Woorden uit mijn leven...

Jij leeft om zo te zeggen: in geleende tijd. Ik vind het steeds heel bijzonder als ik weer een bericht van jou zie. Je spreekt over strijd. Maar is het wel echte strijd? Ik vind het heel moeilijk om het zo te benoemen. Want vrijwel ieder mens hangt aan het leven en een mens is in staat om zijn grenzen te verschuiven. Als ik dit moet.... of als ik bedlegerig wordt dan..... of als ik elke dag pijn krijg dan....... hoeft het van mij niet meer. Maar toch komen ze op het punt van aanvaarding. Ik wil het liever geen strijd noemen. Want een strijd moet je alleen aangaan als je bijna zeker weet dat je wint en dat weet je bij een ziekte nooit. Je kunt aan een onschuldige aandoening komen te overlijden en er zijn voorbeelden van mensen die het veel langer volhielden, tegen alle verwachtingen in. Zoals jij nu ook. Lieve Richard, probeer bij de dag te leven en zie elke dag als een geschenk. Zie het niet meer als strijd, want dat kost energie. Ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoeld heb te zeggen. Ik hoop je nog lang op dit forum te lezen! Liefs van Thirza

Mooi Richard! Wat je opschrijft ben je kwijt en geeft ruimte!

Ik zie 't ook niet als een strijd, of gevecht, want dan heb je winnaars en verliezers.

Ben je een verliezer wanneer iemand 't niet red, echt niet! Je doet je stinkende best om 't goede uit 't leven te halen, ziek of niet ziek, dan zijn we toch allemaal winnaars, elke dag kan mooi zijn en zelfs slechte dagen kennen mooie momenten!

't valt niet altijd mee en soms is even alles donker en duister maar laat dat ook toe, dan waardeer je de pieken des te meer!

Liefs en schrijf 't maar mooi van je af!

Jolien

Lieve Richard, ook ik heb je leren kennen als een fijn en hartelijk persoon. Dat heb je soms met mensen die je alleen maar kent van een forum of iets anders. Maar nooit in het echt hebt ontmoet. Hier op het forum heb ik ook iemand ontmoet een lieve en hartelijke en moedige vrouw. :x


Ook ik zeg zie het niet als een strijd. Ik denk dat je nu een flinke dip hebt om het maar zo te zeggen. Ik ken je pijn niet

en ik denk, misschien zie ik het verkeerd, maar dat je altijd alles alleen moet doen. De pijn, het verdriet, de leegte die je voelt. Iemand kan je wel troosten, maar het werkt niet echt. En dat is, en dan spreek ik over mezelf, heel moeilijk! :(

Zou je zo graag willen helpen, maar ik heb zelf moeite om de juiste woorden te zeggen.


Misschien weet je dat ik ook copd4 hebt. Dat weet ik pas bijna 3 jaar nu. Laatst flink geschrokken omdat er een vlek op mijn longen te zien was. Moest gauw een pet-scan laten doen. Gelukkig was alles goed. Maar de schrik zat er goed in. Ben er ook ziek van geweest. Nu moet ik ook een beslissing gaan maken. En dat is een moeilijk en moet ik heel goed gaan nadenken wat ik ga doen. En met iemand praten. Pfff... en ik ben geen prater.:)


Gun je die dip, de volgende dag of de andere dag zie je het weer anders. Enne... we zijn er voor je. :-*


Liefs Anna en een dikke knuffel.

Bon tardi, lieve mensen, masha danki jullie reacties, dit gedicht is een vorm van verwerking voor mij. Ik schrijf veel gedichten over bepaalde gebeurtenissen in mijn leven. Ook schrijf ik wel een gedichten voor andere, meestal op hen verzoek. Ja, strijd klinkt zwaar, maar in feite is dat natuurlijk wel zo, want een ieder die ziek is, is bezig met overleven, wat ook weer zwaar klinkt ? maar zo zie ik mijn leven. Iedereen levert zijn/haar strijd, bewust of onbewust. Ik ben zeker niet depressief en idd, soms heb ik een dip dag zoals iedereen. Het is dus een verwerking, Eem proces waar ik doorheen ga en dat verwoord ik dan in een gedicht. Een fijn weekend allemaal, groetjes Richard ?

@Anna50, wat een lieve reactie, dankjewel. Nogmaals, iedereen die ziek is heeft het moeilijk, de een soms iets meer dan de ander. Leuk om te lezen dat je die lieve vrouw hier hebt ontmoet. Ik wens jou ook veel sterkte, liefs Richard ?

@Thirza, geloof mij dat ik al heel veel grenzen heb verschoven, anders was ik hier niet meer geweest. Ik heb een hele sterke geest/wil, en dat heeft mij tot hier gebracht want mijn lichaam was op, ik woog nog 51 kilo toen ik werd overgeplaatst naar het hospice, nu weeg ik er alweer 62 kilo, dus dat gaat de goede kant op ? Misschien schrijf ik daarom ook, strijd, want ik heb moeten strijden voor mijn leven. Nu is de storm gaan liggen, ik bedoel daarmee dat ik nu in een rustig vaarwater zit. Op het laatst kon ik alleen nog maar liggen, niet eten, geen energie, gewoon op. Nou dwt noem ik een strijd, want als ik niet gestreden had, dan had ik verloren en nu ben ik er nog ? Groetjes Richard ?

@goudvisje, hey Jolien, leuk om jouw echte naam te weten ? Je hebt toch altijd winnaars en verliezers in het leven? Bij alles wat je doet, win of verlies je. Niet alleen mensen die ziek zijn, maar eigenlijk iedereen. Je maakt keuzes in je leven, soms de goede soms de verkeerde, dus je wint of verliest. Zo zie ik het, maar iedereen is anders, gelukkig maar, anders zou alles wel heel voorspelbaar zijn ? Ik wens jou ook een fijn weekend and take care, groetjes Richard ?

Misschien nog leuk om hier te schrijven, veel mensen vinden geld heel belangrijk in hun leven, ik lees dit dagelijks op sociaal media, wat ik dan altijd schrijf is deze, door mezelf verzonnen quote :Happiness is in you're heart, not on you're bank account ? Doegies allemaal ?

Ik heb bewondering voor je doorzettingsvermogen Richard. Ik hoop dat het nog een poosje goed gaat. Ik kan niet echt invoelen wat ik neer moet zetten omdat ik niet goed kan invoelen hoe het is voor jou. Ik denk dat iedereen ook dit soort dingen ziektes en pijn anders ervaart.

Er zijn mensen die lijden in stilte en er zijn diegene die het van zich af schrijven of praten.

Van de laatste hoor je alleen maar.

De eerste moet je zoeken om ze te vinden maar ze zijn er wel degelijk.