Nasleep longontsteking

Dag,

Vier weken geleden werd ik binnen een dag flink ziek. Hoesten, benauwd en erg hoge koorts. Ik werk zelf als verpleegkundige en dacht dat ik iets viraals had opgelopen bij mijn patiënten. Maar ik werd écht heftig ziek. Huisarts constateerde paar dagen later een longontsteking en kreeg Augmentin. Een week later was de koorts wel weg maar knapte nog niet goed op. Weer naar de huisarts. Kreeg 40 mg prednison. Had erg hoge pols en krappe saturatie. De prednison deed wel wat gelukkig; iets minder benauwd. Weer een week later had ik een afspraak met de huisarts voor vervolg. Ik voelde me nog steeds helemaal niet goed. Koorts wel weg maar benauwdheid en pijn in de rug aanwezig. Ook nu weer erg snelle pols en saturatie wat krap. Bloedonderzoek volgde. Twee uur later werd ik al gebeld door de huisarts: d-dimeer was 10x zo hoog als de normaalwaarde. Ik moest me melden bij de SEH. Onderzoeken als een Ct gehad: geen longembolie gelukkig. Wel bronchiolitis te zien. Kreeg weer een prednison kuur 30 mg voor 7 dagen. 

Nu dacht ik altijd dat bronchiolitis met name bij kleine kinderen heftig kan verlopen maar blijkbaar ook bij volwassenen.

Nu is gisteren m’n laatste dag prednison geweest. Ik voel me beter maar nog wel wat pijn bij diep inademen. Benauwd gevoel. Mag 4 x pufje salbutsmol. Ook diep inademen is soms lastig. M’n hoofd zit nog vol watten, oren zitten nog dicht en ik ben zo vermoeid als wat. Ik doe wel al eea in huis en kleine boodschappen. 

M’n vraag is: is dit normaal? Ik ben nooit ziek. Wel heb ik flinke allergieën voor dieren en pollen enzo. Als ik bij mensen ben die een hond of kat hebben (of die roken!) krijg ik het benauwd. Ik heb altijd salbutamol bij me. Ook is m’n conditie niet zo goed hoor. Werk wel veel naast een druk gezin maar ik moet straks echt hier iets aan doen.

 Ik heb deze periode als intens heftig ervaren en moet echt vertrouwen in lichaam terug krijgen. Werken zal komende weken nog niet lukken. Ik ben zo geschrokken van het ineens zo ziek zijn. Ben nog steeds wel angstig en onzeker en bang dat het ‘niet overgaat’. 

Is dit passend bij de nasleep van zo’n pittige tijd? 

Dank voor de antwoorden!