Moet je een lobectomie ondergaan? En weet je of het een vatsoperatie zal worden of een operatie met ribbenspreiding? Want dat maakt een heel groot verschil voor het herstel.
Het herstel na een vatsoperatie verloopt heel wat vlotter dan na een operatie met ribbenspreiding.
Het is een zware ingreep, de eerste dagen na de operatie zeer pijnlijk. Je moet ook opnieuw leren om het deel van de long dat is blijven zitten goed te gebruiken. Maar je conditie wordt nooit meer zo als voorheen.
Ik had ook een lobectomie met ribbenspreiding van de linkeronderkwab op 26 maart 2013, het is echt wel een zware ingreep. Maar als het je leven kan redden is het dat waard.
Je moet wel rekening houden met een lange revalidatie, en vraag pijnbestrijding, want dat heb je echt nodig. Als de pijn blijft aanhouden vraag dan zo snel mogelijk een doorverwijzing naar een pijnarts.
Ik heb toen 3.5 week in het ziekenhuis moeten blijven, thuis heb ik ook nog meer dan een maand in een ziekenhuisbed gelegen en kwam er nog iemand om te helpen met wassen, en aankleden.
Er kwam ook nog dagelijks een kinesist aan huis voor de ademhalingsoefeningen, en ook revalidatie omdat je zo lang hebt moeten liggen. In het begin waren dat oefeningen die ik in het bed kon doen.
Zorg ook zeker de eerste periode dat je iemand hebt die je huishouden kan overnemen.
Ik wens je veel moed en sterkte!
Wanneer moet je de lobectomie ondergaan, en in welk ziekenhuis?
Het is ook een ontzettend zware tijd, maar geloof me, het wordt beter, maar het gaat niet vanzelf, en het duurt behoorlijk lang. Het eerste half jaar is heel zwaar.
Heb je veel pijn? Want als dat zo is moet je zeker een verwijzing vragen naar een pijnarts.
Ik heb de eerste maanden ook echt afgezien, ik denk dat ik bijna alle mogelijke pijnmedicatie toen genomen heb, maar de pijn bleef ondraaglijk.
Nu ben ik onder behandeling van de pijnkliniek, en dat helpt echt enorm. De pijn is niet weg, ik voel het altijd, maar ik kan weer functioneren, al is het niet meer als voorheen.
Vanaf het moment dat het gaat is het ook noodzakelijk om heel hard te werken aan je revalidatie, om je hartslag weer wat omlaag te krijgen.
Moet je een lobectomie ondergaan? En weet je of het een vatsoperatie zal worden of een operatie met ribbenspreiding? Want dat maakt een heel groot verschil voor het herstel.
Het herstel na een vatsoperatie verloopt heel wat vlotter dan na een operatie met ribbenspreiding.
Het is een zware ingreep, de eerste dagen na de operatie zeer pijnlijk. Je moet ook opnieuw leren om het deel van de long dat is blijven zitten goed te gebruiken. Maar je conditie wordt nooit meer zo als voorheen.
Een operatie met ribbenspreidin
Ik had ook een lobectomie met ribbenspreiding van de linkeronderkwab op 26 maart 2013, het is echt wel een zware ingreep. Maar als het je leven kan redden is het dat waard.
Je moet wel rekening houden met een lange revalidatie, en vraag pijnbestrijding, want dat heb je echt nodig. Als de pijn blijft aanhouden vraag dan zo snel mogelijk een doorverwijzing naar een pijnarts.
Ik heb toen 3.5 week in het ziekenhuis moeten blijven, thuis heb ik ook nog meer dan een maand in een ziekenhuisbed gelegen en kwam er nog iemand om te helpen met wassen, en aankleden.
Er kwam ook nog dagelijks een kinesist aan huis voor de ademhalingsoefeningen, en ook revalidatie omdat je zo lang hebt moeten liggen. In het begin waren dat oefeningen die ik in het bed kon doen.
Zorg ook zeker de eerste periode dat je iemand hebt die je huishouden kan overnemen.
Ik wens je veel moed en sterkte!
Wanneer moet je de lobectomie ondergaan, en in welk ziekenhuis?
Eind december in het Radboud Nijmegen
Hoe komt het dat je nog zo lang moet wachten? Dan zit je ook nog zo lang in spanning en onzekerheid.
Ik ben Belg, en ben in Edegem geopereerd in het UZA.
Bij mij werd op 20 februari 2013 ontdekt dat er iets mis was toen ik een galoperatie moest ondergaan, en op 26 maart is toen de lobectomie gedaan.
Geven de artsen een verklaring waarom het dan pas doorgaat?
De operatie is al geweest
Weinig spraakzaam ;)
Klopt. Zit ook in een dip
Sterkte, zal zwaar zijn.
Oh, nu begrijp ik het.
Het is ook een ontzettend zware tijd, maar geloof me, het wordt beter, maar het gaat niet vanzelf, en het duurt behoorlijk lang. Het eerste half jaar is heel zwaar.
Heb je veel pijn? Want als dat zo is moet je zeker een verwijzing vragen naar een pijnarts.
Ik heb de eerste maanden ook echt afgezien, ik denk dat ik bijna alle mogelijke pijnmedicatie toen genomen heb, maar de pijn bleef ondraaglijk.
Nu ben ik onder behandeling van de pijnkliniek, en dat helpt echt enorm. De pijn is niet weg, ik voel het altijd, maar ik kan weer functioneren, al is het niet meer als voorheen.
Vanaf het moment dat het gaat is het ook noodzakelijk om heel hard te werken aan je revalidatie, om je hartslag weer wat omlaag te krijgen.
Veel moed!