Bosch en Heide
15-01-2006 om 15:17 uur Geslotenhallo ik ben nieuw hier maar niet nieuw met astma.ik ben 40 jaar geleden geboren met astma en alles wat er bij hoort zoals eczeem & KNO problemen. nu lees ik hier de verhalen van mensen die opgenomen zijn in heideheuvel. toen ik 5 jaar oud was moest ik ook naar heideheuvel, toen der tijd had heideheuvel een speciaal huis voor kinderen tot 12 jaar en dat huis was "Bosch en Heide in Blaricum. toen der tijd waren er andere gedachtes over hoe je met kinderen met astma om moet gaan. eigenlijk was het achteraf zo als ik er nu over denk meer een kinderstrafkamp.maar geloof me toen had ik dat niet in de gaten ik had het reuze naar mijn zin. ik had zo als ik er toen over dacht een hele boel broertjes en zusjes. en al die vervelende onderzoeken en regeltjes en verplichtingen was in mijn kinderbeleving normaal.in die tijd mocht je 1x in de maand 1 nachtje naar huis zaterdag heen en zondag voor 14.00 weer terug naar Blaricum. dit heb ik en mijn ouders 5 jaar lang volgehouden.nou kan je dat haast niet meer voor stellen dat je als kind van je vijfde tot je tiende jaar op gevoed wordt door iedereen behalve je eigen ouders, die mochten zich nergens mee bemoeien. mijn vader had toen der tijd als vrachtwagen chauffeur een vaste dag dat hij in de buurt moest zijn van Blaricum. en vertelde mij pas vele jaren later dat hij dan steken in het dorp verstopt in een straatje net zo lang wachten tot ik als kind richting school voorbij kwam. toen de leiding van Bosch en heide hier achterkwamen hebben ze mijn vader op het matje geroepen en kreeg een standje + ik mocht als straf de volgende maand niet naar huis. ach ja zo iets pikken de ouders tegenwoordig niet meer , maar toen was de dokter nog iemand waar je tegen op keek en nooit tegen in ging.
nu heb ik zelf 2 kinderen van die leeftijd (5 & 7 jaar) zij hebben er gelukkig geen last van (nog).
ik heb het syndroom Bosch & Heide mijn jeugd altijd onderdrukt. maar vorig jaar toen ik 40 werd kwam de woede naar buiten. de woede van machteloosheid van mij maar vooral van mijn ouders.
gelukkig is het anno 2006 heel anders. laats kreeg ik het jubileum boek van Heideheuvel en las zo als het er nu gaat is het stukken beter.
Dat klinkt inderdaad als een behoorlijk hard regime -O-. En ik denk dat het maar goed is dat er tegenwoordig minder tegen artsen opgekeken word en dit heden ten dagen absoluut niet meer gepikt zou worden.
Kan me voorstellen dat je op dat moment dacht dat het 'gewoon' was, maar dat het later toch nog bij je is komen spoken... Woede over de situatie is denk ik goed te begrijpen, geen kind 'verdient' het om zo lang van zijn ouders te worden gescheiden en geen ouder verdient het om op het matje te worden geroepen omdat hij zijn kind graag wil zien -O-.
ik ben een man van 60 jaar met astma; ik heb 50 jaar geleden ca.1,5 jaar in Bosch en Heide gezeten (1955/56); ik heb daar best goede herinneringen daaraan; ik denk dat je het toen gewoon vond; in mijn tijd mocht je slechts in de vakanties naar huis; dus zo'n 4 tot 5 maal per jaar; toch vond je dat normaal; je moet niet vergeten dat dit in die tijd in veel tehuizen de normale gang van zaken was; je kan die tijd niet vergelijken met nu; ik heb daar toch een leuke tijd gehad.
hoi francisco
ook ik heb daar een mooie tijd gehad geloof me. op mijn werk heb ik nog 2 collega's die ook in de periode 56 t/m 1960 daar geweest zijn. ook zij hebben niet de ervaring die ik had in de jaren 70. jij was al tien jaar en mijn collega's ook, dan ben je al een stuk verder en gevormd alsl een kind van 5 jaar zo als ik toen.
maar ook mijn collega's vertelde mij dat toen der tijd het regime een stuk vriendelijker was als wat ik hun vertelde.misschien een andere directie o.i.d.
Ook ik heb voor mijn astma langere tijd in een wat ze toendertijd Koloniehuis noemde gezeten in de bossen. Het was net als bij jullie er ook heel erg streng en ook mijn ouders mochten niet op bezoek.
Je hebt trouwens een lotgenoten site waar de verhalen van mensen die in dit soort tehuizen zaten. Als je die verhalen leest denk je hoe is het mogelijk dat ze toen zo met kinderen
omgingen.
http://www.vakantiekolonie.nl/
Wat trouwens frappant is dat je schrijft dat je rond je 40e er last van kreeg. Dat is namelijk bij meer mensen zo ben ik achter gekomen. Zelf begon ik rond die tijd dus ook meer erover na te denken. Heb inmiddels kontakt gehad met lotgenoten, foto's en zelf een videoband van het tehuis waar ik gezeten heb. Waar ik heel blij mee ben want herinneringen die ik had zie ik nu dus terug op die band.
Ook mijn astma ging daar niet over want het was juist veel rusten en veel melkprodukten dus niet bevordelijk voor je gezondheid. Net zoals de ouders buiten de deur houden.
Maar vond de regels in Heideheuvel ook nog wel streng hoor tenminste voor deze tijd.
Vond dit trouwens het moeilijkste wat ik ooit in mijn leven heb moeten doen. Mijn dochter naar Hilversum brengen terwijl je zelf zo'n nare herinneringen hebt. Maar we hadden geen keuze toen want het ging toen zo slecht met haar.
bedankt Kaatje voor je berichtje , en de link naar de betrefende site.
toch wel lekker om te weten dat meer mensen er later problemen mee kunnen krijgen.