astma en schaamte
29-01-2010 om 10:09 uurhoi even een vraag mijn dochter van 8 wil voor haar zelf niet accepteren dat ze astma heeft.
ze zegt dan ook niet of ze benauwd is of zich niet zo lekker voelt. op school ligt van onze kant uit heel veel informatie zodat ze op school herkennen als het niet goed gaat en actie kunnen nemen.
wie herkent dit? hoe kunnen we ervoor zorgen dat het schaamte gevoel een beetje weggaat.
ze heeft een heel laag zelfbeeld dus moeten wij dit handig oppakken.
wie kan mij helpen.
Hey Prudon,
Ik heb het zelf ook jaren lang proberen te verzwijgen. Omdat ik dacht dat mensen wel zouden gaan denken een aansteller. Ik zei het nooit met gym en baalde als de leraren me uit de les plukten omdat ik maar door ging en door ging. Uiteindelijk kwamen mn klasgenoten pas op schoolkamp groep 8 er achter dat ik astmatisch was. Ik piepte regelmatig maar echt door hadden ze het niet. Ook was ik vaak ziek dat werd vaak door klasgenoten afgedaan als aansteller, geen zin in toetsen en schoolziek.
Ik was bang voor wat anderen zouden gaan denken. Mijn leraren hebben in groep 5 voorgesteld dat ik er een spreekbeurt over ging houden waarin hun me zouden helpen het uit te leggen. Ik durfde niet, er waren meerdere astmapatienten en die vonden mij juist een aansteller. Achteraf gezien had ik het beter wel kunnen doen. Dan hadden ze waarschijnlijk eerder begrepen waarom ik zo vaak ziek was, niet mee kwam met gym. En waarom er geen deo in de kleedkamer gebruikt mocht worden. Iedereen vond dat belachelijk...en ik durfde niet te zeggen dat het voor mij was. Als ik dat misschien eerder had gedaan, hadden ze het begrepen.
Enige tip die ik heb is probeer voor haar uit te vinden hoe zij het zou kunnen vertellen op school. Als haar klasgenoten begrip tonen voor haar astma is het voor haar denk ik ook makkelijker om zelf haar astma te accepteren. Dan ziet ze dat ze zich niet hoeft te schamen.
Veel succes :Y :)
Gr Sam
zo wreed als ik dit lees , maar eerlijk gezegd ...ik heb al vanaf mijn tienerjaren astma ...
iedere dag een puf ventolin voor slapengaan en dat was alles .
Deo , sport , uitlaatgassen koude of wat dan ook konden me niet deren .
Enkel voor een inspanning een pufje was genoeg .
Ik had conditie zoals geen enkele andere , toen ik sporte werd ik nooit moe .
Moest ik toen op het forum hebben gezeten , had ik er hier veel aansteller gevonden , maar nadat ik zelf beginnen sukkelen ben vorig jaar weet ik wel beter .
Het is echt een hele zware last om dragen , ik kan nu ook tegen niks meer en ventolin helpt bijna niet meer ... nu heb ik alleen respect voor iedereen die zo afziet .
Het is gewoon een beetje een maatschappij probleem ...
Altijd meer , beter , groter , sneller ...en de zwakken moeten er gewoon af , ik voel dit zelfs in mijn eigen familie !!
Kan me niet schelen eigenlijk , ik was vroeger degene die iedereen hielp , moest er nooit iets voor hebben ,stond altijd klaar ....
nu ben ik een beetje degene waar niets meer moet aan gevraagd worden , iedere moeite is mij teveel !!
Niet omdat ik een luiaard ben , want sommige dingen zou ik gewoon graag doen , maar uit principe .
Ik maak mij er niet druk om , en de tijd dat ik rekening houd met wat iemand anders van mij denkt is al een tijdje voorbij , ze zoeken het maar zelf uit .
Ik denk inderdaad dat erover praten helpt. Met leraren en klasgenootjes....om het moment dat het uitgelegd wordt accepteert zo'n groep dat ook makkelijker. En een spreekbeurt is op zich geen slecht idee.
Ben het met Sam en Ra eens dat een spreekbeurt danwel lesgeven door de leraar een goed idee is.
Er zijn ook kant- en klare lespakketten voor leraren en spreekbeurten voor kinderen op www.astmafonds.nl Vanwege het 50-jarig bestaan zijn de lespakketten voor leraren volgens mij zolang de voorraad strekt gratis. Ook is er veel kosteloos te downloaden
Ik ben het er ook over eens dat het beter is als klasgenootjes er meer over weten.
Zelf was ik ook bang om als aansteller gezien te worden, dat heb ik nog steeds een beetje ;). Maar ik merk dat mensen meer gekke opmerkingen maken over vaak afwezig zijn, moe zijn, niet mee kunnen sporten enzo als je ze niet zegt waarom. Kinderen kunnen daarin best hard zijn tegen elkaar, dus open zijn en uitleggen waarom het zo is, is heel belangrijk!
Veel succes ermee!
Alle opties die hier zijn genoemd zijn prima, namelijk informatie geven. Wat je daarbij vooral niet moet vergeten te zeggen is dat de ernst kan verschillen. In iedere klas zitten wel meerdere kinderen met astma. Bij de ene betekent dit een serieuze verstoring in het functioneren van een kind, bij veel kinderen betekent het alleen dat ze eens in het halfjaar tijdens een verkoudheid wel eens een puf Ventolin nodig hebben. Kinderen zouden, als je dit niet uitlegt, dus kunnen zeggen: nou en? Ik/mijn zusje/broertje heb/heeft ook astma, en die kan ook gewoon meedoen met gym.
wij hebben een klein lichtpuntje gemeten. cynthia (mijn dochter) gaat na de vakantie haar spreekbeurt houden. eerst een algemeen verhaaltje want alle astmapatienten zijn anders. en daarna hoe het met haar gaat en hoe ze er op school op kunnen reageren.groetjes prudon
Wat stoer van haar! Heel veel succes voor haar!!
Wauw wat knap dat ze dit durft te doen! Wens haar veel succes van ons ^O^
Wow, dat is echt heel stoer van je dochter, wens haar veel succes!
Ik ben zelf vrij zeker van mezelf, maar ik schaamde me toen ik een astma-aanval kreeg afgelopen vrijdag. Ik vond dat heel idioot van mezelf (en mn vrienden ook trouwens), maar ik denk dat het komt doordat mensen je op je kwetsbaarste moment te zien krijgen. Ik vind het ook echt niet fijn om met iemand te bellen als ik kortademig of benauwd ben, want dan ben je net zo'n hijger en volgens mij is dat ook niet fijn om te horen, lang leve msn!! Ik had het er dus gister met een vriendin op msn erover dat ik moed aan het verzamelen was om boodschappen te doen, omdat ik nodig was in huis moest halen. Zij bood meteen aan om booschappen voor me te doen en meteen even langs te komen! Echt superlief en heel fijn als je alleen woont. Dat is het enige nadeel van op jezelf wonen, dat er niemand is om je gezelschap te houden of dingen voor je te doen. En ik heb wel lieve vriendinnen, maar die hebben ook dingen te doen.