Voorzichtigheid geboden bij diagnose astma bij jonge kinderen

Veel jonge kinderen hebben luchtwegklachten en krijgen astma-medicatie voorgeschreven. Er is al veel onderzoek op dit vlak verricht, maar toch is het voor huisartsen en kinderartsen moeilijk in te schatten welke kinderen jonger dan zes jaar met terugkerende luchtwegklachten astmabehandeling nodig hebben.

Lang niet alle jonge kinderen met deze astmatische klachten, zoals frequent piepen, hoesten of kortademigheid, blijken op latere leeftijd astma te krijgen. UMCG-promovendi Siebrig Schokker en Elisabeth Kooi deden gelijktijdig onderzoek naar astma bij jonge kinderen. Hun proefschriften verschijnen in een ‘keerdruk’: twee proefschriften in één band.

Elisabeth Kooi onderzocht twee methoden waarmee de longfunctie van jonge kinderen wordt bepaald, te weten de geforceerde oscillatietechniek (FOT) en de interrupter techniek. Ook verzamelde zij referentiewaarden bij een grote groep gezonde kinderen en mat zij het effect van passief roken op de longfunctie. Voorts onderzocht zij het effect van verschillende astma-medicatie bij kinderen met astma-achtige klachten en bestudeerde zij de samenhang tussen door ouders gerapporteerde klachten (subjectief) en parameters gemeten met de beide longfunctietechnieken (objectief). Beide onderzoeksmethoden zijn bruikbaar bij jonge kinderen en lijken veelbelovend bij het stellen van een diagnose, stelt Kooi.

Siebrig Schokker ontwikkelde een diagnostische vragenlijst die wellicht in de toekomst als hulpmiddel kan dienen bij het stellen van de diagnose astma bij jonge kinderen. Daarnaast ontwikkelde ze een symptoomvragenlijst om het beloop van de symptomen bij deze kinderen in kaart te kunnen brengen. Tevens onderzocht ze de rol van onderhoudsbehandeling met het veel voorgeschreven inhalatiecorticosteroïden (ICS). Deze behandeling blijkt bij jonge kinderen in de huisartsenpraktijk op groepsniveau geen meerwaarde te hebben. Schokker stelt dat afwachtend beleid, eventueel met behandeling van symptomen (d.m.v. luchtwegverwijders), zal volstaan. De klachten verdwijnen meestal spontaan. Indien besloten wordt behandeling met ICS te starten, is het belangrijk de kinderen te blijven volgen, de klachten te monitoren en indien mogelijk de ICS af te bouwen of te stoppen. Dit met het oog op eventuele bijwerkingen.

Bron zorgkrant.nl