Roken ja/ nee
22-11-2016 om 19:17 uurHallo allemaal , ik ben een vrouw van 53 jaar en mijn gebruikersnaam is Weske . Helaas sinds een paar mnd. werkeloos dankzij de bekende bezuinigingen , na bijna 20 jaar er gewerkt te hebben met veel plezier . Helaas is er vorige week mij verteld dat ik longemfyseem hebt . Zover de longarts kon zien zit ik in fase drie maar in januari aankomend jaar komen er meer onderzoeken . Ja , ik heb gerookt en helaas zit het ook in de genen . Mijn vader is eraan overleden en hij had vroeger gewerkt met gevaarlijke stoffen . Ik kom uit een gezin van 4 kinderen waarvan ik en nog een broer en zus deze ziekte hebben geërfd .
Nu zit ik met een dilemma , het bekende stoppen met het roken . Mijn vader was gestopt met het roken toen hij deze ziekte kreeg en ging sporten . Hij deed zo zijn best en was positief en alsnog werd het leven een lijdensweg . Nu heb ik dit allemaal meegemaakt en heb zelf zoiets dit wil ik niet! Ga ik stoppen met het roken en dan alsnog zo te moeten gaan leven? Om heel open en eerlijk te zijn denk ik nu zodra ik in fase 4 komt hoeft dat leven niet voor mij .
Er is maar 1 antwoord mogelijk: JA, stop met roken!
Wat heb je nodig? Wilskracht en voorkomen van de gebruikelijk rookmomenten (triggers).
Lukt dat niet, dan zorg je voor vervangingsmiddelen. Of dat nu medicijnen, nicotinevervangers, zenuwblokkers, snoep, vruchtensap, sporten of wat dan ook zijn, maakt niet uit.
Hou je het een week vol, dan merk je al verschil in/aan je lichaam: vitalere huid, meer/frissere adem, betere smaak/reuk, hoesten vermindert, meer energie gedurende de dag. En hoe langer je het volhoudt, hoe beter je je voelt, in alles.
Ik ben nu anderhalf jaar van die smerige peuken af en voel me (afgezien van de reuma en fibrose) geweldig. Heb overigens wel vaker gaatjes maar daar zal het snoepen wel mee te maken hebben (10kg aangekomen, nu stabiel).
Succes!
Ja .. een vraag denk ik waar men geen duidelijk antwoord op wil .
Waarom zou je ook stoppen met roken ?? Als je dood kan gaan ....
Het is net waar je meer waarde aan hecht ...
Ik heb de dood 3 keer een hand gegeven .( buiten mijn schuld dom ) .. En zal er van alles aan doen om een 4de keer te voor komen .
En wil ook niet te laat zijn met maat regelen .. Het is niet alleen voor mij maar ook voor die wie ik achter laat . Ik leef niet alleen ... dood gaan doe ik wel alleen . En laat iemand alleen achter ..
Weske - Jij denkt bij jezelf dood ga ik toch wel, of ik nou wel of niet rook. Lijdensweg wordt het toch wel, of ik nou wel of niet rook. Ik snap dat wel. Stop je dan omdat het nou eenmaal zo hoort en moet van de samenleving, of rook je door en lukt het je om daar dan nog van te genieten. Dat beetje wat je nog hebt denk je.
Weet je ; Dat moet je helemaal zelf weten en beslissen en ik persoonlijk vind dat niemand je daar scheef voor aan mag kijken. Puur omdat het jouw dilemma is.
Als iemand depressief voor de trein springt zeggen we ach wat sneu wat moet die geleden hebben, en als je rookt ben je de slechtste persoon op aarde. Onzin vind ik dat.
Je moet denk ik voor jezelf beslissen met waar jij mee kunt leven en mee dood kunt gaan.
Het lijkt alsof je toestemming vraagt om te mogen blijven roken, of bijval wilt krijgen in de trend van ja je hebt gelijk waarom zou je stoppen?
Die beslissing heb je volgens mij al genomen of ik moet me vergissen. Kan je alleen zeggen dat ik een familie ken waarvan moeder op haar 50e de diagnose COPD kreeg, meteen stopte met roken en toch nog 85 is geworden waarvan het laatste jaar in een verpleeghuis en dat laatste jaar zou ik persoonlijk ook liever niet mee willen maken. Ik wil ook euthanasie als het leven lijden word.
Maar ze had ook 3 kinderen waarvan ze er 2 heeft overleefd, haar dochter die nooit gerookt heeft is op haar 52e gestorven aan longkanker, haar rokende zoon ook op zijn 56e. De dag voor hij stierf stond hij nog met zuurstof en al te roken bij de uitgang van het ziekenhuis.
De derde zoon is inmiddels 61 en sport nog volop en is kerngezond. Heeft ook gerookt maar is na 20 jaar roken gestopt.
Ik ben gestopt met roken en denk: iedere dag dat ik nog met plezier leef is mooi meegenomen en mijn klachten zijn zo goed als verdwenen na het stoppen met roken. Wie zegt dat ik geen hartstilstand krijg voor de lijdensweg begint.
Ik wens je veel sterkte en wijsheid toe en zou je toch aanraden te stoppen met roken.
Ook zou je wellicht baat hebben bij anti-depressiva, overleg het nog eens met je arts.
Waarom anti-depressiva?? Ik vind het heel eerlijk en realistisch om te denken wil ik korter leven en doen wat ik wil of wil ik me aan maatschappelijke waarden en normen houden ( plichtsgevoel ).
De dochter van die vrouw is ook overleden en nooit gerookt.
Je gaat als het je tijd is denk ik. Volgens mij is ons pad allang voorbestemd maar dat is mijn (bij)geloof.
Je kan morgen wel onder een auto komen.
Pluk de dag en leef 'm hoe je wil da's ieder voor zich denk ik.
Mag je iemand niet om verwijten. Schuldgevoel aanpraten ook niet.
Op iemands geweten spelen ook niet. Iedereen maakt zijn of haar eigen keuzes.
Dat moeten wij, ook als nabestaanden respecteren vind ik ook als we het zelf anders zouden doen.
Waarom willen we eigenlijk per se oud worden Spreek je oude mensen dan vindt 9 van de 10 er niks aan.
Eenzaamheid, gebreken, afhankelijk..
Voor mij hoeft dat ook niet rokend of niet rokend.
Dank jullie wel voor de reacties . Ik ben nog steeds niet gestopt met het roken zwak misschien maar het lukt me nog niet . Lees wel.... nog niet . In januari volgen er onderzoeken en krijg ik hulp met het stoppen met roken .In mijn eentje ben ik nog niet sterk genoeg . Daarbij twijfel ik nog steeds of het stoppen wel zin heeft . Ondanks dat ik ook positieve dingen lees van degene die wel gestopt zijn.
Roken of niet , moeilijk .
Zou je me even aan willen wijzen waar ik iemand een schuldgevoel aanpraat? Ze komt ZELF vragen wat wij als lezers ervan vinden dat ze zich liever kapot rookt. Mag van mij, tuurlijk maar wat heb IK met jou bijgeloof te maken vraag ik me dan weer af. Je hoeft mij dus ook geen schuldgevoel aan te praten omdat ik mijn mening geef wanneer daarom gevraagd wordt.
Rook lekker door, voor mijn part 3 pakjes per dag en ik hoop voor je dat je niet oud wordt als dat je zo vreselijk lijkt. Hoe oud ben je eigenlijk, iets zegt me dat je weinig tot geen levenservaring hebt. Puberaal.
Beetje dimmen jij, en niet zo raar praten: jouw mening is geen absolute waarheid. Vraag je liever af waarom iemand op een Longforum (of all places) komt vragen of ze zal stoppen met roken. Beetje dom vind je niet of provocerend net hoe je het bekijkt. Leef lekker kort, steek de weg over met je ogen dicht, speel Russische roulette whatever... zal me inderdaad een zorg zijn of je vandaag nog sterft of niet. Als je mij maar niet de les komt lezen en je niet met mijn reacties bemoeit en anderen verveelt met je doodswens: prima.
@Weske,op de vraag van: roken ja/nee op een longforum hoort vind ik: nee natuurlijk niet roken!
Of jij het gaat doen en of je er de kracht voor hebt om te stoppen dat valt niet in te vullen voor een ander.
Ik kan alleen mijn eigen ervaring vertellen:zelfde erfelijke familiegenen dan bij jou, ook veel familie op jonge leeftijd verloren.
Mede door het roken is dit natuurlijk versneld, al heb je die genen, stoppen helpt altijd.
Mijn ervaring van copd 4 met roken ten op zichte van copd 4 zonder roken=met roken wordt het proces versneld maar het lijden ook, zonder roken kun je ook in fase 4 nog enorm lang genieten van datgene wat je wel kunt.
Dood gaan we allemaal (met recht een dooddoener) maar ik vind zolang je een keuze hebt om er zelf wat aan te doen om dit te voorkomen of in ieder geval het proces niet te versnellen moet je ervoor gaan.
En even een tip:ik heb alle smoesjes gebruikt om maar niet te hoeven stoppen,ook de smoes het zal toch wel niet meer helpen en ik wil geen lijdensweg dus rook ik maar door, trap niet in dit soort smoesjes.
Wanneer je nu stopt kun je misschien zelfs na het stoppen nog in fase 2 komen, is mij ooit wel gebeurt, al is het daarna door onstekingen achteruit gegaan maar had ik daarbij ook nog gerookt dan had ik dit nu niet kunnen typen waarschijnlijk.
En ik ben elke dag blij dat ik er nog ben, ook in fase 4!
Je verlegt steeds weer je grenzen, toen ik in fase 2 zat zei ik:ik wil nooiteen scootmobiel dan hoeft het niet meer voor mij, nu rijd ik alle dagen op mn scootje en lach de vogeltjes uit de boom :-)
Groetjes en sterkte, Jolien