Ziekenhuis en weer thuis

Maandag moest ik naar de huisarts terug voor controle en ik wist dat als er geen verbetering was, hij contact op zou nemen met het ziekenhuis om de afspraak van 13 december bij de longarts te vervroegen. Hij heeft gebeld me de dienstdoende longarts en die wilde dat ik werd ingestuurd naar de SEH.

Op de SEH weer alles opgestart, bloedprikken, longfoto etc. Was erg druk op de SEH dus mocht van de monitor af, lekker niet tig keer meer bloeddruk meten, en in de wachtkamer verder wachten. daarna nog een prik in de slagader, jippie, moest weer 3 keer geprikt worden. Ook zijn er foto's gemaakt van de holtes, om te kijken of de benauwd hij daar mee te maken kon hebben.

Toen kwam de longarts naar mij toe. Hij besloot mij op te nemen voor observatie, kreeg een puf erbij, zou na gekeken worden door de KNO arts en een longfunctie krijgen.

Er was in het ziekenhuis waar ik was geen plek, dus werd ik in een ander ziekenhuis opgenomen. Die ziekenhuizen horen bij elkaar. Omdat ik op de SEH was en werd opgenomen, mocht ik nietmet eigen vervoer en werd ik met de ambulance vervoerd. Moet je ook een keer in je leven mee gemaakt hebben :)

Was 3 weken de opname een teleurstelling, deze keer ging het gelijk heel anders. Er werd naar mij geluisterd, ik kon zelf vragen stellen en de dingen die gingen geburen werden gedaan. KNO arts heeft mij beoordeeld. Ik hen ik een rechter holte een cyste, maar omdat ik daar geen klachten van heb, hoef ik daar ook niets aan te laten doen. Verder was alles wat de KNO arts heeft bekeken ook prima, dus hoef ik niet meer naar terug.

Longfunctie gehad en die zag er ook prima uit. Alles is dus uitgesloten ens de benauwdheid bij inspanning is dus de nasleep van de astma-aanval. Omdat ik moeite heb met diep inademen, heb ik nu mijn pufs niet meer via de disk, maar met een voorzetkamer. Hopelijk gaat dit nu ook beter.

Gistermiddag kreeg ik van de longarts om naar huis te gaan, gistermiddag of vanmorgen. Nou gisteren dus naar huis. Had die ene nacht in ziekenhuis geen oog dicht gedaan. In een kamer tegenover me lag een man 24 uur per dag te roepen en mijn overbuurvrouw op zaal, begon 's nachts ook te roepen. Ze zei zelf dat ze geen oog had dicht gedaan, maar ja ze vergat nogal veel, dus was ze ook vergeten dat ze had liggen roepen 's nachts en als ze niet riep, lag ze te snurken. Was toen ik thuis kwam, helemaal kapot en lag dus gisteren al om 9 uur te slapen.