Al heel lang thuis
13-03-2010 om 20:33 uurHallo lieve mensjes
Ik zit door mijn instabiele astma al een paar maand thuis. Ik zit in de derde klas van het vwo en dat vergt nogal wat van mij. Geestelijk en daardoor ook lichamelijk natuurlijk.
Ik ben nu nét van mijn ziekenhuisbezoeken af. En heb mijn medicatie helemaal omgegooid.
Toch heb ik nog steeds klachten, oftewel het einde is helaas nog niet in zicht.
Het gaat wel beter nu, maar nog niet goed dus.
Ik heb de afspraak met school dat ze mij alle proefwerken toesturen, onder toezicht van mijn vader (die zelf in het middelbaar onderwijs werkt) maak ik die thuis. maar het duurt echt verschrikkelijk lang voor ik proefwerken krijg, en als ik ze heb word ik heel erg gepusht (zowel door ouderlijk volk als mijn docenten) om ze zo snel mogelijk te maken. Ik vind het gewoon niet eerlijk! weeeeeeken moet ik wachten op proefwerken. En dan krijg ik helemaal niet de kans ze rustig te maken. Ik weet namelijk ook niet wat de stof is van tevoren.
Nu willen mijn ouders eigenlijk het liefst dat ik volgende week weer naar school ga, dan zeggen ze me: Je móet je gewoon even laten zien, dan ziet school dat je wel wil.
Ik wil ook wel! Maar lichamelijk is het nog helemaal niet ok met mij!
Hoe maak ik dat mijn ouders nou duidelijk? zij zijn toch dé personen die bij alles 100% achter mij moeten staan? Ik heb inmiddels vrij goed geaccepteerd dat ik chronisch ziek ben, en dat het bij mij niet meer beter word. Alleen ik krijg het idee dat zij dat nog niet geaccepteerd hebben.
Mijn longarts is er een van de medicijnen voorschrijven en houdt zich niet zozeer bezig met hoe ik me nou eigenlijk voel. We moeten nog switchen van huisarts, en ik ben even het spoor bijster.
Want hoe kom je als 16 jarige puber over als je zegt: Mam, pap, ik kan nog niet naar school!
Dan nemen ze je niet echt serieus vrees ik.. Maar ik kan het me niet veroorloven nu in een stoffig gebouw te gaan zitten en doen alsof er niks meer aan de hand is. want mijn astma is nog steeds instabiel, en ik heb wel 5 verschillende medicijnen geprobeerd achter elkaar, dus mijn longen zijn erg geirriteerd.
Wat moet school doen?
Wat moet ik nou doen? :?
En moet ik door mijn ziekte mijn hoop op een vwo diploma laten varen? De intelligentie heb ik, ben alleen een beetje lichamelijk beperkt..
Liefs
hee lotte,
wanneer moet je weer naar de longarts?
Misschien is het een idee als die afspraak ver weg is hem te verzetten naar dichterbij.
En dan is overleg of revalidatie slim is, geen gek idee.
Dan krijg je misschien ook de kans om daar verder te gaan met je VWO .. ;)
Het zou sonde zijn als het door je ziek zijn niet lukt.
Wel snap ik je ouders. Mijn ouders hebben ook altijd geprobeerd me te stimuleren toch naar school te gaan. Ookal wisten ze dat ik ziek was. Maar het is goed voor de sociale contacten en om idd te laten zien dat je wel wil. Probeer anders elke dag 1les uurtje ;)
Dan ben je er en pak je nog wat mee van de stof.
Ik ging vaak naar de les waar een proefwerk was. Hadden we geen proefwerken dan naar het vak waar ik het meeste moeite mee had.
Heel veel succes.
Gr Sam
Hey Sam,
Ik heb dat 3 week terug geprobeerd maar het probleem is:
Mijn school is zo stoffig dat ik continu allergie aanvallen krijg.
En ze zijn momenteel aan het schilderen en verbouwen daar, wat behoorlijke astmatische klachten weer opwekt.
De afspraak emt de LA staat pas over 2 maand gepland. Maar die komt er dus wel eerder.
Ook laat ik mijn bloed nog eens testen om te zien hoe het nu met mijn allergiewaarden zit.
Vannacht namelijk hele nacht wakker gelegen van allergie aanvallen, gepaard met astma klachten..
Vrijdag heb ik een gesprek met school.
Mijn ouders hebben iets opgezocht over een stichting die zorgt voor zieke kinderen die thuis zitten. zij regelen dan een leraar die de stof aan je uitlegd en proefwerken afneemt. Ook is er de mogelijkheid via een webcam toch bij de les te zijn. Ik doe heel hard mijn best voor school, en de keren dat ik er weer was, waren gewoonweg dramatisch. Ik ben er nog niet sterk genoeg voor.. En school heeft ook een aantal steken laten vallen vind ik.
Het is toch de bedoeling dat ze onderwijs verschaffen in welke conditie het kind ook is?
Revalidatie is al eerder gevallen, maar werd niet nodig gevonden. er zit hier vlakbij in Haren een revalidatiecentrum. Vlakbij mijn school. Dat zou een ideale oplossing zijn natuurlijk.
Ik ben nu tot alles in staat moet ik zeggen want ik ben er helemaal zat van :'(
Eerst maar even de gesprekken met LA en school afwachten en dan zien we wel weer verder...
(nog even ter duidelijkheid :P De cijfers die ik haal zijn geweldig, ik haal zevens en achten. Duurt alleen zo lang voor ik proefwerken krijg :()
Hee lot,
Ik hoop dat jullie snel een oplossing vinden.
Misschien kan het RMC of Stichting mee jullie nog helpen!
Google maar eens ;)
gr Sam
Hai Lotte!
eerst en vooral echt vervelend dat je al zolang klachten hebt en niet naar school kunt!
Ik herken wel een beetje dat het soms lijkt dat je omgeving er langer moeite mee heeft om te aanvaarden dat je ziek bent. Het is niet makkelijk en astma is ook niet altijd even zichtbaar. Het is echt belangrijk om te blijven praten met je ouders en hen uit te leggen hoe je je voelt.
Wat Sam zegt is ook helemaal waar, het is goed dat je ouders je stimuleren om naar school te gaan, want naast lessen heb je natuurlijk ook je sociale contacten enzo die wel veel aan school vasthangen. Hoe langer je niet op school geweest bent, hoe groter de drempel ook wordt om terug te keren, omdat je dan een beetje bang wordt voor vervelende vragen en opmerkingen.
Maar goed, je moet natuurlijk wel luisteren naar je lichaam en als het echt niet lukt, lukt het ook niet. Misschien toch nog eens aandringen op revalideren?
Iig heel veel succes!
hoi
ik zit ongeveer in het zelfde schuitje als jij zit
ik zit in 3 havo
en het gaat ook nog niet goed met mij en mij medicatie is ook overhoop gehaald
van mijn moeder moet ik bijna elke dag naar school gewoon om je gezicht te laten zien en het te proberen meestal bel ik na 1 uurtje al weer op van het gaat niet kan je me halen en dan doet ze dat ook
dus mij advies is probeer het eens een uurtje en als het niet gaat gewoon zeggen en het er met je ouders over hebben en af en toe is het ook wel lekker om afleiding te hebben