Nabijheid na een eerste date (met COPD)...

Zo af en toe heb ik als alleenstaande man een date.

Als ik een dame leuk vind en ik voel dat er geen afkeer bestaat, wil ik haar graag na afloop zoenen. Niet op haar wangen, maar op haar lippen. Het zogenaamde tongzoenen is een groot woord, zeker de eerste keer. Maar ik wil wel zogenaamd 'dichterbij komen' na de eerste date.

Toch merk ik bij mezelf dat ik daarvoor heel vaak terugdeins. Uit angst dat zij hoort wat zich binnenin mij afspeelt. Het is immers een kakofonie van geluiden, die longen van mij.
  Natuurlijk kan en zou ik het vooraf moeten zeggen. Probleem is dat ik ook hoorapparaten draag en een paar andere kleine zichtbare gebreken heb, waarover ik wel open ben.
  Vaak wordt op websites aangeraden niet alles over jezelf te vermelden. Maar als de date leuk is, dan voel ik echt de behoefte om dichterbij te komen.

Heeft iemand soortgelijke ervaringen? En hoe lossen jullie dat dan op? Ik vind de balans tussen openheid over jezelf en openheid over je longen best een hele moeilijke.

(Voor dames met longproblemen lijkt me dit overigens ook een lastig probleem.)