Wel of geen astma
06-11-2019 om 21:17 uurHoi allemaal,
Ik ben nieuw hier dus wil mijzelf graag even voorstellen; ik ben Joyce 30 jaar oud.
Graag zou ik jullie willen vragen met mij mee te denken of willen vragen of iemand zich mogelijk in mijn situatie herkend. Eind maart 2018 ik ben ik best wel ziek geworden. Ik kreeg het heel erg benauwd en veel hoesten. In eerste instantie werd door de huisarts gedacht aan een longontsteking. Ik werd naar huis gestuurd met antibiotica en salbutamol. Na een aantal dagen werd de benauwdheid alleen maar erger en ben ik via de huisarts doorgestuurd naar de eerste hulp. Op de longfoto was geen longonsteking te zien. Ze wilde mij opnemen zodat ik medicatie kon krijgen via verneveling. Gelukkig had mijn moeder (bekend met COPD) nog een extra vernevelapparaat thuis, dus heb ik er voor gekozen om naar huis te gaan. Inmiddels met een andere antibiotica kuur, prednison en dus vernevelvloeistof. Om een lang verhaal kort te maken: zodra ik geen prednison meer slikte kwam de benauwdheid in alle hevigheid terug. Dit is voorafgegaan aan een ziekenhuisopname (inclusief toediening zuurstof) en meerdere bezoeken aan de huisartsenpost (waarbij ze me eigenlijk weer wilde laten opnemen, maar ik daar persoonlijke de toegevoegde waarde niet van zag). Totdat ikzelf tot de ontdekking kwam dat de benauwdheid steeds terug kwam zodra ik stopte met de prednison, ook wanneer dit met een afbouwschema gebeurde. Zodra ik weer prednison nam, namen de klachten sterk af. Ik bleek geen allergie, geen schimmels, geen longembolie te hebben. Wel bleek ik recent een infectie met kinkhoest te hebben doorgemaakt. Uiteindelijk heb ik 12 weken lang prednison moeten slikken en heb ik de prednison heel langzaam moeten afbouwen.
Sinds die tijd ben ik onder behandeling/controle van de longarts en heb ik de stempel 'astma' gekregen. Toch weet ik het zo net nog niet...
In het begin heb ik trouw mijn Foster gebruikt (daarnaast indien nodig salbutamol, maar deze heb ik nooit gebruikt). Na ongeveer een half jaar begon ik de Foster steeds wat vaker te vergeten. Want ja, het ging toch goed? Uiteindelijk gebruikte ik deze helemaal niet meer.
In het voorjaar ben ik bij de longarts geweest. Mijn longfunctie was op dat moment rond de 85. Niet om naar huis te schrijven dus. Maar benauwdheid heb ik niet echt ervaren? Wel heb ik de typische klachten van een allergie. Verstopte neus, veelvuldig niezen etc. Bij gebruik van cetirizine verdwijnen deze klachten. Echter, vanuit het bloedonderzoek wat inmiddels door de huisarts herhaald is wijst niets op een allergie.
Advies van de longarts was om de longfunctie in het najaar nog eens te hertesten. Dit ivm de lente en de mogelijke pollen e.d. in de lucht. In het najaar de longfunctie nog eens herhaald; deze bleek 95. Netjes dus zo zonder puffers e.d.
Naar aanleiding van deze goede resultaten heb ik vandaag een histamine provocatie test ondergaan. Resultaat: "ernstige astma", aldus de longarts. Na het derde pufje met histamine moesten we al met de rest stoppen omdat mijn longfunctie met 20 procent was afgenomen gedurende het onderzoek. Tevens begon ik wederom met een longfunctie van maar 85 (i.t.t. de 95 een paar weken geleden).
Toch blijf ik het vreemd vinden. Waarom heb ik in het dagelijks leven dan geen last van de zogenaamde 'niet allergische prikkels". Rook, baklucht, mist, parfum ik kan het allemaal zonder problemen hebben. De enige keer dat ik het afgelopen jaar last gehad heb van benauwdheid was 2 maal tijdens het hardlopen (wat ik toen lange tijd niet meer gedaan had), en 1 keer snachts tijdens een heftige verkoudheid.
Toch vond ik het effect van de histamine heel confronterend, maar zo'n reactie heb ik in het dagelijks leven nog nooit mee gemaakt.
Sorry voor het lange verhaal maar ik ben benieuwd of iemand zich hierin herkend, mogelijk advies heeft.
Is het misschien goed om een second opinion aan te vragen?
Eind november heb ik sowieso nog een afspraak staan bij de allergoloog om verder te kijken naar de allergische klachten die ik ervaar.
Bedankt voor het lezen en het reageren alvast!
Groetjes Joyce
Hoi Joyce,
Welkom hier en wat een verhaal!
Bij mij was de histamine provocatie test ook geen succes, in zoverre, halverwege belandde ik in een paniekaanval omdat ik geen lucht meer had. In het ziekenhuis doen ze natuurlijk hun best om een heel behoorlijke reactie te ontlokken.
Ik merk met mijn astma (ook niet-allergisch) dat het soms ook heel sneaky kan gaan zo'n aanval. Omdat het soms heel geniepig gebeurd heb je het vaak heel laat of soms helemaal niet door. Dat zou in jouw geval natuurlijk zo kunnen zijn. Ik heb overigens ook vaak genoeg een aanval die redelijk acuut is.
Uiteindelijk heeft jouw longarts het hele plaatje en kan je met jouw longverpleegkundige(n) overleggen over wat je er van vind. De longverpleegkundige zal je het meeste contact mee hebben, zij zijn er voor jouw dag-tot-dag dingen en als er echt iets heftigs of voor jou doen vreemds voorvalt, dan gaat jouw longarts zich ermee bemoeien.
Als je geen last hebt van die prikkels is je astma vermoedelijk heel stabiel! En zou ik een gat in de lucht springen:D en niet iedereen heeft ook last van dezelfde prikkels. In het begin kon ik nog tegen houtkachels en nu niet meer evenals parfum. Dus het verschilt ook enorm per persoon. Kan ook zijn dat je alleen op allergische prikkels reageert maar dit niet uit je bloedtest komt. Allergieën blijven soms lastig vast te stellen.
Dus ik zou een plan maken om je conditie en weerstand zo goed mogelijk te houden in de lente op tijd beginnen met anti-allergiemedicatie en overleggen over je puffers. Het klinkt gewoon als een heel stabiel astma momenteel en geniet ervan:D ik ben er eerlijk gezegd jaloers op, aangezien ik ernstig instabiel astma heb en nauwelijks stabiele momenten. Dus nee een second opinion lijkt mij niet nodig, goed dat de allergoloog mee gaat kijken:D
En ik hoop voor je dat je astma stabiel blijft, dat gun ik iedereen! En het voordeel nu van de histaminetest is dat je weet hoe een aanval bij jou voelt. Want ik heb er die Lichter zijn dan tijdens de histaminetest en die erger zijn, maar vraag alles nog eens aan de longarts en vraag om een duidelijk plan ook qua medicatie. wanneer wel wanneer niet of bijvoorbeeld in de winter medicatie a en in de lente beginnen met b erbij oid. Overleg dit allemaal met je longarts die kan jou dit wss heel goed uitleggen!