in 11 maanden geen diagnose, nog steeds dezelfde symptomen.

Nu ca. 11 maanden na het begin van klachten, lichte brandende pijn rechts boven in de borstkas bij extra
inspanning (2 min. hardlopen op de loopband bij fitness of tegen harde wind in fietsen) en een vrijwel
permanente druk op die plek en bij beweging van de borstkas het gevoel of iets geraakt wordt op die
plek, nog steeds geen diagnose. Klachten begonnen ongeveer gelijktijdig met wijziging van cholesterolme-
dicijnen, die ineens veel bijwerking hadden als spierpijn. Gebruik al 17 jaar diverse statines en medicijnen
voor verhoogde bloeddruk en nooit last van bijwerkingen gehad. De wisseling was van Rosuvastatine 20mg. naar Atorvastatine 40 mg. dit ivm. met het meewerken aan goedkopere cholesterolmedicijnen op
verzoek van zorgverzekeringen. Alle onderzoeken van huisarts, cardioloog, röntgenfoto en longfunctieon-derzoek vanaf april 2014 leverden niets op. Bij het teruggaan naar het eerder gebruikte Rosuvastatine
20 mg. verdwenen de spierpijnen niet. Nadat ik ruim een maand gestopt was met cholesterolmedicijnen verdwenen de spierpijnen, maar de brandende pijn bij extra inspanning en de druk in de borstkas bleef be
staan. Heb nu via cardioloog en huisarts andere- en minder sterke cholesterolmedicijn gekregen en heb
soms toch nog kuitkramp en stijve spieren in de bovenbenen, maar wel minder dan aanvankelijk. De huisarts wist het ook niet meer en de afspraak is dat ik me weer meld als het erger wordt. Bij de cardio-loog moet ik pas in aug. 2015 terug voor controle. Ik maak me hier zorgen over en vermoed dat ik een
kleine longembolie heb gehad die door medici vaak niet wordt opgemerkt. Mogelijk is een stolsel of vet-
druppel elders door de wijziging van cholesterolmedicijnen los geraakt en via het hart in de long gekomen.
Ik vermoed ook dat ik nu allergisch ben geworden voor statines, maar artsen in NL schrijven dit altijd
standaard voor. Is er iemand met hetzelfde longprobleem of dezelfde ervaring? Ik denk nu dat mijn rech-
terlong blijvend schade heeft gekregen en niet meer dezelfde zuurstofcapaciteit kan leveren bij extra
inspanning.