Aansteller?

Beste Annatje13,
Goed dat je toch het initiatief hebt genomen om wat op het forum te schrijven.
Het is zeker niet makkelijk om je astma problemen met anderen te delen. Maar wat de meesten van ons ervaren is dat de eerste stap vaak het moeilijkst is. Ik probeer zelf zo open mogelijk te zijn over mijn astma. Ook ik vind het wel eens lastig, maar ik merk wel dat de omgeving door mijn openheid zelf ook anders op situaties reageert.

Een aansteller ben je niet hoor.  Het gebeurt vaker dat in een test niets naar voren komt, maar dit is natuurlijk een momentopname. Luister vooral naar je lichaam en geef het ook aan bij je artsen. Hou evt een dagboekje bij, wanneer je meer last hebt etc. Dan kun je dit ook makkelijker met je artsen opnemen.

Wat balen dat het nu wat minder gaat. Geef het wel aan aan je directe omgeving. Probeer maar uit te leggen wat de astma met je doet en het is absoluut geen schande om er bij te zeggen dat je het moeilijk vind om het aan te geven. Je zult zien dat het oplucht.

Veel succes en beterschap!
Groetjes Tessa

Hallo Annatje,

benauwdheid is heel erg naar. Testen zeggen niet altijd alles, artsen moeten ook kijken naar wat de klachten zijn.

Geef je wel aan bij je studie, dat je vertraging hebt door Ziekte? Vertraging door onstabiele astma kan aardig oplopen, en het zou zonde zijn dat je door niet goed aangeven; een boete moet betalen.

Welkom op het longforum, ik wens je veel forum plezier. En beterschap!

Naast het uitleggen, zijn er ook folders van astma fonds of uitleg op internet, dat kan je omgeving ook helpen, om het te begrijpen.

groetjes bioloogje

Hoi Annatje
Welkom hier.
Heb je een peakflowmeter, of een picometer?
Dan kun je een schema bijhouden en zien wanneer je benauwder bent misschien.

Er is niets zo erg als je niet begrepen voelen, maar dat gaat je hier niet gebeuren hoor!

En er zijn veel testen om astma aan te tonen, zijn die allemaal gedaan en ben je allergisch?

Snuffel rustig rond er is zoveel info beschikbaar hier.
Groet, Jippie

hey

Goed dat je er toch over praat/schrijft.

Heel veel mensen met aandoeningen die niet zichtbaar zijn (zoals astma), voelen zich vaak onbegrepen. Want inderdaad, je wordt dan al snel beoordeeld alsof je een aansteller zou zijn. Maar jijzelf weet wat het is, ik weet het ook en nog een pak andere mensen hier weten het ook! Hopelijk heb je daar toch wat steun aan :W  Jezelf niet teveel proberen aantrekken van die onbegripvolle mensen, hier heb je lotgenoten.

welkom!

Hallo Annatje,

welkom hier!
Moeilijk is het, om in je hoofd alsmaar bezig te zijn met de gedachte of anderen je een aansteller vinden of niet. Ik herken het en weet dat het ook veel (onnodige) energie kost.
Toch is het wel belangrijk om niet te veel in je hoofd te gaan zitten met alles waar je het moeilijk mee hebt. Het kan je zo eenzaam maken met je ziekte. Ik hoop zo voor je, dat je iemand hebt op school, maar ook op stage waar je je vertrouwd genoeg bij voelt om te delen wat je bezig houdt. Misschien kan die je helpen om het meer bespeekbaar te maken. Zo zal er misschien ook wel iemand zijn in je vriendenkring?

Als je van jezelf vindt dat je je aanstelt, dan kun je je vanalles in je hoofd halen. Ook gedachtes die niet altijd kloppen met hoe mensen werkelijk denken. Dat kan namelijk soms best meevallen. Om daar achter te komen, is het belangrijk dat je jezelf uitspreekt en ja, dat is moeilijk. Maar niet onhaalbaar :-)
Maar het is absoluut een lastig iets hoor. Ik schrijf dat hier allemaal wel zo neer, maar worstel er zelf ook mee. Dus ik snap je wel :-)

Hallo Annatje,

Trek het je vooral niet aan wat anderen van jou denken of vinden.
Ik loop tegen dezelfde problemen aan, 37 jaar, crohn en copd.
Weinig energie, snel moe, veel benauwdheid, dan gaan dingen niet meer zo snel als bij anderen.
Ik heb heel lang gelopen met de vraag waar iedereen toch altijd die energie vandaan haalt, om maar dit te doen, dat te doen, hierheen, daarheen...
Ach, zeggen ze tegen me, je bent toch een jonge gezonde vent?
En dat is het nadeel dat je hebt, wanneer je aandoeningen hebt, die voor anderen onzichtbaar zijn.
Mijn antwoord is dan ook meestal: jong? ja.. gezond? leen mijn darmen en longen eens een dagje... dan praten we nog een keer en stil zijn ze :)

Hee Annatje!

ZO HERKENBAAR!
Wat vervelend dat je je afvraagt of je een aansteller bent. Ik kan je situatie natuurlijk niet officieel beoordelen, maar als je iets op het forum plaatst en je vraagt het je af dan denk ik niet dat jij je aanstelt. Jij kent je eigen lijf het beste, en ook je eigen grenzen. Als jij moeite hebt met de trap op komen, dan voelt het vast als een marathon als je bijvoorbeeld naar de supermarkt moet fietsen. Jij hebt hier niet voor gekozen. Mijn ervaring met aanstellen: Als ik er zelf maar niet regelmatig over begin vragen mensen die echt het beste met mij voor hebben hoe het met mij gaat. Die vragen beantwoord ik eerlijk. Zo krijg je zo min mogelijk opmerkingen.

Behalve als je bijvoorbeeld thuis bent gebleven:


Zelf zit ik ook op het HBO en helaas heb ik vooral van stage veel moeten missen. Zelf woon ik dicht bij school en klasgenoten wonen bij mij in huis. Dus van studie vertraging weinig last. (alles wordt me anders uitgelegd :) )
Maar niet iedereen heeft zoveel geluk natuurlijk.
Als ik weer een dag thuis ben en ik kom 's avonds naar de huis kamer (ik woon in een studentenhuis) krijg ik ook regelmatig opmerkingen naar me hoofd, ben je thuis gebleven? goh, je ziet er niet ziek uit. Dan denk ik nee, dat komt doordat ik de hele middag heb geslapen en vervolgens erg langzaam de trap af ben gegaan. Ik denk niet dat het veel zin heeft om tegen de mensen in te gaan. Alleen als het erg goede vrienden zijn. En, een bekende uitspraak, 'IF you can't handle me at my worst, you don't deserve me at my best. '
Succes ermee!