Wie kent deze klachten?
26-06-2010 om 17:45 uurHallo allemaal !
Ons zoontje heeft sinds hij 9 maanden oud is benauwdheids klachten met veel hoesten en veel slijm.
Dit is begonnen in de maand oktober. In de herfst en winter periode is het vaak raak !Ons zoontje is inmiddels 7 en we zijn eindelijk sinds vorig jaar verder gekomen na heel veel klungelen, ziekenhuis en huisartsenposten bezoeken, buisjes, neus en keelamandelen verwijdert, pufje zus, puje zo, antibiotica kuren, prednison kuren enz enz. .
We zijjn sinds vorig jaar bij de kinderlongarts in het umcg met hem, en toch is er na een aantal NO- metingen, histaminetest, niet echt duidelijk of het echt om astma gaat.
Zijn klachten zijn veel slijm, loopneus, veel hoesten (als een zeehondje)en vaak ziek geweest daardoor.
Het is volgens de arts lastig te zeggen of dat het echt is. Mn zoontje gebruikt sinds vorig jaar (na andere astma medicatie gebruikt te hebben) q-var en dit helpt wel vindt ik zelf.
Dit gebruikte hij tot afgelopen 9 juni 2 x daags 1 pufje. de arts vond dat we wel konden proberen om af te bouwen omdat de waarde van de no meting laag was, en zijn toen over gegaan naar 1 x daags 1 pufje.
Vanaf 9 juni moest ik elke dag ventolin bij geven omdat hij steeds maar met het spelen zn schouders omhoog trekt en zn borstkast intrekt om lucht te krijgen. (dit heeft hij vorig jaar ook al een paar keer gehad als de luchtvochtigheid hoog is.)
Omdat wij voorheen altijd bij de kinderarts in emmen waren heeft zij gezegd dat als er wat is of ik vertrouw het niet, dat ik dan altijd naar de dienstdoende kinderarts in emmen kan bellen om te overleggen, omdat groningen verder weg is. ik heb afgelopen woensdag al contact gehad met de arts in het umcg en die zei, direct weer de oude dosis oppakken omdat het niet de bedoeling is dat je zo vaak ventolin moet bijgeven. daar zijn we dus direct weer mee begonnen.
Nu ben ik afgelopen vrijdag nadt hij donderdagavond een beste aanval heeft gehad en (omdat ik maar steeds ventolin moest bijgeven en hij maar bleef trekken met de schouders en intrekken van de borstkas en het niet echt zakte en ik het niet vertrouwde)naar een dienstdoende kinderarts geweest van het ziekenhuis in onze eigen woonplaats en die heeft hem onderzocht en zegt gewoon keihard tegen mij: nou, dit is geen benauwdheid hoor !!! ik hoor niets ! het leek wel of ze mn kind beschuldigde van liegen over dat hij benauwd is zeg !!! ik wist niet wat ik hoorde.
Mijn zoontje vertelde mij op weg in de auto wat hij voelt, en hij beschreef het als volgt: mama het is net of ze mn keel dichtknijpen en dat er geen lucht meer door kan. Nou sorry hoor,,, en dat een kinderarts dan keihard durft te zeggen dat dit geen benauwdheid is.......ik snap het niet. mn kind liegt daar toch niet over zeg.en ik zie toch aan hem dat er wat is. Ik neem de komende week gewoon maar contact op met het umcg want die staan je gelukkig wel normaal te woord.
Mn vraag is dan ook wie herkent deze klachten van zijn of haar kind ? en welke diagnose is er gesteld bij jou kind.
alvast bedankt
van een moeder
Hoi,
Ik herken deze klachten wel van mijn eigen zoontje. Bij hem is ook bijna niks te horen aan zijn longen, maar dit betekent helaas niet dat hij dan niet benauwd is. Onze kinderarts heeft ook wel eens uitgelegd dat met name vernauwingen in de grotere vertakkingen van de luchtwegen een hoop lawaai opleveren, maar dat bij miijn zoontje de problemen dieper zitten. Zijn longfunctie is op zo'n moment wel verslechterd. Toen we daar eenmaal achter waren waren we wel maanden verder.... Sterkte!
Hallo Semmi,
Als mijn dochter klachten heeft, zijn ze vaak onduidelijk. Ze heeft allergische reacties (oog, etc.), dat zie je dan wel. Maar gewoon benauwd zijn, merk ik vooral als ze erg zeurt met hard doorfietsen of juist heel onrustig en druk wordt. Ze is pas zes, dus dan kun je ook niet alles goed aangeven! En daarbij: ze is het gewend, dus ze heeft altijd al periodes gehad dat ze zich zo voelde, het hoort er voor haar bij, zeg maar.
Ik zelf heb nog maar een klein jaartje astma. Zo maar plotseling kreeg ik een soort drukgevoel waardoor ik me in allerlei bochten ging wringen om aan adem te komen (ik ging dus hyperventileren). Maar... geen piepen, volle longen, etc. Dus... niet te horen. De HA dacht in eerste instantie aan alleen hyperventilatie, maar aangezien ik zelf logopedist ben en mijn ademing prima kan reguleren, werd al snel duidelijk dat er meer achter zat. Ofwel: de hyperventilatie werd veroorzaakt door astma. Dus toen is 't hele astma-circus in werking getreden. Geconstateerd na een histamineprovocatietest.
Ik heb momenteel vaak last, maar zoals ik al schreef: ik voel een druk en er is niets te horen van binnen ofzo. Die druk zit soms op mijn borst, soms hoog in mijn rug, alsof iemand er met een stok in duwt - en dat gaat weg na gebruik van mijn medicatie. Ik heb last van bepaalde chemische luchtjes, maar ook van weersveranderingen, vocht, etc. Maar ik vind dat voor mezelf al lastig uitvinden.
En zoals ik al schreef, voor een ander (lees: mijn dochtertje) is het al helemaal niet te doen om na te gaan wat ze nou precies voelt. Het kan volgens mijn bevindingen dus best zijn dat kinderen zich in allerlei bochten gaan wringen om zich lekker te voelen met ademen. En daar hoeven ze echt niet hoorbaar voor te piepen ofzo.
En daarbij: zelf ben je geen medicus, dus als ouder kun je volgens mij gewoon het beste aan de bel blijven trekken als je 't echt niet vertrouwt. Soms kun je met een simpel adviesje al een heel end verder komen!
Stertke er mee!
Groeten,
Mirthe