Dan bedoelt men CO2 stapeling. Dat komt vooral voor bij mensen met COPD of een blijvend obstructieve longfunctie, vaak heb je bij benauwdheid het idee dat je niet genoeg zuurstof binnenkrijgt omdat je om lucht zit te happen. Soms is dat ook zo. Maar bij velen is het net een groter probleem dat ze niet genoeg meer uitademen, waardoor je de CO2 die je lichaam aanmaakt niet meer uit je longen krijgt. Dit leidt tot allerlei klachten, van onschuldige hoofdpijn of verzuring in de spieren, tot coma en uiteindelijk als het onbehandeld blijft kan het dodelijk zijn. Je kan ademhalingstechnieken leren om goed te blijven uitblazen bvb pursed lip breathing of puffen zoals een vrouw die moet bevallen. Het komt minder voor bij acuut opzettende benauwdheid zoals bij een astma-aanval.
Dat is iig wat ik erover weet maar als je echt een gedetailleerde professionele uitleg wil zou ik die vraag voorleggen aan je arts of op het board van de longartsen stellen!
Ik heb geleerd bij mijn revalidatie om bij inspanning vooral te letten op het uitademen (pursed lip zoals Sien ook noemt). Inademen van is meer een reflex dus daar hoef je minder op te letten.
Ik heb hier 4weken geleden voor in het ziekenhuis gelegen. Teveel koolzuurgas in mijn lichaam door heftige hyperventilatie. Nu ben ik met adem therapie bezig om dat onder controle te krijgen.
te veel koolzuurgas door hyperventilatie klinkt mij heel vreemd in de oren.
Is dat echt mogelijk?
Ik was altijd van mening dat bij hyperventilatie je juist te veel koolzuurgas uitademt en daardoor je zuurstof ook minder wordt opgenomen in je lichaam. Dus dat je door hyperventilatie juist een tekort aan CO2 krijgt in je lichaam.
Nee, vandaar dat je in een (bruin) papieren zak in- en uit moest ademen, gedurende een tijdje. Je ademt op die manier je eigen koolzuurgas weer in, snap je?
Maar ik vraag me af of dit nog geadviseerd wordt, volgens mij is dit een verouderd advies.
Mijn huisarts zei altijd: zet maar een sprintje in, maar ja, als je het benauwd hebt (zo voelt dat) heb je geen zin om een sprintje te trekken.
Dan bedoelt men CO2 stapeling. Dat komt vooral voor bij mensen met COPD of een blijvend obstructieve longfunctie, vaak heb je bij benauwdheid het idee dat je niet genoeg zuurstof binnenkrijgt omdat je om lucht zit te happen. Soms is dat ook zo. Maar bij velen is het net een groter probleem dat ze niet genoeg meer uitademen, waardoor je de CO2 die je lichaam aanmaakt niet meer uit je longen krijgt. Dit leidt tot allerlei klachten, van onschuldige hoofdpijn of verzuring in de spieren, tot coma en uiteindelijk als het onbehandeld blijft kan het dodelijk zijn. Je kan ademhalingstechnieken leren om goed te blijven uitblazen bvb pursed lip breathing of puffen zoals een vrouw die moet bevallen. Het komt minder voor bij acuut opzettende benauwdheid zoals bij een astma-aanval.
Dat is iig wat ik erover weet maar als je echt een gedetailleerde professionele uitleg wil zou ik die vraag voorleggen aan je arts of op het board van de longartsen stellen!
ik vind dit een goed genoeg antwoord bedankt ervoor en dat is inderdaad het probleem dan wat ik heb bij inspanning dat ik niet genoeg uitblaas
Ik heb geleerd bij mijn revalidatie om bij inspanning vooral te letten op het uitademen (pursed lip zoals Sien ook noemt). Inademen van is meer een reflex dus daar hoef je minder op te letten.
Ik heb hier 4weken geleden voor in het ziekenhuis gelegen. Teveel koolzuurgas in mijn lichaam door heftige hyperventilatie. Nu ben ik met adem therapie bezig om dat onder controle te krijgen.
te veel koolzuurgas door hyperventilatie klinkt mij heel vreemd in de oren.
Is dat echt mogelijk?
Ik was altijd van mening dat bij hyperventilatie je juist te veel koolzuurgas uitademt en daardoor je zuurstof ook minder wordt opgenomen in je lichaam. Dus dat je door hyperventilatie juist een tekort aan CO2 krijgt in je lichaam.
Nee, vandaar dat je in een (bruin) papieren zak in- en uit moest ademen, gedurende een tijdje. Je ademt op die manier je eigen koolzuurgas weer in, snap je?
Maar ik vraag me af of dit nog geadviseerd wordt, volgens mij is dit een verouderd advies.
Mijn huisarts zei altijd: zet maar een sprintje in, maar ja, als je het benauwd hebt (zo voelt dat) heb je geen zin om een sprintje te trekken.