gezeur met bedrijfsarts en werkgever. Willen meer dan ik kan. Hellup?
24-03-2010 om 13:55 uurBeste allemaal,
Speur me rot op internet, maar ik kan het niet vinden.
Vandaar dat ik mijn vraag hier stel.
Heb mezelf heel toepasselijk 'de hijger' genoemd, omdat ik nogal veel hijg ;D
In Januari is bij mij de diagnose niet allergisch astma in combinatie met copd gold2 gesteld.
Ik ben 30, heb 2 kleine kinderen en ik baal ontzettend.
Ik werk in de bejaardenzorg als verzorgster en 's middags werk ik in de huishouding.
Ik kom dus bij zo'n 10 stoffige adressen per dag. Je wil niet weten wat dit met mijn longen doet.
Het probleem is dat ik na drie adressen een astma aanval krijg. Het zware lichamelijke werk, in combi met de warme stoffige huiskamers is gewoonweg te veel voor mij.
Gister heb ik overlegd met de huisarts en nu heb ik de seretide verdubbeld gekregen en ik heb ventolin gekregen voor de aanvallen die ik krijg op het werk.
Nu moet ik op zoek naar een nieuwe baan. Maar tot die tijd ben ik gedoemd te werken bij een bedrijf waar de bedrijfsarts mij een aansteller vind, want ik heb geen zwarte wallen onder mijn ogen.
Hij en de werkgever hebben besloten dat ik wel lang genoeg ziek ben geweest en willen dat ik weer volledig aan het werk ga. De gevolgen zijn voor hun niet van belang.
Herkent iemand zich in dit verhaal?
Kan iemand mij vertellen hoe ik mij staande hou bij zulke 'figuren'?
Wat zijn mijn rechten? Is het niet belachelijk dat ik mij vol moet pompen met meer medicijnen omdat de werkgever zich niet aan mij wil aanpassen? Of verwacht ik teveel?
Het probleem is dat mijn werk (2 dagen per week) zoveel tijd kost om bij te komen, dat mijn gezinsleven er ernstig onder lijdt. Dit wil ik absoluut niet en ik verzet mij enorm tegen hun eisen.
Kortom, ik heb een heleboel vragen en ik snap er geen snars meer van.
Is er iemand die mij een beetje kan helpen door ervaring?
Alvast superbedankt voor iig het lezen van dit bericht!
Groetjes,
de hijger alias Nathalie
hoi hoi,
Hier een ervarings deskundige op dat gebied ik heb ook jaren in de zorg gewerkt maar je geeft zorg en zorg terug krijgen ho maar als je ziek bent word. (ben nu voor 100% afgekeurd)
ik heb als eerst een paar vraagjes dit omdat ik dit niet uit je verhaal kon opmaken:
* Hoeveel uur werk je?
* Ben je bond verzekerd of rechtsbijstand (op gedeelte werk) Zij kunnen je namelijk erg goed helpen mits de behandelend arts achter zijn beslissing staat Zij kunnen dan brieven enz opstellen in samen spraak met de arts enz enz.
* loop je bij een longarts zij weten namelijk meer op het longgebied zo kom je sterker te staan.
* Hoe lang ben je al ziek?
* Heb je een vast contract.
Ik ga even van de situatie uit dat je een vast contract heb dan zal ik dus nimmer op eigen gelegenheid naar een andere baan gaan zoeken dit omdat je werkgever verplicht is om een reintergratie traject aan te bieden in wat voor zin ook. je mag namelijk 2 jaar ziek zijn om in de ziektewet van het uwv uit te komen wel is het zo at je het tweede jaar 70% van je verdiende loon krijgt of je moet hier voor bij verzekerd zijn.
hier het vervolg van het verhaal het scherm werd namelijk vreemd vandaar.
Dus ben je bijna 2 jaar ziek dan word er gekeken door het uwv of je werkgever voldoende inspanningen hebben gedaan om jou aan het werk te krijgen houden (reintergratie aangeboden ander werk aangeboden enz enz enz enz is dit niet zo dan komt er zo een jaar bovenop tja ervaring mee niet leuk maar goed heel ander verhaal.
Een werkgever stelt veel eisen dat is mijn ervaring ook mede hierdoor ben ik dus zieker geworden dan nodig is en heb ik dus grote blijvende klachten. dus mijn ervaring kom echt voor je zelf op en schakel hulp in van bond of rechtsbijstand de verhouding met je werk is nu ook niet goed en kom voor je zelf op dit is echt belangrijk.
Misschien iets om te reavilderen in bv heideheuvel dekkerswalt of bij jou in het ziekenhuis
sterkte en stel gerust vragen
Ja, ik merk ook dat we door medicijnen niet de boel rustig krijgen. Ik ben erg gevoelig. Heb in januari een erge longontsteking gehad en het lijkt wel of ik er gewoon niet overheen kom.
Ik loop niet bij een longarts, alles gaat via de huisarts. (hij heeft wel contact met een longarts)
Hij wil me ook niet naar een longarts verwijzen omdat hij het makkelijk zelf afkan. (is dit raar?)
Ik heb helaas maar een jaarcontract. Deze loopt 1 Juli af en ik merk dat ze me gewoon proberen uit te buiten tot ze me kunnen ontslaan op 31 mei. Dat is prima, maar het gaat over mijn lijf.
Ik heb altijd al astma gehad. (maar nooit echt boeiend)
Het is sinds mijn laatste zwangerschap heel erg mis gegaan. Heb in die tijd 3 longontstekingen gehad en wilde geen medicijnen, omdat dit niet kon voor mijn zoontje. Ik ben bang dat het hierdoor veel erger is geworden. (Maar dit zal altijd gissen blijven)
Sinds augustus 2009 is het helemaal mis zeg maar. Eigenlijk 6 weken nadat ik begonnen ben bij de huidige werkgever. De stempel aansteller/profiteur is dus snel gegeven. En dit terwijl ik het dus ECHT niet anders kan dan zo. Ik kan het tempo niet meer aan, ik ben de hele dag wazig, moe. Benauwd. Loop te hoesten. Ik lijk wel een man van 80.(ik ben een vrouw, trouwens :D)
Mijn probleem is nu dat ze totaal niet mee willen werken aan een goede oplossing die voor alle partijen bevredigend is. Ik wil namelijk heel graag werken, maar het revalideren heeft gewoon meer tijd nodig dan ik had verwacht.
Thuis kan ik niet minder dan ik al doe. Mijn kinderen hebben gewoon hun aandacht nodig. Plus dat ik het belachelijk vind dat mijn taak als moeder volgens hun minder belangrijk dan mijn werk bij hun.
Ik werk trouwens 16 uur in de week en ik heb helaas niet zo'n verzekering of aansluiting bij een bond.
Revalideren heb ik over gehoord, maar wat houdt dat precies in? Ik zal ens googelen.
En de hamvraag is natuurlijk: Wordt het echt NOOIT beter dan dit?
Ik ben wel begonnen met afvallen (was veel te dik), sporten en alles allergievrij maken hier in huis.
Ook al ben ik niet allergisch. Ik wil gewoon geen enkel risico lopen....
Alvast heel erg bedankt voor je antwoorden. Ik ben erg blij dat je het herkent!!!!
En hoe kan je worden afgekeurd?
Hee 'de hijger',
Een verwijzing naar de longarts is wel een slim idee. Die kunnen vaak net iets meer bereiken dan een huisarts. Ze hebben ook meer in hun macht.
Tevens kunnen longartsen onderzoeken doen waarom je instabiel bent.
Je mag er ook op staan dat je huisarts je door verwijst.
Neem contact op met je huisarts. En vraag of hij/zij vind dat je kan werken. Als hij/zij vind dat dit niet mogelijk is kan je misschien contact opnemen met de arboarts of het uwv. De uiteindelijke afkeuring bepaald het UWV.
Tijdens een revalidatie leer je omgaan met de benauwdheid en bouw je onder begeleiding je conditie weer op. Tevens proberen ze je zo goed mogelijk in te stellen op de medicatie. (Via de zoekfunctie kan je meerdere ervaringen met revalidatie vinden. )
Kortom ik denk dat een verwijzing met naar een longarts je nog veel kan opleveren. :)
Veel succes.
Groetjes Sam
he hallo,
als eerst zal ik toch een verwijzing naar een longarts vragen. dit omdat deze net iets meer in zijn haar macht heeft als een huisarts. Overgens er is niks mis met een huiarts maar kwa instellen in doen snapt de longrts er meer van. Is immers zijn vak *)
Een longarts telt vaak ook zwaarder bij bedrijfsartsen als een huisarts is mijn ervaring dus hier zal ik eerst stappen mee ondernemen.
Een andere vraag moet of mag je werken want anders zou ik het misschien proberen vol te houden dat ze het niet verlengen je cintract zo kom je namelijk ook bij het uwv uit. Misschien kan je een keer bellen met het uwv zij hebben vaak ook tips en weten dingen maar soms is het ook erg rommelijg ligt eraan wie je aan de telefoon hebt.
Dus ga zo snel mogelijk naar een longarts misschien weet deze nog iets te doen.
en kwa revalidatie wat sam al schreef je leert met je ziekte om te gaan ze gaan ze mmisschien anders instellen en je kan even op adem komen is mijn ervaring omdat je even uit de situatie word gehaald ik heb al in de heideheivel gezeten en davos en er hangt weer een opname davos boven mijn hoofd.
Ja, dat is raar dat je HA je met al je klachten niet door wil sturen naar de LA. ik geef susanne en sam gelijk!
heel veel sterkte 'hijger'!!!
Je kunt je vraag ook gratis aan het juridisch loket voorleggen. Eerste consult is gratis, daarna weet ik het niet, maar staat allemaal op de site.
Ook zou je misschien nog gebaat zijn bij hulp van stichting MEE
Je zou kunnen overwegen om lid te worden van de vakbond, niet voor dit probleem, maar voor mogelijk volgende zaken. Als lid van de vakbond heb je gratis rechtsbijstand op werkgebied. Dit gaat alleen niet op voor zaken die al speelden voordat je lid werd van de vakbond. Hierbij zullen ze dus nu niets voor je kunnen doen.
Ook meen ik dat je besluiten van bedrijfsartsen kunt aanvechten/second opinion van een andere bedrijfsarts vragen. Kijk de ziekteverzuimregeling van je werk/bedrijfsarts er eens op na.
Ik vind het vervelend voor je hoe alles verloopt, maar ik denk toch dat het goed is om sommige dingen niet zo tegen je werkgever te zeggen, zoals je ze hier uit :X Als werkgever zou ik daar niet blij mee zijn. Dat je werk voor je werkgever belangrijker is dan jouw gezin is bijv. vanuit de werkgever gezien begrijpelijk. Jij kiest ervoor om te werken; naast de zorg voor je kinderen. Hij heeft jou niet gevraagd om een gezin te stichten. Voor alle duidelijkheid; ik zeg niet dat je naast je werk geen energie meer moet overhouden voor andere zaken; maar wel dat de zaak wat genuanceerder ligt en je dit soort dingen beter wat tactvoller met je werkgever kunt bespreken. Probeer netjes te blijven tegen je werkgever; en op een goede/fatsoenlijke manier op je rechten en (on)mogelijkheden te wijzen. Vergeet niet; irritatie van jou, roept ook irritatie op bij je werkgever en dan kun je helemaal vergeten dat er ooit nog iets gaat veranderen. Ook zeg je in het ene stuk dat je graag wilt werken en elders dat je het prima vindt om ontslagen te worden. Als je zulke dubbele boodschappen uitspreekt naar een werkgever/bedrijfsarts, zullen zij zich ook niet meer zo voor je inspannen, lijkt me. Jij wekt dan de indruk dat je niet graag wilt werken, omdat je er prima met ontslag tegenover zet
Mir, ik lees ook terug en ik zie dat ik het niet duidelijk opschrijf.
(ik schreef het zoals ik het zou zeggen)
Ik wil niet ontslagen worden, ik wil dat mijn werk mij meer tijd geeft om te revalideren. Willen ze dit niet en gaan ze door zoals ze nu doen, laat ze me dan alsjeblieft ontslaan. Op deze manier is er geen houden aan.
Ik bedoel met m'n kinderen: Nog minder met mijn kinderen doen betekend dat ik ze 7 dagen per week bij een oppas moet doen om te kunnen werken. (ik kom gewoon vaak ziek thuis) Terwijl als de werkgever mij tijd geeft om te revalideren en het mij allemaal 1 tandje rustiger laat doen, dan kan ik en een leuke mama zijn en ik kan ook nog werken.
De longarts ga ik gelijk over bellen! Hij stuurt me maar door. De klachten zijn erg genoeg om er door een pro naar te laten kijken.
Ik moet er vanmiddag naartoe. Ben erg zenuwachtig. Ik zal iig proberen om alles een beetje genuanceerd te brengen!
Suzanne, ik moet/mag werken. :D Het is een beetje dubbel. Zonder werk kunnen we alle kosten dragen, maar met mijn werk kunnen we ook nog eens op vakantie en naar de dierentuin....
Ik zal na het gesprek het uwv eens bellen en kijken hoe hun met dit soorst situaties omgaan.
Sam, bedankt voor je uitleg over revalidatie. Ik denk dat ik me daar toch eens beter in ga verdiepen.
Ik ben nu bijna 3 maanden aan het klooien en het wordt tijd dat ik iets constructiefs ga doen met m'n lichaam/
Nogmaals iedereen bedankt voor jullie reacties!!!!
Hoi Nathalie,
Fijn dat je het zo opvat en ik begrijp nu dat je niet je ontslag hoopt te krijgen. Het is ook lastig, op papier (monitor) komen dingen soms heel anders over dan de bedoeling is. Denk dat iedereen dat wel herkent.
Hoe is je gesprek gegaan? :?
Groetjes Mir
Het gesprek ging best oke.
Bleek dat niet de bedrijfsarts wil dat ik meer doe dan ik kan, maar puur de werkgever loopt te drammen.
In ieder geval vind hij dat het genoeg is geweest en dat ik iedere 2 weken een uur langer moet werken tot ik over 8 weken weer hele dagen (onaangepast) meedraai.
Ik moest maar na iedere cliënt ventolin nemen, want dat kon toch geen kwaad.
Vannacht weer een hele erge aanval gehad, dus nu zit ik weer thuis. (ze worden zo blij van me :D)
Volgens mij heb ik m'n bijholtes ontstoken ofzo.
Ik ga nu het eea uitzoeken over mijn rechten en plichten.
Hij zegt dat ik alles gewoon moet doen omdat ik een niet-allergisch astma heb.
Ik vind dat ik rustiger aan moet doen, omdat ik een niet-allergisch astma heb en dus niet weer waar de aanvallen vandaan komen. ;)
Al met al, ik ben er niet vele mee opgeschoten.