Longembolie

03-12-2012 om 09:28 uur

Hallo,
ik ben een moeder van 3 kinderen.
3 weken geleden heb ik een longembolie gekregen.
gelukkig was ik niet echt benauwd maar ik had wel ontzettend veel pijn.
tijdens de opname zagen ze trombose in het been en nu draag ik tijdelijk een steunkous.
Hoogstwaarschijnlijk is de oorzaak de anticonceptiepil.
Op zich begin ik alweer aardig op te knappen, ben nog wat moe en de pijn is nog niet helemaal weg uit de schouder/arm.
Maar ik merk ook dat het geestelijk een flinke klap is, ben snel emotioneel, soms wat afwezig.
de mensen om mij heen vinden dat ik moet denken dat het niet zo dramatisch was want het is toch allemaal goed afgelopen.
Maar voor mij heeft het wel een hele impact gehad, daarom heb ik me aangemeld op dit forum.
Om ervaringen uit te wisselen over ook wat het geestelijk met je doet.
MLB

03-12-2012 om 10:13 uur

Welkom op het longforum.  :W

Sterkte en beterschap.

Login of registreer om te reageren
03-12-2012 om 10:19 uur

Welkom op het forum :W

Login of registreer om te reageren
03-12-2012 om 11:25 uur

Is ook een hele impact. Er gebeurd ineens iets in je lichaam wat je niet aan ziet komen.

Welkom!

Login of registreer om te reageren
10-12-2012 om 12:07 uur

Hoi

Het is heel wat dat op je afkomt. Ik heb het dikke 2 jaar geleden meegemaakt en mijn psychè is er nog steeds niet overheen. Het werd hyperventilatie/paniekstoornis/stress/depressie, allemaal door die nare ervaringen met en rond de longembolen (werk en relaties erdoor kwijt enzo), ik was wel erg benauwd en het was kantje boordje bij mij: heb enige tijd op intensive care gelegen toen. De longembolen hebben bij mij dan ook astma uitgelokt. Achteraf ook nog heel slechte reactie gedaan op medicatie. Dus dan begint de paniek weer meer op te spelen...dus heb nog steeds de indruk dat ik niet genoeg lucht krijg.

Mocht je wat ervaringen willen uitwisselen, stuur je me maar een berichtje :)

Sterkte.

Groetjes

Login of registreer om te reageren
11-12-2012 om 10:13 uur

Hallo Longembolen,

jeetje wat vervelend dat je werk en relaties bent kwijt geraakt door longembolie.
jammer dat mensen soms niet eens proberen om ook maar iets te begrijpen hoe het is als je zoveel nare ervaringen hebt gehad.
de angst blijf je houden en je moet weer helemaal vertrouwen in je lichaam krijgen.
bij alles wat je voelt gaan je voelsprieten meteen weer rechtop staan.
Ik denk dat het voor mij ook geestelijk ook zo'n impact heeft omdat ik kinderen heb, bij alles wat ze nu doen kan ik heel emotioneel worden en denken dat het ook anders had kunnen aflopen.
Gelukkig gaat het wat beter nu en daarom is het zo fijn om te kunnen praten/schrijven met lotgenoten.
Ik wens jou ook veel sterkte en ga zeker nog wel wat ervarigen uitwisselen.

Login of registreer om te reageren
12-12-2012 om 13:20 uur

Hallo,

Mijn ervaring met een longembolie is van 23 juli dit jaar. Ik merk ook dat ik wat sneller emotioneel ben en nog steeds snel buiten ade. Toch gaat het steeds beter, ben nu met een fysiotherapeut aan het proberen mijn conditie weer wat op te vijzelen. Zij gebruikt bij de oefeningen een saturatiemeter zodat ze meteen ziet als ik weer zuurstoftekort krijg. We zijn alle oefeningen aan het opbouwen, in het begin 3 minuten en dan een minuut rust. Nu 5 minuten en dan 30 seconden rust. Ook krachtoefeningen voor de ontwikkeling van de borstspieren horen tot de therapie. Ik merk wel vooruitgang maar het gaat langzaam. Toch kan ik nu al weer een trap oplopen, fietsen gaat nog niet echt. Ik moet maandag naar de longarts en hoop dat zij de vooruitgang ook ziet. Dan weet je dat je op de goede weg bent.Misschien ook wat voor jou?  Sterkte en vooral doorvechten.

groetjes

Login of registreer om te reageren
13-12-2012 om 09:28 uur

Hallo Jannykrijnen,

dank je wel voor je berichtje.
ik wil inderdaad ook weer voorzichtig gaan sporten, onder medische begeleiding bij een sportschool bij ons in de buurt. en ook ben ik wat meer gaan praten om aan te geven hoe het voor mij voelt. ik ben eigenlijk een binnenvetter en uit mij niet zo heel snel. en vaak wil ik ook andere mensen niet belasten met mijn dingen maar ik merk wel dat het mij goed doet als ik mijn verhaal vertel.
gelukkig gaat het al een stuk beter maar het heeft toch tijd nodig.
Heel veel succes maandag bij de longarts en ik hoop inderdaad dat zij dan ook vooruitgang ziet, dan weet je inderdaad dat je op de goede weg bent.
Groetjes.

Login of registreer om te reageren