COPD-patiënten en medicijnen botontkalking
17-05-2012 om 21:51 uurDe helft van alle mensen met COPD die bij een longarts komen, hebben osteoporose of botontkalking, onafhankelijk van de ernst van de ziekte. Toch gebruiken de meesten geen medicijnen om het risico op botbreuken te verkleinen.
Lidwien Graat-Verboom ontdekte dit tijdens haar onderzoek waarmee ze op 16 maart 2012 promoveerde aan de Universiteit van Maastricht. Waarom COPD vaak samen gaat met osteoporose, is nog onduidelijk.
Maar in haar proefschrift wijst Lidwien op een aantal mogelijk factoren die het risico op botontkalking bij mensen met COPD verhoogt. Bijvoorbeeld een lager lichaamsgewicht, een lagere vetvrije massa, vitamine D-tekort en een lagere botdichtheid van de heup. Om deze risicofactoren te controleren is wel nog meer onderzoek nodig. Overgewicht en obesitas bleken beschermend te werken tegen botontkalking bij mensen met COPD.
Volgens Lidwien zijn artsen nog niet bekend genoeg met dit verschijnsel en moet dat bewustzijn worden vergroot.
De onderzoekster pleit voor een groot vervolgonderzoek. Hiermee kunnen mogelijk nieuwe behandelingen worden ontwikkeld, gericht op de behandeling van COPD én van osteoporose.
Bron
Eigenlijk een beetje raar dat ze bij een mogelijk oorzaak helemaal geen verband legt met medicijnen met cortico’s die deze mensen soms moeten gebruiken of voorgeschreven worden.
Wikipedia: Andere zaken die kunnen bijdragen zijn verminderde lichaamsbeweging, roken, meer dan 3 glazen alcoholhoudende drank per dag, langdurig gebruik van orale (via de mond ingenomen) glucocorticoïden (bijvoorbeeld prednison, hydrocortison) en een afgenomen productie van IGF-1 (insuline-like growth factor).
@ Clasina, vlgs mij is dat wel onderzocht, maar blijkt bij mensen met overgewicht en obesitas de ernstige botontkalking veel minder voor te komen. Dat waren ook mensen met COPD en die gebruiken dus dezelfde meds.
Iedereen zou eigenlijk, net zoals bij medicatie voor bijvoorbeeld honden en katten, moeten weten hoeveel medicijn per kilo lichaamsgewicht zou moeten worden ingenomen. Dat zou veel veiliger voor iedereen zijn en er zou minder sprake zijn van onder- of overmedicatie. Nog niet zo lang geleden is de hoeveelheid medicatie voor kinderen nog onder de aandacht gebracht.
Iemand van 100 kilogram zal meer moeten slikken dan iemand van 50 kilogram om eenzelfde effect te hebben;
Iemand van 100 kilogram zal in de zon per cm2 lichaamsoppervlak meer vitamine D omzetten dan iemand van 50 kilogram;
Iemand van 50 kilogram zal dus 2x zo lang in de zon moeten lopen om eenzelfde portie vitamine D om te zetten;
Als een ziekte eiwitten afbreekt, zal dat bij personen van 50 kilogram sneller gaan dan bij een persoon van 100 kilogram.
De maag van iemand van 50 kilogram zal sneller vol zitten dan van iemand van 100 kilogram. Zo iemand zet met gemak een pak melk aan zijn/haar lippen.
Verder denk ik dat forse mensen makkelijker in een scootmobiel stappen. De kou van het stilzitten heeft iets minder snel vat op hen, zodat ze automatisch meer buiten komen.
Zo zijn er nog talloze verschillen te vinden.
Ik hoor bij wat door Clasina 'de forse mensen' wordt genoemd.
En heb eveneens een fors vitamine D-tekort....
Op elke regel zijn uitzonderingen!
Uiteraard zijn er uitzonderingen op de regel. Maar ben je wel in staat elke dag voldoende buiten te zijn en te bewegen? Gezonde ouderen of mensen met een donkere huidskleur moeten ook vaak een vitamine D-supplement innemen.
Eerlijk gezegd heb ik een beetje moeite met de verpakte aanbeveling "Toch gebruiken de meesten geen medicijnen om het risico op botbreuken te verkleinen" om meer medijnen te gebruiken.
Meds zijn inderdaad geen snoepjes en tis geen feestje om er weer es wat bij te krijgen, maar aan de andere kant kan ik ook niet zonder mijn cortico's bijvoorbeeld... Denk dat ik toch liever een pilletje dan een breuk heb...
Er zijn bij mij ook nog wat andere oorzaken voor mijn vit. tekort en ik ben blij dat dat voorlopig met een pilletje kan worden opgelost.
Ik weet niet of men hier pdf files kan toevoegen maar in korte versie zijn de voornaamste nadelen van Corticones:
-verhoging suikergehalte in het bloed
-eetlustopwekkend
-bloeddrukverhogend
-dunner worden van huid
-broze botten
-onderdrukking van immuumsysteem
-osteoperose
- wonden genezen merkelijk trager
Zoals altijd zal dit voor iedereen verschillend, weinigen zullen alle nadelen tegelijk hebben
Er is een voordracht van Dhr. Sylvain Cuvelier van 2001 die denk ik voor velen hier de moeite is om te lezen vermits zij dagelijks deze medicijnen nemen of erin toegevoegd zijn.
hierbij de link.
http://users.telenet.be/zeldzame.ziekten/List.s/Corti(2).htm
Een paar uitlichtingen ivm. gebruik cortisol's welke in bijna alle medicijnen voor copd verwerkt zijn :
-Botafbraak (osteoporose) vereist regelmatige meting van de botdensiteit vooral bij vrouwen boven de menopauze, gedurende de cortisone behandeling maar ook voor de start ervan. De preventieve maatregelen, bisfosfonaten, calcium, vit D en voldoende beweging, schrijft de dokter voor, reeds vanaf het begin van de behandeling. Deze hebben hun beschermend effect veelvuldig bewezen. Botafbraak is een proces dat bij iedereen voorkomt, ook bij diegenen die geen cortisone nemen. Er zijn wel middelen om de botafbraak te vertragen maar er zijn geen middelen om het verdwenen bot terug te winnen. Dat betekent dat na het stopzetten van de cortisone behandeling elke botafbraak definitief is. Medicatie getrouwheid bij het innemen van de preventieve medicamenten is hier dus belangrijk.
Vooral personen die reeds een geringe botdensiteit hadden, zullen opletten voor botbreuken
-Osteonecrose is het afsterven van het bot van het heupgewricht. Dat risico is reëel bij inname gedurende meer dan een paar maanden van dosissen boven 32 mg/2 dagen = 16 mg/dag. Dat geeft aanleiding tot spontane heupbreuken. Er zijn ook enkele gevallen gepubliceerd waarin osteonecrose voorkwam na een eenmalige toediening van een zeer hoge dosis. Het betreft enkele patiënten over de gehele wereld. Hiervoor bestaat geen preventieve behandeling. Men kan ook niet voorzien bij wie het zal voorkomen.