Artsen enz
22-03-2011 om 08:55 uurIk weet niet zo goed hoe ik het goed uit moet leggen maar ik ga het proberen.
Als ik kijk naar het forum (geweldig forum overigens) en zie welke vragen er gesteld worden vraag ik me regelmatig af of de gezonheidszorg niet regelmatig faalt. Mensen krijgen medicijnen (laten we het alleen over medicijnen voor de longen hebben anders word het zo'n breed stuk), met een slechte uitleg. Ik ben hier ook regelmatig tegen aan gelopen. De artsen tegenwoordig hebben te weinig tijd om alles helemaal uit te leggen maar soms kom je hier vragen tegen die zo belangrijk zijn dat ik niet begrijp waarom de arts er geen "goede" uitleg over gegeven heeft. Op het forum komt vaak terug hoeveel je bijv ventolin mag. Dat is bij iedereen natuurlijk anders maar ik heb het idee dat het niet duidelijk uitgelegd word door de arts, gezien alle vragen hierover. Mensen met longproblemen, ouders van kinderen met longproblemen etc, je verwacht dat iedereen precies weet wanneer wat te doen. Je verwacht dat iedereen een stappenplan heeft, wanneer je aan de bel moet trekken. Ik heb het idee dat er relatief weinig mensen echt goed gevolgd worden en goede uitleg krijgen over hoe en wat en vaak in het diepe gegooit worden. Eigenlijk is dat heel zorgelijk.
Hoe kijken jullie hier naar? Of ben ik de enige die dat vind ;)?
Toevallig net op nu.nl gelezen.
Mijn HA is op zich wel van t uitleggen ed maar ik merkte in Zeist dat daar een HA zat die echt alles vertelde en dat voelde erg prettig.
Op me werk zie je idd dat mensen binnen komen met aardig wat meds maar van sommige weten ze geen eens de rede dat ze t slikken.
Ik begreep van verpleegkundige collega s dat ze vroeger heel veel medicatie uit hun hoofd moesten leren maar de generatie nu schijnt dat al veel minder te hoeven.
Daarbij word er veel met baxter systemen gewerkt en dn word t nog lastiger uit zoeken wat welke pil is.
hoi hoi
ik ben ook zo iemand die veel informatie over medicatie van het forum afhaalt. Vaak legt mijn LA wel wat uit, maar kom ik later met vragen erover en ja die kan ik pas weer bij het volgende consult stellen eigenlijk.
Het klopt volgens mij wel dat je vroeger veel meer medicatie uit je hoofd moest leren. tijdens mijn verplegings opleiding (heb ik 2 jaar gedaan, heb ik nooit echt heel veel hoeven leren over medicatie)Terwijl sommige klasgenoten naar stage plekken gingen, en daar eerst de soort medicatie helemaal moesten kennen en uitwerken, voordat ze het uberhaupt mochten uitdelen aan patienten. Ook met mijn opleiding Dokterasassistente(ook gestopt) moest je wel medicatie leren, we hadden ook gewoon een vaak waarvan geneesmiddelen kennis een onderdeel was. Hier ook verschillend per stage plaats wat je er van moest weten. (maar toch moest je het vaak wel eerst weten wat je mee gaf, voor je het mocht meegeven bestellen enz.) Ook kreeg je op het examen een onderdeel geneesmiddelen, waarvoor je vier a4-tjes meest voorkomende medicatie uit hoofd moest kennen.
groetjes
Hallo allemaal,
Mijn ervaring is ,dat er nog steeds heel veel mensen zijn,die heel veel van een arts verwachten,terwijl ze zelf niets vragen.Vroeger keek men tegen een arts op en was zijn wil wet.
Tegenwoordig verwacht een arts als mensen iets niet snappen,dat ze het dan zelf vragen.
Een goed contact met je eigen longarts is heel belangrijk.Zorg ervoor als je veel vragen hebt,dat je ze van te voren opschrijft en eerlijk zegt ,als je iets niet snapt,om het dan nog een keer uit te leggen.
Groetjes Willy.
Hoi!
Mijn ervaring is juist dat vooral mijn longarts zich op de hoogte blijft houden van alle medicatie die ik gebruik (ook de medicijnen die ik voor andere dingen gebruik) en mij ook daarover goed informeert. Ik heb sinds kort een andere longarts en het eerste wat we hebben gedaan is opschrijven wat ik allemaal gebruik dagelijks.
Bij mijn huisarts vind ik het lastiger, die heeft een lijst van alles wat ik ooit gebruikt heb en wat ik nu gebruik, waardoor ik nog wel eens een herhaalrecept voor iets vraag en bij de apotheek een verkeerd medicijn meekrijg... (of zoals laatst een stootkuur pred ipv mijn onderhoudspred...). Of, als de pred niet aanslaat, Spiriva voor willen schrijven terwijl ik dat al een poos gebruik. Dus daar moet ik zelf ook heel goed opletten.
Maar Willy heeft wel gelijk, je hebt er zelf natuurlijk ook een zekere verantwoordelijkheid in. En soms is het fijn om het hier ook te vragen en niet alleen aan de arts, omdat we gewoon allemaal lotgenoten zijn. En dat een longarts je wel dingen kan vertellen/uitleggen maar je ook graag wil weten hoe dat voor een lotgenoot is.