Beetje balen
11-05-2023 om 14:51 uurEen baaldag, vandaag weer zo'n dag dat je van alles wilt gaan doen, maar dat je te moe bent om ook maar ergens aan te beginnen
het toedoe lijstje wat al elk jaar korter wordt, lijkt nu ook alweer te lang
Volgende week elke dag vrijwilligerswerk, vanaf dinsdag mogen wij elke dag aan 800 wandelaars van Friese elfstedenwandeltocht drinken uitdelen, dat is de theorie, in de praktijk is het voor mij navigeren naar de plaats van bestemming en te kijken hoe die ander al het werk doet. In die week en later ook tijdens de Vierdaagse van Nijmegen ben je heel erg geneigd om terug te kijken, terugkijken toen je zelf nog deelnemer was aan die evenementen, nu ben je toeschouwer en door dat terugkijken vergeet je soms om vooruit te kijken naar de kleine dingen je nog wel kunt en vergeet je soms ook dat er altijd mensen zijn die nog slechter af zijn dan jij, maar een beetje balen mag toch?
Beste Joop,
Natuurlijk ben je af en toe verdrietig en zit je te balen van wat je allemaal niet meer kunt. Het is gewoon menselijk om met een zware ziekte je moe en uitgeput te voelen. Geen mens is altijd positief, en zieke mensen dus ook niet. Het heeft volgens mij ook geen zin om je te vergelijken met een ander. Er zijn altijd mensen die meer of minder hebben. Dicht bij jezelf blijven en alle emoties en frustraties toelaten lijkt mij. Dan kun je straks ook weer van de kleine mooie momenten genieten. Ik wens je heel veel liefs en sterkte voor nu en de komende tijd! Groetjes Mariska
Beste Joop, een beetje (meer) balen mag zeker. Mijn ervaring is dat een positieve instelling mij erg helpt maar er moeten ook momenten kunnen zijn voor rouw en verdriet. Je hoeft je niet stoer te houden. Ook het delen met anderen van je balen en verdriet helpt.
Het je al kennisgenomen van het fenomeen positieve gezondheid? Dat geeft ook fijne inzichten: https://www.iph.nl. Alle kleine beetjes helpen.
Veel sterkte.
Balen mag, dat is verwerken en steeds bij elke achteruitgang opnieuw accepteren.
Geen hoogtepunten zonder diepte punten, dan voelen we de hoogtepunten als extra gouden momenten.
Kijken naar anderen heeft geen zin, er zijn er altijd die het slechter hebben of beter maar dan relativeer je je eigen leed dood....we.mogen best even onszelf serieus nemen en balen, boos zijn, treuren en dan huppekee het bergje weer op....
Sterkte en vrijwilligerswerk is ook belangrijk, elk radartje helpt mee. 🍀