Nieuw hier

Hallo allemaal, ik ben getrouwd met mijn man die 15 december 2018 ineen stortte, en het geluk had dat thuis was en snel handelde. Huisartsenpost gebeld, huisarts kwam die het niet vertrouwde. Ambulance erbij, infuus, diverse controles en naar het ziekenhuis. Daar bleek uiteindelijk een ruiterembolie. 4 dagen op IC gelegen -ook aan de zuurstof- aan de Xarelto (bloedverdunner) en daar bleek ook dat hij al best lang diabetes type 2 heeft. Achteraf kwamen toen alle klachten van het afgelopen jaar op zijn plek. Het kwartje viel. Na een week ziekenhuis (IC en gewone afdeling) mocht hij weer naar huis. Toen ik een arts sprak, zei die dat mijn man het geluk had dat ik erbij was, toen het gebeurde. Als hij alleen was geweest, was hij eraan overleden. In de week ziekenhuis is hij 8 kilo afgevallen.

De eerste weken thuis kon hij feitelijk niets, moest altijd met steun van een rollator door het huis lopen. Douchen was een hels karwei.

Nu zijn we 3 maanden verder en gaat het een klein beetje beter. Hij is nog heel erg vermoeid, last van concentratiestoornis. De rollator hoeft hij niet meer te gebruiken. Qua conditie heeft hij een flinke jas uitgedaan, hij probeert wel te wandelen. En dat gaat goed, hij kan nu ongeveer 3 km rustig volhouden.

We hopen dat hij ooit weer op zijn oude niveau terugkomt, maar geduld en tijd is noodzakelijk, maar moeilijk!

Voor altijd aan de bloedverdunners en pillen voor de diabetes. Dieet houdt hij goed vol.

Ik vind dat hij nog elke dag even een uurtje bedrust moet pakken, maar meestal wil hij dat niet. Hij pakt zijn rust liever op de bank.

Groet, Marian