Screenen op taaislijmziekte zeer lucratief
08-04-2007 om 17:10 uurScreening van pasgeboren baby’s op erfelijke taaislijmziekte is uiterst lucratief, blijkt uit Engels onderzoek dat zaterdag in The Lancet wordt gepubliceerd. In Nederland begint volgende week een studie die moet uitmaken of ook hier screening op de erfelijke longziekte zinvol is.
Patiënten met taaislijmziekte hebben een infectie aan de longen, vaak al direct bij de geboorte. Een op de dertig Nederlanders is drager van de ziekte, slechts een klein deel daarvan krijgt ook daadwerkelijk verschijnselen.
In Nederland hebben naar schatting 1300 mensen taaislijmziekte. In 1969 werd iemand met de aandoening niet ouder dan acht jaar. Door een verbeterde behandeling is dat nu veertig jaar.
In delen van Groot-Brittannië (Schotland, Wales en Noord-Ierland) wordt alle baby's direct na hun geboorte gescreend op taai-slijmziekte.
Onderzoekers van de universiteit van East Anglia hebben de behandelkosten in die regio’s vergeleken met de kosten die in Engeland worden gemaakt, de eerste negen levensjaren. In Engeland worden baby’s niet gescreend.
Vroege screening is 60 tot 400 procent goedkoper, rekenen ze voor in The Lancet. Taaislijmziekte wordt zo eerder ontdekt, de behandeling kan dan eerder beginnen waardoor minder en kortere ziekenhuisverblijven nodig zijn.
In 2005 heeft de Gezondheidsraad geadviseerd ook hier pasgeboren baby’s te onderzoeken op taai-slijmziekte. In het kader van de zogeheten hielprik waarbij naar nog zeventien andere aandoeningen wordt gekeken. Maar alleen als er een betrouwbare meettechniek is, adviseerde de raad.
Het Rijksinstituut voor de Volksgezondheid (RIvM) begint volgende een onderzoeksproject in vier provincies. Hielprikbloed van tachtigduizend baby’s zullen het komende jaar ook worden gescreend op taaislijmziekte. Twee technieken zullen met elkaar worden vergeleken.
Bij een methode wordt gekeken naar de aanwezigheid van twee specifieke eiwitten, als indicator voor taaislijmziekte.
De andere techniek concentreert zich op een van de bloedeiwitten. Is de concentratie daarvan te hoog, dan wordt het bloed nog onderworpen aan een dna-analyse.
Bron: De Volkskrant