Saturatiedaling bij inspanning
18-02-2016 om 22:16 uurIn 1991 is bij mij de ziekte van Wegener vastgesteld ( inmiddels GPA genaamd). Inmiddels is deze autoimmuunziekte al zo'n 12, 13 jaar in remissie. In 2007 kwam er een tweede autoimmunziekte bij, Graves die in eerste instantie succesvol behandeld is met medicatie, maar in 2011 opnieuw opvlamde. Toen is mijn schildklier grotendeels stilgelegd en sindsdien gebruik ik dagelijks euthyrox, waarmee de situatie goed onder controle is. Eigenlijk weinig te klagen dus. Ik schets deze voorgeschiedenis, omdat die mogelijk van invloed is op mijn probleem.
Tijdens inspanning daalt mijn saturatiewaarde behoorlijk. Ik sport bij een fysiotherapiepraktijk en daar meet ik die waarde vlak na afloop van de inspanning. Die is dan altijd laag in de 90 en soms daaronder. Mijn hartslag vliegt behoorlijk snel flink omhoog, bij diezelfde -toch niet zo heel forse- inspanning. Het lukt me daardoor niet echt mijn conditie te verbeteren. Is dit nou iets waar ik me zorgen om moet maken, of is dit gezien mijn voorgeschiedenis een normaal verschijnsel?
Zonder bijzondere inspanning is de saturatiewaarde wel normaal (97, 98). Echte longproblemen ervaar ik niet zozeer. Wel klink ik voor anderen altijd een beetje 'achter adem'. Dat merk ik zelf ook wel, maar in een normaal gesprek levert dat geen problemen op.
Dag Jet,
Mijn voorgeschiedenis is helemaal anders dan bij jou, maar ik heb dezelfde problemen met mijn saturatie.
Ik ben een niet-roker en heb ook nooit gerookt. In maart 2013 heb ik een operatie gehad waarbij 1 longkwab is weggenomen omwille van longkanker. In augustus 2014 heb ik massale longembolieën met longinfarcten gehad. Op 22 januari van dit jaar is er tijdens een pijnbehandeling iets misgelopen en had ik een kaplong, en opnieuw longembolieën. Tot 1 maart moet ik nog rusten, maar dan mag ik terug beginnen aan mijn revalidatietraining.
Sinds mijn longoperatie ga ik 4 keer pet week sporten bij de fysio. Bij inspanningen daalt mijn saturatie altijd tot 90-94. Soms ook nog iets lager. In rust is mijn saturatie 98-100. Zelfs toen ik op de spoedafdeling in het ziekenhuis lag was mijn saturatie 100. Daarom heb ik het gevoel dat saturatie weinig zegt. Ik moet het van mijn longarts altijd meten bij inspanningen, en als de saturatie lager is dan 95 moet ik de inspanning stoppen, en wachten tot het terug boven 95 zit. Daardoor zit ik heel veel te rusten in plaats van te trainen, en heb ik het gevoel dat er maar weinig of geen verbetering is. Mijn hartslag blijft heel snel de hoogte ingaan bij elke kleine inspanning. Ook bij het spreken hap ik naar adem.
Voor ik ziek werd deed ik heel veel aan sport op een behoorlijk niveau en had ik een heel goede conditie. Ik werkte als sportleerkracht. daardoor weet ik heel goed hoe ik moet trainen om een conditie op te bouwen, en toch lukt het niet.
Hoi Jet, ik ben tijdens mijn revalidatie andersom op de lopende band gegaan. De band werd in een helling gezet en zo liep ik als het ware de heuvel af. Op die manier kon ik gemakkelijk een tijdje lopen zonder dat de saturatie te laag werd en op die manier kon ik mijn conditie goed opbouwen!
Hallo Jet, ik heb SLE en APS. Hierdoor ooit een longembolie gehad. Door ontstekingen en littekenweefsel
werken mijn longen nog maar 26%. heb 24 uur per dag zuurstof en dan zakt mijn saturatie bij inspanning naar 84%. Ik mag dan van mijn longarts door oefenen. Natuurlijk heel rustig en met een beetje gezond verstand. Ik heb zelf een saturatiemeter. is ook best fijn. Rusten en oefenen goed afwisselen. Niet doorgaan tot je helemaal buiten adem bent. Ik ben sommige oefeningen begonnen met 1 keer en daarna rusten. Het heeft wel effect. Ik zit nog maar weinig in mijn rolstoel
Hoi Jet,
Ik gebruik ook dag en nacht zuurstof, door Longkanker nog maar 1 Long,
en later Longembolie in mijn goeie Long.
Mijn Saturatie is in rust 93 en bij bewegen zakt hij naar 77 word dan erg beroerd.
Ik ben erg Bed gebonden.
heel veel sterkte.
lieve groetjes
roos 48.
Ik bewonder je moed om ondanks de vele beperkingen, je toch moedig doorgaat!
Dit geldt natturlijk ook voor jou, lunaluna!