De longafdeling

Draag geen parfum en gebruik geen heftige lotions oid:p en verder lekker jezelf zijn. Het hangt ook van de afdeling heb ik gemerkt. Op de ene afdeling is wat meer tijd voor een klein beetje persoonlijke aandacht dan op de andere afdeling.

Ik zit altijd te kletsen met de verpleegkundigen over van alles en nog wat en we hadden lol. Scheelt wellicht ook dat de verpleegkundigen op mijn “favo” longafdeling van mijn leeftijd zijn haha. Maar als ik een keer ergens mee zit kan ik het ook bij ze kwijt.


Oh en met bloedafname, infusen en dergelijke, soms weten patiënten beter waar je het kan prikken en welke naald je moet gebruiken, heb daar respect voor en het werkt dan ook het beste vaak. En bij eigenwijs zijn maak je het jezelf dan alleen maar lastig. En verkijk je niet op hoe iemand zich probeert voor te doen, ik laat me altijd van mijn beste kant zien en dat zorgt voor een te vroeg ontslag waardoor ik vaak snel weer in het zkh beland.

Alvast succes en veel plezier. Bij ons liggen er meestal mensen van 60+ en ik ben vaste klant en verjong de afdeling dan weer haha.

Hallo allemaal,


Eind augustus begin ik met mijn eindexamenjaar op de afdeling longgeneeskunde als verpleegkundige.

Nu vindt ik de zorg voor patiënten erg belangrijk.

Hebben jullie fijne ervaringen opgedaan ondanks een ziekenhuisopnamen of tips waar zeker mee rekening te houden naar een patiënt toe of iets wat ik zeker moet mee nemen tijdens mijn stage?

betrokkenheid vond ik het belangrijkste. ik heb meerdere malen voor mijn longen in t ziekenhuis gelegen en hoor nog een zuster op venijnige toon zeggen toen ik total loss onder de douche vandaag kwam: had je ook maar rustiger moeten doen.

zeker had ze gelijk, maar dat kun je ook op een andere manier zeggen. iets in de trant als; is t ook mogelijk om meer tijd te nemen om te douchen, dan ben je waarschijnlijk minder moe.


wat ik nog heel goed weet is dat ik na een operatie bijna niet wakker te krijgen was, en een lieve zuster me even op de wang aaide, zo van: ik weet dat je er bent en zorg goed voor je.


dus betrokkenheid! dat is mijn advies

Super leuk dat je verpleegkundige wordt/bent


Ja sluit me aan bij de anderen


Echt luisteren naar de patiënt is belangrijker dan cijfertjes van controles of wat ook.

Probeer de patiënt te zíen en te achterhalen wat hij/zij communiceert... soms non-verbaal veel meer belangrijks dan verbaal.


Maar ook gewoon letterlijk: soms krijg je als patiënt wel ns t gevoel door de vpk of arts als “dom” te worden beoordeeld, terwijl je op de long doorgaans met “door de wol geverfde” patiënten werkt. Die kunnen zeker een blinde vlek hebben en iets nieuws moeten leren, zeker. Maar doorgaans weten ze wel goed waar ze t over hebben. Voor een patiënt ben je een goede vpk als je dat serieus neemt!


Wens je veel succes bij je stage en veel vreugde, want we zijn best n leuke patiëntencategorie ondanks t vieze hoesten en proesten ;)

Ook ik sluit mij hierbij aan, waar ik nog wel eens in het verleden moe van werd is dat wanneer je saturatie boven de 90 was, bijv net 91/ 92 dat ze dan grappig zeiden:je kunt wel naar huis, saturatie is zo goed....

En dat ik dan moet uitleggen dat je heel benauwd kunt zijn met een goede saturatie, dat het wel heel prettig is voor je organen maar het is niet dat je nu direct merkt dat je minder benauwd bent en dat ze dit niet eens wisten.

Zij dacht echt saturatie goed, dus niks aan de hand.

Ik vind dit altijd een grote valkuil, ook wanneer patienten, ik dus, zich elke dag aankleden en een beetje optutten, dan word er vlug gedacht het valt wel mee.

Maar het is meer dat ik niet hele dagen in pyjama wil liggen,behalve als het niet anders kan.

Ook vraag ik amper hulp, met douchen enz en omkleden , duurt wel langer (en hijg mij rot )maar probeer daar doorheen te kijken, geen hulp betekent niet dat het allemaal meevalt, het is meer een stuk karakter en ....eigenwijzigheid misschien :)


Maar meestal is mijn ervaring alleen maar heel goede,zo zorgsaam en betrokken.

Wens je veel succes! Je wordt vast een heel goede en betrokken verpleegkundige,wanneer je je nu al zo inleeft en informatie zoekt bij longpatienten, dan heb je een streepje voor bij mij,dat zijn de pareltjes! Echt fijn!

Ik heb maar 1 keer voor mijn longen in het ziekenhuis gelegen. Ik vond de verpleegsters erg vriendelijk en behulpzaam. Toen ik weer mocht douchen en buiten adem op een douchestoel zat, pufte de verpleegster hard met me mee. :) En als ik het geestelijk moeilijk had, kwamen ze bij me zitten om te luisteren en een opbeurend praatje hielden.

Een lief woordje doet al wonderen!


Maar ik heb ook verhalen gehoord van andere longpatiënten waarbij je haren overeind gaan staan. Die kregen totaal geen aandacht meer. Dat vond ik verschrikkelijk om te horen.:(


IK wens je ook veel succes, maar dat zal vast wel lukken. Want ik ben het met @goudvisje eens dat je nu al ermee bezig bent. Ga zo door!

He, wat leuk dat je hier even komt kijken op t forum, attent je onze ervaring vraagt.. Wil nog graag n tip geven;) Ik vind t altijd heel moeilijk om hulp te vragen als k opgenomen ben bij n astma exacerbatie of infectie, bv bij t douchen, wassen, aankleden.. Dan is t fijn als er wordt gevraagt 'zal ik je helpen'?..

Wens je succes in je opleiding en veel werkplezier op de longafdeling:)

Ik kom wel regelmatig in een ziekenhuis, ben er nog nooit vanwege mijn longen opgenomen geweest, maar loop er wel tegenaan dat er zo vaak ´even´ wordt gezegd, kleed je even uit, breng even die rolstoel terug. Ik wil best graag maar even doe ik niks meer. Daar zou ik graag iedereen op willen wijzen maar ik ben dan al zo buiten adem dat ik mijn mond houd. Oh, dat dus ook, niks zeggen betekent niet altijd dat ik het overal mee eens ben, bij mij is dat meestal omdat ik met praten teveel lucht gebruik die ik voor andere dingen nodig heb.

groetjes

Hoi Anouk


Wat fijn dat je ons vraagt om tips, ik sluit me bij alles aan wat hierboven staat, maar ik heb nog wel een paar tips.


- stel open vragen, dus liever hoe gaat het met u, ipv oh wat ziet u er goed uit. Of hoe was uw nacht, ipv ik las dat u goed geslapen heeft ( want hoe kan de nachtdienst dat weten? )

- probeer jezelf te blijven, vraag dingen omdat je het graag wilt weten, niet omdat je het moet vragen.

- als ik om hulp vraag (slechte hulpvrager) en de zuster zegt oh belt u maar als het niet lukt, dan is het voor mij helaas klaar, al moet ik dan kruipend bijvoorbeeld mezelf wassen dat dan liever dan op de bel drukken. Spreek met de patiënt af, hoe laat zal ik komen en misschien in de kamer blijven en bed vast opmaken, zodat de patiënt direct kan bijtanken.

- niemand ligt voor zijn lol in een ziekenhuis zorg voor een veilige omgeving, pas goed op hygiene, maak bijvoorbeeld saturatiemeter schoon van ene naar andere patient en bloeddrukmeter. Denk bij ouderwets meten met stethoscoop aan reinigen oortjes, ze hangen hem vaak vies terug helaas.

- doe niets waarvoor je niet bevoegd en bekwaam bent, pas goed op jezelf, ook op het bed omhoog doen. Spaar je lijf.

- wijzigingen in het beleid hoor ik persoonlijk liever van de zaalarts.

- een goede saturatie zegt helaas vaak niets over de mate van benauwdheid.

- bij patiënten in isolatie, laat af en toe je gezicht even zien voor de deur, zwaai even en geef aan wanneer je komt. Hou je altijd aan het isolatie protocol, want dat is voor jouw veiligheid, maar ook de patiënt voelt zich daardoor veilig en beschermd. Je wilt wat je hebt immers aan niemand anders geven.

- rapporteer eerlijk en oprecht, draag ook mondeling over. Ik vind het prettig als de verpleegkundige van de nieuwe dienst even binnenkomt en zegt vanavond zorg ik voor u.

- bellen en vragen om hulp is voor patiënten vaak moeilijk, ook al is het heel erg druk, zet nooit op afstand de bel uit (ja dat kan tegenwoordig) zo heb ik laatst 3 uur op hulp moeten wachten in isolatie. En twee keer bellen durf je dan niet omdat je denkt dat de noodbel dan gaat. Nu had ik alleen last van een zeer naar brand ruikende infuuspomp, gelukkig kon ik hem zelf uitkrijgen:(, maar je voelt je zo niet serieus genomen.


Heel veel succes


Wij houden ervan het glas halfvol te zien, staan open voor leuke verhalen en ik wens je veel succes op long. Stiekem hoop ik dat ik je als verpleegkundige krijg hahaha


Groet jippie

Bied mensen die s'avonds vanuit de SEH opgenomen worden wat te eten ( brood ) aan. Ik kwam rond 16.00 binnen en tegen 23.00 op de afdeling en was zo'n beetje verhongerd en moest zelf om eten vragen. Succes.

Graag informatie geven over medicijnen die je krijgt.

Ik kreeg voor het eerst medicijnen d.m.v. vernevelen zonder te weten wat het was. Dat gaf extra spanning omdat ik soms anders op medicijnen reageer dan de bedoeling is. Toen ik weer kon praten en we het over verdere behandeling hadden, heb ik steeds geïnformeerd welk medicijn ik kreeg en ook verteld dat ik bij mijn eigen longarts de afspraak heb om 1 nieuw medicijn per keer te starten omdat je anders niet weet op welk medicijn je verkeerd reageert. Bij de start van een andere antibiotica dan ik gewend was ook gevraagd aan de dienstdoende verpleging om me extra te controleren 's nachts. Dat hebben ze gelukkig ook gedaan.


O ja, de handalcohol kan ook extra prikkels geven bij een longpatiënt. Dus even informeren of iemand daar last van heeft, dan kun je een ander merk gebruiken of gewoon je handen wassen. (voldoet ook vaak).


Succes met je studie in je examenjaar.


Groetjes,


Spirit