autobedrijf gewerkt, 2012 was een verschrillelijk jaar. Mijn ziekte werd door mijn baas niet echt serieus genomen, daarbij zaten we met te weinig personeel, dus enorm veel stress. Het ging altijd slechter met me. Uiteindelijk heb ik in goed overleg met mijn mannetje mijn ontslag ingediend. dat was geen makkelijke beslissing er valt toch een salaris weg. (parttime). Hier en daar wat dingetjes opgezegd, een auto minder (die heb ik niet meer nodig), we redden het wel.

31 december zou mijn laatste werkdag zijn, maar ik kwam de week voor kerst in het ziekenhuis terecht. Na thuiskomst wist ik zeker dat ik de juiste beslissing had genomen.....ik heb n.m. nooit meer iets gehoord van mijn baas, geen telefoontje geen kaartje, gewoon niks.

Nu werk ik in de schoonheidssalon van mijn vriendin als manicure als zzp-er. Ik kan mijn eigen uren indelen en kan wat mensen blij maken.
Dat verdient natuurlijk een heel stuk minder, maar ik voel me er heel goed bij. En mocht het uiteindelijk niks worden....dan zie ik wel verder. Ik merk dat het missen van de stress heel goed voor me is, en dat vind ik meer waard dan alle centjes op de wereld.