astma en problemen op werk
06-10-2013 om 21:27 uurBeste lezers,
Ik weet sinds 1 jaar dat ik astma heb. Ik probeer te blijven werken in onderwijs. Ik ben van drie dagen werken naar de ene week 2 en de andere week 3 dagen gegaan. Ik merk eigenlijk dat het erg zwaar is en dat ik als ik eigenlijk toch vaak benauwd ga werken. Ik wil me dan niet ziek melden omdat er een klas op me staat te wachten etc. Eigenlijk merk ik dat het erg zwaar voor me is en was ik erover aan hety nadenken of dit mijn laatste jaar is in onderwijs of niet? Het is erg leuk onderwijs en dat contact met kids ga ik missen dus heb ik erg veel moeite om een beslissing te nemen.
Komt afgelopen week de directeur en hij uit zijn zorgen om mij of het wel goed gaat etc..en dat ik wel veel fysieke klachten kan ontwikkleen en ook al veel ziek ben geweest. het was een persoonlijk gesprek en een directeursgesprek. Ook noemd ehij op wat voor wegen we kunnen gaan bewandelen of ooit in de toekomst als ik in ziektewet kom etc en dan richting veel gesprekken etc en afkeuring of zoiets of ik neem ontslag als dat financiel haalbaar is.
Hoe maak je nu een goede keuze? Hoe zit het met mijn rechten?
Kom ik ooit nog aan de bak als ik het financieel nodig heb? etc.. Wie heeft er tips voor me?
groetjes Petra46
Het eerste wat ik bij dit verhaal kan bedenken, is of je op medisch vlak nog iets kunt doen. Je schrijft dat je pas een jaar astma hebt en tegelijkertijd dat je vaak benauwd op je werk verschijnt. Dan is het misschien wat vroeg om te concluderen dat dit nu eenmaal de situatie is. Kun je nog iets veranderen in je medicatie, is de benauwdheid wel geheel te wijten aan astma, is er op gebied van ademhaling nog winst te behalen? Ik maak uit je verhaal op dat je waarschijnlijk ook vermoeid bent (je schrijft dat je 2 of 3 dagen werken zwaar vindt), in hoeverre is dat dan gerelateerd aan astma? Misschien is er wel een andere oorzaak en is daar toch wat aan te doen. Die andere vragen lijken mij dan later te komen.
De benauwdheid komt voornamelijk van astma i.v.m. weer en vewarmingen en dan doe ik in het lokaal ramen open en verwarmingen laag..
Ik doe aan yoga en heb al vele jaren logopedie gehad vanwege mijn stemklachten. dus ik weet dat ik erop moet letten maar weet ook dat het moeilijk is om er bewust mee bezig te zijn tijdens lesgeven. Ik heb voor mezelf een aantal rust/herinneringspunten opgebouwd zodat ik erop let, maar weet dat het moeilijk is om in de gaten te houden...
Ik denk ook dat werkdruk in onderwijs hoog is en op de lange dag eet ik met de kids en heb ik pas echt pauze om 3 uur... dus dat zal ook wel meespelen....
Hmm ik werk 36 uur.
Reistijd 45-60 minuten enkele reis.
Huis, kind en nog een leven ook.
Na 11 maanden thuis was ik continu gesloopt.
Elke dag moeite met opstaan... Elke dag om half 9 liefst naar bed eillen.
En ja, daar wordt je chagrijnig van. Dubbel chagrijnig want continu chagrijnig zijn irriteert je op een moment ook mateloos.
Maar echt vreemd is het niet na al die tijd thuis denk je dan.
Wat ik me afvraag trouwens... Is hoe je dat deed voordat je wist dat je astma had.
Je zou denken dat sinds je dat weet het een stuk beter zou moeten gaan en niet juist minder.
(Of had je daarvoor ook al zoveel moeite met werken?)
Hier sinds paar dagen andere meds... Een pure luchtwegverwijder (atrovent) ipv eentje met ontstekingsremners (alvescol).
En ik ben ineens veel fitter, eet minder...
(En mijn eetlust is een redelijke indicator merk ik... Zodra ik ineens heel de dag trek heb kun je je salaris erom verwedden dat ik paar dagen later ineens enorm verkouden en benauwd ben)
Ongemerkt kostte het toch enorm veel energie kennelijk.
Dus misschien toch eens voorleggen bij je behandelend arts.
Wie weet wat er nog mogelijk is!
Mijn ervaring is, nadat ik gestopt was met Alvesco, dat ik ineens minder moe was en meer energie had. Dit staat niet als bijwerking in de bijsluiter, mijn longverpleegkundige zei dat ze dit wel vaker had gehoord. Zou dit ook op jou van toepassing kunnen zijn?
Zou inderdaad kunnen...
Lastig te bepalen of dat het echt is natuurlijk...
Ik begon met alvescol toen ik een heftige longontsteking had dus toen was ik ook verre van fit.
Maar het is zeker mogelijk... Ik ben al vrij lang vaak moe
Eigenlijk sinds de geboorte van mijn dochter.
Die sliep snachts niet... En sinds die tijd gebruik ik ook de alvescol dus het is moeilijk om een exacte "schuldige" aan te wijzen.
Het lijkt me echter... Verre van uitgesloten.
Het is wel heel spontaan over in ieder geval.
Dochterlief slaapt alweer 2 jaar zonder dat ze mij nodig heeft..
En toch bleef ik moe :(
Vervelende situatie petra!
Ik weet ook nog niet zo lang van mijn astma maar toen de diagnose was gesteld was het nog steeds een lange perioden van uitproberen van medicatie. Mijn werk verwachtte toen de diagnose er was en ik pufjes gebruikte ik automatisch ook meteen weer beter zou zijn. Maar dat was niet waar, daar is nog een lange perioden over heen gegaan. (verschillende pufjes testen en ademtherapie volgen) Het zorgde allemaal wel voor wat rare gezichten van werk collega's en ziektewet regeltjes.
Dat maakte mij dan weer erg onzeker en dat zorgt dan natuurlijk weer voor meer adem problemen. Ik heb een lange tijd alleen halve dagen gewerkt. En uiteindelijk toen alle medicatie goed was afgesteld kon ik weer mijn normale uren werken.
Ik zou zeggen, hou vol! Genoeg mensen werken met astma. Misschien dat je longarts nog iets voor je kan betekenen voor de vermoeidheid of aanpassingen in medicatie. Doe rustig aan en bouw het langzaam op. Werk mag je in ieder geval niet zomaar ontslaan op basis van je astma. En als jij het werk zo leuk vind, zou het zonde zijn als je het niet meer kon doen.
Dit is in ieder geval mijn ervaring hiermee, hopelijk heb je er iets aan.
Graag sluit ik mij aan bij de vorige reacties. Houd vol, blijf onderzoeken met de la wat voor jou werkt, maak daar echt een prioriteit van.
Vrijwillig ontslag nemen raad ik niet aan. Je hebt dan geen recht op een inkomen bij werkloosheid en komt thuis te zitten, met alle gevolgen van dien (en thuis kan het ook benauwd zijn). Stem nergens mee in, dank de directeur voor zijn of haar bezorgdheid maar blijf helder denken.
Je kunt bij een volgende aflevering ook vragen of je een afspraak kunt maken, zodat je niet overvallen wordt maar even voor jezelf met iemand die je vertrouwt de zaken op een rijtje kan zetten.
Tot slot: zulke dingen, als nog niet weten wat voor jou werkt en de reacties van mensen in de werkomgeving, zijn naar maar horen er helaas bij. Trek je niet onnodig terug. Alleen als het echt echt moet. Zo zou ik er althans in staan (heb 10 jaar geleden in onderwijsfunctie het heel benauwd gehad).
Strerkte en hartelijke groeten.
Hoi Allemaal
Ik zit nog ziek thuis.
Ik ga 2x2 uur werken en de rust nemen om astma beter onder controle te krijgen.
Afgelopen dinsdag de beslissing genomen in overleg met bedrijfsarts. Voel nu wel hoe dit me heeft bezig gehouden om overspannen van te worden... En ik voel me ook nog steeds gestressed en moet echt accepteren. Ik ben nu tips aan het zoeken over acceptatie en positief leven etc..
Ik ben wel trots op mezelf dat ik voor mezelf heb gekozen en dit is moeilijk voor mij om te zeggen...wordt er wel emotioneel van.
Ik probeer me meer te ontspannen en merk wel dat ik vandaag voor het eerst minder last heb van benauwdheid.. Bedankt voor al jullie reacties. Die doen mij echt goed!!!!!!!!!!!!!!!!!! DIe heb ik hard nodig merk ik!
Veel liefs Petra
Fijn dat je laat weten hoe het gaat, Petra. Ik ben ook blij dat je nu even weg bent van de juridische rompslomp en dat je je energie kunt richten op het allebelangrijkste: je gezondheid. Blijf ons schrijven, er zijn hier veel mensen die graag met je meedenken onder wie ik zelf.
Heel veel beterschap en je kunt zeker trots zijn op de stappen die je zet.
Met hartelijke groeten,
Roos
Wauw super dat je die beslissing hebt durven nemen! zeker iets om trots op te zijn!
en blijf inderdaad schrijven, dat is tenslotte ook een manier om frustraties kwijt te raken ;)