Ook even voorstellen...

Hoi,

Ik ben Nico, 31 jaar.
Zolang als ik weet heb ik al astma, voor mijn gevoel dus al mijn hele leven.
Toen ik klein was moest mijn moeder vaak op mijn rug en mijn borst kloppen om het slijm in mijn longen los te krijgen, dit gebeurde elke dag, want anders had ik te veel last van benauwdheid.

Vanaf mijn tiende was het eindelijk wat rustiger, ik kreeg een zwaardere versie van ventolin, waarmee ik het redelijk kon uithouden. Gelukkig was ik geen atleet, want bij de minste inspanning kon ik het al benauwd krijgen. Door veel te zwemmen heb ik toch redelijk conditie opgebouw, zodat ik vanaf ongeveer mijn veertiende redelijk weinig last had van mijn astma.

Helaas ging het tien jaar geleden, november 1997, helemaal verkeerd ging. In één week kreeg ik steeds meer last van mijn astma. Aan het eind van de week was zelfs naar het toilet gaan te veel voor me, dan had ik weer een uur nodig om bij te komen.
Ik had het idee dat het echt helemaal fout ging, dus heb ik mij gemeld bij de eerste hulp van het ziekenhuis. Ze hebben mij daar behoorlijk uitgebreid na gekeken, of dat mijn longen problemen hadden. Op de foto's die ze gemaakt hadden konden ze niets zien, net als de andere testen die ze konden doen liep op niets uit. Ik kon na ongeveer 4 uur weer naar huis met het advies van doe maar rustig aan, het zal als het goed is wel over gaan.

Enkele uren later had ik het nog benauwder. Ik heb de zekenauto laten komen. Nog geen 10 kilometer van mijn huis ging het onderweg naar het ziekenhuis helemaal verkeerd. Mijn beide longen stonden op knappen, één daarvan hield het niet uit, en klapte.

Uiteindelijk heb ik een week op de IC gelegen aan de beademing met een zeer zware longontsteling, één geperforeerde long. Dit ondanks enkele uren voordat dit gebeurde nog niets te zien was op de foto's. De artsen hebben de eerste 4 dagen getrwijfelt of ik de astma-aanval wel zou overleven, en als ik hem zou overleven dat ik er hoogstwaarschijnlijk hersenbeschadiging aan over zou houden, aangezien mijn hersenen veel te weinig zuurstof gehad hebben.
Na de week IC heb ik nog 3 weken in het ziekenhuis gelegen. Ik ben er volgens mij wel bijna volledig over heen gekomen.

Het jaaraansluitend op mijn opname, heb ik regelmatig onderzoeken gehad om de oorzaak te achterhalen van deze ernstige aanval van mijn astma. Helaas is er tot nu toe geen enkele verklaring voor gevonden. Wel ben ik toen op andere medicijnen over gegaan, waarmee ik mijn astma redelijk onder controle houd. Alleen nog af en toe een verkoudheidje die op mijn longen slaat, waarbij ik de huisarts moet inschakelen voor zwaardere medicijnen zodat ik geen longontsteking krijg, maar verder bijna geen last.

Dit is voor mij de eerste keer dat ik contact zoek met andere mensen met astma. Ik heb daar nooit zo erg veel behoefte aan gehad, misschien omdat ik al mijn hele leven regelmatig last had van mijn astma, en dat dit gewoon onderdeel is van mijn leven. Puur toevallig kwam ik uit op deze website en heb ik mij aangemeld.

Groeten,

Nico