leidingevende gaat op de stoel van de arts zitten
05-01-2012 om 21:16 uur:X :'(
ben er nog een beetje boos over en ik dacht ik schrijf het hier van me af wie weet heeft iemand nog tips?!?!?!
Ik zit al een aantal maanden in de ziektewet allergische reactie op de griepprik medicatie gehad....bleef benauwd toch een prednison-kuur en vervolgens nog niet genoeg en kreeg sterkere allegie tabletten! en zo was er steeds wat....
Maar ik blijf last hebben van moeheid en me darmen (arts zegt dat dat komt door de medicatie) heb ook ontlasting onderzoek gehad en daar kwam niets uit....
Ik zou me dus per 9 januari beter melden maar dat lukt dus nog niet want ik heb afgelopen week buikgriep erbij gehad. Is dus ook het probleem me weerstand is nu lekker laag en pik nog ff alles mee natuurlijk....
Tussen dit verhaal door gewoon opbouwen met me uren en netjes gedaan wat bedrijfsarts had gezegd! Dus ben gewoon aan het werk geweest wat trouwens op AT-basis was, maar uiteindelijk werd er toch op mij gerekend.
Maar ik belde haar om te zeggen dat het nog niet ging....nou toen klapte ik dicht ze vond dat ik naar een longarts moet en doorverwijzing naar een internist die arts van mij pompt me maar vol met medicijnen en zij kent veel astma patienten en die hebben lang niet zoveel medicijnen als jij en dit ging nog wel even door....
Ik was helemaal van slag ik kwam er niet doorheen en zij bepaalde wel even dat ik naar de huisarts moet zo snel mogelijk bla, bla,bla
Ik kreeg niet de kans om dingen uit te leggen en ik was zo boos dat ik blij was dat ik dus niets zei anders hasd ik daar denk spijt van gehad...
Ik heb ook al gezegd dat ik het erg vervelend vind en haar begrijpt enz...
Ik heb gelijk de bedrijfsarts gebeld voor een afspraak maar die heeft me niet meer terug gebeld...en ondertussen ben ik bang (weet niet waarvoor want ze kan me niets maken, maar echt zin om te gaan werken heb ik nou ook niet echt!) mijn collega's staan achter me en begrijpen me en daar heb ik goed contact mee en die vinden haar ook erg vervelend!
Ik heb gewoon nou net een pechjaar gehad met in het voorjaar teveel en telang warm & pollen en vanaf september ook gewoon pech. ik weet dat ik zulke jaren soms heb, is vervelend maar het is niet anders!
Ik doe om de 2 jaar een longfuntietest en heb een longarts en een longverpleegkundige alleen ik ga liever naar de huisarts is praktiser voor mij en dat gaat tot nu toe prima..
De bedrijfarts staat tot nu toe achter me en had ook gezegd als het nou nog niet gaat dan houd het op he, het is wel je gezondheid! Hij weet dat ik er alles aan doet en dat ik kennis heb van mijn medicatie en zodra ik kan ben ik op me werk!! want me werk is me alles, ik heb het zo naar me zin daar (afgezien van die ene persoon)
Ze heeft ook half mijn plek aan iemand anders toegekend, jammer voor haar is dat wij als collega's zo'n hechte band hebben dat die desbetrefende collega het tegen mij heeft gezegd! er waren wat veranderingen in het rooster en ze heeft tegen mijn collega gezegd wie weet krijg jij wel die plek want b(ik dus) is geen stabiele factor.....lekker om te horen!!
Ik werk er al 12 jaar en nog nooit problemen gehad totdat zij dus kwam!
Zo ik ben ff me verhaal kwijt, ben er erg door van slag omdat ik ook weet dat ik toch echt ooit het gesprek met haar moet aangaan......
ik ga ook met mijn huisarts praten want dit trek ik niet, heb verdorie al genoeg aan mezelf!
Sorry voor het warrige verhaal......
Lastige situatie. :X
Sterkte ermee meid. O+
bedankt!! Ik ben gelukkig al een stuk rustiger! Ik heb vanmorgen een afspraak bij de bedrijfsarts gemaakt en heb tot nu toe mijn mond gehouden over wat ze allemaal heeft gezegd, nou je begrijp ik ga daar even een boekje open doen en advies vragen ben het nu zo zat!!
Als ik niet uitkijk ben ik dalijk nog overspannen ook, en dat gun ik haar echt niet....
Kreeg gelukkig ook advies van mijn collega's om te praten met ons vertrouwens persoon, die meiden gaan op het werk achter haar nummer aan! Zooooo lief!! Ben echt gezegend met een stel kanjers van collega's.... maar die zeggen ook eerlijk dat ik er altijd ben zelfs al ben ik benauwd beni ik er nog voor de volle 100% en ze hebben steeds in vergaderingen over de veranderingen mijn naam genoemd "wat gebeurd er met b" hihihihi
Ik besef me werkelijk waar dat ik het wat dat betreft enorm getroffen heeft.....
en ik....ik ben stijdbaarder dan ooi!! O-) KOM MAAR OP!!!
ik denk ook dat ze daarom zo reageert omdat ze weet dat ze me niets kan maken....en wil ze me in een hoekje drijven....het is eigenlijk net een klein kind dat haar zin probeerd door te drammen
en als ik dan vertel dat ze met een personeels uitje met haar aangeschoten kop en al lallend een collega van mij heeft uitgekafferd dan snap je wel dat mens zit daar niet op haar plek, jammer genoeg doet die collega er niets mee want die heeft weer het perfecte rooster gekregen nu "ineens"
Te triest!!! Al vind ik het wel jammer van die collega ik had gelijk een klacht ingediend!
Succes ^O^ hopelijk kan deze wat voor je betekenen.
Hoi Bienie,
Erg vervelend allemaal. Belangrijk dat je het van je afpraat en op 1 persoon na dan wel fijne collega's hebt. Maar je moet het er wel mee doen en het is nog je leidinggevende ook! Bah van zulke mensen krijg ik het ook.... >:( Heb een dergelijk iets ook al meegemaakt. Net of ze je ineens afschrijven als je wat hebt. Pas op dat je niet te veel in de emoties blijft hangen, uit ervaring weet ik dat die emotionele stress je gezondheid ook niet ten goede komt. Schrijf evt wat dingen op voor de bedrijfsarts. Sterkte en succes! ;)
Groetjes Tessa
Bedankt voor jullie reactie's :)
is idd een goeie niet in me emoties in blijven hangen....en denk ook niet vanuit me emotie er naar kijken! FF na zo'n gesprek eruit gooien en dan is het klaar (al is het makkelijker gezegd dan gedaan, maar met dit in me achterhoofd moet dat toch wel lukken)
in ieder geval bedankt!! Alle tips zijn welkom
p.s het lijkt ook wel als ik ziek ben dat ik ook "labieler" ben, meer beren op de weg zie en me druk maken om de onzinnigste dingen....hebben jullie daar ook last van??? Vervolgens voel ik me wat beter en zie ik alles ineens "anders"
Bienie, voor mij is het labiele gevoel een teken van naderend onheil, dwz echt ziek worden. Het komt zelfs nog voor m'n eerste echte verkoudheidsverschijnselen!
Sinds ik de overgang achter de rug heb, en ik niet meer de slaaf van mijn hormonen ben, ben ik prima in evenwicht. Echt waar. Dus als ik ineens tobberig of depri word weet ik dat ik iets onder de leden heb. Dat hoeft niet persé een bronchitis ofzo te zijn.
Sterkte met je personeelsfunctionaris. Ik lust ze rauw, die types. En fijn dat je goede collega's om je heen hebt. Succes.
Oma Akke
Wat een rotsituatie bienie! Ik heb zelf ook ooit een vervelende baas gehad. Poeslief was ze altijd, tot ik het een keer openlijk niet met haar eens was. Toen wou ze me weg hebben. En wie een stok zoekt om een hond te slaan... je begrijpt wat ik bedoel. Ook ik had geweldige collega's die me openlijk gesteund hebben. Alleen ging dat op den duur juist tegen me werken omdat ik volgens mijn baas (+ intussen de directrice) de sfeer verziekte door iedereen op te ruien.
Uiteindelijk ben ik moeten vertrekken, ik werkte er nog niet lang genoeg om mijn plekje te kunnen verdedigen. En achteraf is het maar beter ook, ik werk nu op een fijnere school terwijl veel ex-collega's van mijn oude school nu ander werk zoeken wegens een onbekwame directie. Het rommelt enorm daar.
Whoops, wat een verhaal weer, het lijkt wel of ik het nooit kort kan houden. Anyway, wat ik je zou willen meegeven: pas op dat jij ook niet gezien wordt als een opruier. Het is heel fijn als je collega's zo achter je staan, maar probeer dit niet openlijk uit te spelen, want dan zien ze jou straks als een vervelende onruststoker. Ik hoop dat ik het nu niet nog ingewikkelder maak, maar dit is wat mij destijds de das heeft omgedaan (samen met andere dingen natuurlijk, zoals verzonnen evaluaties die er nooit geweest waren).
Ik hoop dat de bedrijfsarts en de vertrouwenspersoon iets voor je kunnen betekenen. In weet niet hoe dit in NL werkt, in België zou ik met de vakbondsafgevaardige gaan praten, maar NL heeft denk ik niet zo'n vakbondencultuur. Heel veel sterkte in elk geval en hou je taai!
bedankt voor de reactie's!
@oma Akke ik herkent dit eigenlijk wel!!
@mamm-loic ja ik heb het idee dat ze al de "pik" op me heeft, ik ben het type "kan niet tegen onrrecht" dus jou tip neem ik zeker mee!!
Heb al de afspraak met collega's als ik in een vergadering teveel doorga ze me onder de tafel een tik geven en dan weet ik dat ik me mond moet houden whahahahaha
Ik zeg gewoon alles, dat is echt ook wel mijn probleem!! Vanaf nu zeg ik niets meer en niets minder! tenminsten tegen haar!
ALS ik haar spreek bllijf ik bij feiten allereerst ga ik haar eens haarfijn uitleggen wat astma inhoud en dat iedereen met de zelfde diagnose compleet anders is, en of ze me dus niet meer wil vergelijken met andere!
en nu maar hopen dat de bedrijfsarts nog steeds achter me staat.......
@mamm-loic erg vervelend zeg wat je heb meegemaakt!! Gelukkig heb je het nu wel naar je zin!
hello
ik ben even naar huisarts geweest en dit ook besproken, merk dat ik er spanning door krijgt! mijn arts moest lachen om mijn leidinggevende en zei tegen mij dat ik dus maar geen medische dingen met haar moet bespreken, ik hoef alleen te zeggen of het gaat of niet gaat en de medische kant bespreek ik met de bedrijfsarts!
En dat de spanning mijn astma kan verergeren en dat ik me er niet druk om moet (proberen) te maken......
Was een fijn gesprek.....Nu nog vrijdag de bedrijfsarts en daar ga ik alles vertellen wat mijn leidinggevende heeft gezegd, hij wil als het niet lukt een gesprek met z'n 3-en maar daar zit ik nu ook niet echt op te wachten eigenlijk.....
Heb ook de bond gebeld en die bevestigen het verhaal van mijn huisarts dat ik geen medische dingen met mijn leidinggevende hoef te bespreken!!
Maar goed, leidinggevende heeft me nog niet gebeld! Meestal belde ik ook haar 8-) en nu dus niet!!!! Ze zoekt het maar uit, trek me eigen plan en ben inmiddels al naar me werk geweest om op te bouwen.....gelukkig komt ze daar nooooooit :s)
Heel goed, Bienie. ^O^