Keelpijn, kortademigheid, allergische reacties, candida, astma,...?

Beste mensen, voor ik begin over mijn verhaal wil ik eerst de hieronder staande weblink even met jullie delen, zie even hieronder:

http://erwinkompanje.wordpress.com/2010/12/23/atypische-paniekaanvallen…

Nu mijn verhaal...

Beste mensen,

ik ben heel erg blij dat ik deze website heb gevonden...

Ik ben een 23-jarige jongeman en kamp al zo'n 6-tal maanden met een
aanhoudende keelpijn, gepaard met kortademigheid.

Verschillende bloedonderzoeken gehad waaronder 3 keer bloedgassen
en er zijn aanwijzingen tot hyperventilatie.
Ikzelf denk daarbij ook nog eens aan paniekstoornissen...

Wat mij vooral opvalt is dat de IgE totaal (infectieuze serologie) ver
boven de maximale grenswaarde ligt.

Als ik mijn huisarts hier naar vraag krijg ik twijfelachtige antwoorden.
Hij zegt dat het met allergieën te maken kan hebben maar hij is niet
100% zeker, toch heeft hij me doorverwezen naar een Allergoloog in
het Universitair Ziekenhuis waar ik pas half februarie terecht kan…

Wat mij ook nog opvalt is dat mijn "CRP" waarden regelmatig aan
de hoge kant liggen, dus boven de maximale grenswaarden…
Heeft dit iets met infecties en ontstekingen te maken???

De maximale (veilige) CRP waarden zouden lager als 0,50 mg/dl
moeten zijn.

En de maximale (veilige) IgE waarden zouden lager als 160 kU/l moeten zijn...

Op de volgende (hieronder staande) datums heb ik bloedonderzoeken gehad,
sommige via mijn huisarts en sommige werden afgenomen in het ziekenhuis.
Naast de datums zal ik ook even de waarden van mijn CRP en IgE totaal erbij
zetten, zie hieronder:

09.10.2009 -> CRP: 0,00 mg/dl (dus perfect!)
IgE: 150 kU/l (ook perfect)

04.12.2009 -> CRP: 1,40 mg/dl (te hoog), by the way, ik heb sterk vermoedens
dat ik toen door een teek werd gebeten en ik kreeg voor het eerst
in min leven vreselijk kaakgewrichtsproblemen (pijn), heel veel
kaakgewrichtspijnen en vraag mij af of die CRP hier iets maken mee heeft???
IgE: 190 kU/l (te hoog!)

30.03.2010 -> CRP: 0,00 mg/dl (terug normaal)
IgE: 167 kU/l (iets verlaagd maar blijft te hoog...)

30.07.2010 -> CRP: 1,60 mg/dl (terug zo hoog!) Hier herinner ik me
nog heel goed dat ik toen voor de eerste keer voor een korte periode met
ademhalingsproblemen (vermoedelijk hyperventilatie zei de longarts toen) kampte,
maar het ging na een tijdje vanzelf weer weg…
IgE: werd niet getest...

09.11.2010 -> Hier was CRP normaal maar ze hebben er iets anders bijgerekend
waar ik geen verstand van heb, het noemt "A.S.L.O." en de waarde
was ook aan de hoge kant, namelijk 256 E/ml,
het zou lager als 200 E/ml moeten zijn…
IgE: 240 kU/l (weer enorm verhoogd!!)

Tussen deze periode heb ik zo’n 8-tal maanden geen bloedonderzoeken gehad…

06.07.2011 -> In deze periode begint mijn nachtmerries… Aanhoudende keelpijn,
gepaard met kortademigheid, snakken naar lucht en heel veel moeite met ademen,
slikken en spreken doet vreselijk pijn, maar CRP was normaal,
wel waren mijn Lymphocyten aan de hoge kant, geen idee wat dit is…
IgE: werd niet getest...

08.09.2011 -> CRP 0,40 mg/dl
14.09.2011 -> CRP: 0,50 mg/dl (maximale grens!)
15.09.2011 -> CRP: 0,50 mg/dl (maximale grens!)
26.09.2011 -> CRP: lager als 0,50 mg/dl & IgE: 246 kU/l (te hoog!)
20.10.2011 -> CRP: lager als 0,50 mg/dl & IgE: 386 kU/l (stijgt telkens!!!)
25.10.2011 -> CRP: terug hoog! 1,10 mg/dl & IgE: niet getest...
08.12.2011 -> CRP: 0,50 mg/dl (maximale grens!) & IgE: niet getest...
15.12.2011 -> CRP: 0,09 mg/dl & IgE: niet getest...

Resultaten van de bloedgassen op de volgende datums:

08.09.2011 - Zie hieronder:
pH (7,35 - 7,45) -> resultaat: 7,49 (+)
pCO2 (35 - 45) mmHg -> resultaat: 30,7 (-)
pO2 (85 - 105) mmHg -> resultaat: 90,2
Actueel bicarbonaat (24 - 31) mm -> resultaat: 23,4 (-)
Base excess (-2 - 3) mmol/L -> resultaat: 0,4
O2 saturatie (96,5 - 98) % -> resultaat: 97,8
Natrium (135 - 145) mmol/L -> resultaat: 137
Kalium (3,5 - 4,5) mmol/L -> resultaat: 3,6
Geioniseerd Calcium (4,48 - 4,92)  -> resultaat: 4,77
Geioniseerd Calc. (7,4) (4,48 - 4,92) -> resultaat: 5 (+)
Totaal Hemoglobine (13,5 - 15,90) g/dl -> resultaat: 16,4 (+)
POCT Lactaat (0,4 - 2) mmol/L -> resultaat: 3 (+)

06.12.2011 - Zie hieronder:
pH (7,35 - 7,45) -> resultaat: 7,38
pCO2 (35 - 45) mmHg -> resultaat: 41,7
pO2 (85 - 105) mmHg -> resultaat: 74,4 (-)
Actueel bicarbonaat (24 - 31) mm -> resultaat: 23,9 (-)
Base excess (-2 - 3) mmol/L -> resultaat: -1,2
Totale CO2 (19 - 24) mmol/L -> resultaat: 25,2 (+)
Totaal Hemoglobine (13,5 - 15,90) g/dl -> resultaat: 17,5 (+)
Glucose (70 - 100) mg/dl -> resultaat: 109 (+)

15.12.2011 - Werd 2 x na elkaar getest met een tussenstop
van 10 minuten. Zie hieronder:
pH (7,35 - 7,45) -> 1ste result.: 7,40 & 2de result.: 7,49 (+)
pCO2 (35 - 45) mmHg -> 1ste result.: 51 (+) & 2de result.: 35
pO2 (85 - 105) mmHg -> 1ste result.: 34 (-) & 2de result.: 108 (+)
Actueel bicarbonaat (24 - 31) mm -> 1ste result.: 32 (+) & 2de result.: 26
Base excess (-2 - 3) mmol/L -> 1ste result.: 4,4 (+) & 2de result.: 3,3 (+)
Totaal Hemoglobine (13,5 - 15,90) g/dl -> 2de result.: 15,90
Glucose (70 - 100) mg/dl -> 1ste result.: 98 & 2de result.: 115 (+)

Wat betreft virussen in mijn bloed; Epstein Barr, Cytomegalo en
Adenovirussen waren positief (IgG), ik weet dus niet of dit soort virussen
een langdurig en vooral een aanhoudende keelpijn kunnen veroorzaken?

Toen de klachten voor het eerst begonnen 6 maanden geleden heb ik 3
verschillende antibioticum kuren gehad, allemaal na elkaar.

Ik heb eerst een week lang afgewacht of het niet vanzelf zou weggaan die
klachten maar het ging niet weg.

Toen was ik toev<allig>
Eerste 2 dagen 3x/dag, 3 & 4de dag 2x per dag en de laatste 2 dagen 1x/dag...
Ik moet zeggen dat dit de pijn en zelfs mijn kortademigheid redelijk
goed onderdrukte... Eens gestaakt kwam al die vervelende klachten heel
snel terug!

En zo ben ik beland in een vicieuze cirkel :(

Heb ondertussen al verschillende Keel-artsen bezocht, de meesten hebben met
zo'n dun kabeltje (slangetje) via mijn neus tot aan mijn strottenhoofd gekeken;
ze zien geen infecties maar mijn keel ziet er wel vuurrood uit zeiden ze.
Op een bepaald moment zag de linkerkant van mijn strotklepje (epiglottis) ook
wat rood en opgezwollen uit zei één van de Keel-artsen die ik bezocht had,
maar de roodheid werd tot nu toe nooit behandeld geweest, ik vraag mij in
godsnaam wel af waarom mijn keel er vuurrood uitziet :S

Zoals je leest, is het tot nu toe al een heel grote boterham wat ik hierboven schrijf,
maar het houd niet op, want...

Heb op een bepaald moment na bijna een jaar niet te hebben gesport terug
lichtjes beginnen lopen, ondanks dat ik kortademig ben en ondanks dat ik vreselijk
veel keelpijn heb. Ik kreeg tijdens het lopen zuuroprispingen. Ik naar de huisarts
hiermee. Ik kreeg ter preventie (provocatie test) een maagzuurremmer mee;
namelijk Pantoprazol 20mg die ik zo'n 3 weken heb getest omdat ze dachten
dat het niet door het zuur zou zijn die mijn slokdarm aantast.

Ik word stilaan radeloos want vraag mij ernstig af waarom mijn keel niet
spontaan geneest...

Na die 3 weken Pantoprazol 20mg ben ik zelfs overgestapt naar 40mg maar
dit hielp ook niet. Ik kreeg een verwijsbrief van mijn huisarts voor een onderzoek
van de "slikfunctie". Resultaat: geen afwijkingen aan de slikfunctie...

Daarna hebben we besloten om een maagonderzoek te plannen (gastroscopie).

Tot net een week voor dat onderzoek nam ik nog Pantoprazol 40mg, daarna ben ik
ermee gestopt want het hielp niet.

Het maagonderzoek was een nachtmerrie voor mij; ik kreeg geen roesje omdat
ikzelf met de auto was gekomen en dat ik anders 2 uur in het ziekenhuis zou
moeten liggen.

Nochtans, ik vroeg vriendelijk aan die mensen of het niet mogelijk was om het
onder volledig narcose te laten doen omdat ik mezelf ken en dat ik in paniek zal
schieten, dit gaat niet zeiden ze... Tijdens het onderzoek moest ik minstens 10
keer kokhalsreflexen :(

De gastro-enteroloog kon geen afwijkingen weerhouden maar er werd een
zuurtegraadmeting (24h pH-metrie) test gepland om na te gaan of ik degelijk
wel of geen maagzuuroprispingen heb...

10 dagen later heb ik dat onderzoek ook gehad, er werd een dun kabeltje via mijn
neus tot aan mijn slokdarm vastgezet en ik moest een draagbare monitor
bij me dragen.

's Anderendaags moest ik terug om de resultaten te bespreken. Resultaat nihil,
geen afwijkingen :S maar ik moest wel NSAID's vermijden omdat ik een
gevoelige maag heb...

Er is zelfs 2x een Thorax foto van mijn longen gemaakt, 1 keer een CT en 2 keer
een MRI/NMR scan gemaakt van mijn hals (keel) en 1 keer een ventilatiescan om
na te gaan of ik geen longembolen zou hebben en ze vonden geen afwijkingen,
op zich wel geruststellend maar wel heel deprimerend omdat ik met die klachten
rondloop :S

Kort daarna ben ik verhuisd naar Antwerpen, ik verbleef daarvoor in het Belgische
Limburg en ging deze keer naar een ander Keel-arts in Antwerpen, ik heb hem
alles vertelt wat ik qua medicatie allemaal heb gebruikt en ik kreeg deze keer
"Dafalgan Codeïne" mee omdat de gewone pijnstillers "Paracetamol &
NSAID's" niet echt helpen...

Ik was zo blij dat de pijn eindelijk werd onderdrukt met de codeïne! Maar ik heb
de codeïne amper 7 dagen kunnen gebruiken omdat ik bij dag 5, 6 en 7
nog meer kortademig werd! Dus astmatische aanvallen en blijkbaar allergisch
of overgevoelig voor de Codeïne? Ik moest er mee stoppen en gewoon
3x per dag 1gr Paracetamol (Dafalgan Forte) gebruiken zo nodig, maar helaas
helpt Paracetamol niet echt, dus is het nutteloos om het te blijven gebruiken
zeg ik dan :S

Daarna ben ik 3 keer naar een longarts geweest, verschillende testen gehad,
twijfelachtige resultaten, ter preventie heb ik zelfs 3 wekenlang een puffer
gebruikt, namelijk "Seretide" waarbij ik zelf twijfels heb of het geholpen heeft of niet.
Het kan, maar ik ben er zelf ook niet 100% van... Tijdens elke bezoek (3x in totaal)
bij de longarts hebben ze ook mijn bloed onderzocht en telkens waren mijn
rode bloedcellen (hemoglobine), hematocriet en de erytrocyten relatief aan de
hoge kant. Mijn longarts vond dit niet normaal voor iemand die zo jong is, die niet
rookt en die niet drinkt. Mijn bloed was telkens ook nog eens stroperig, dik ofzo...
Hij verwees mij door naar de hematologie. Daar ook een aantal testen gehad
maar ze vonden niet echt iets. Ik zakte innerlijk in elkaar omdat ik radeloos ben...

Ik moest voor het eerst huilen voor de arts.

Hij probeerde me gerust te stellen door te zeggen van dat hij me wel gelooft dat ik
pijn heb maar dat geneeskunde ook niet alles kan doen. Als we de artsen van 20 jaar
terug bekijken dan lachen we ze nu uit met wat ze toen niet konden maar over
20 jaar zullen zij ons misschien ook uitlachen omdat geneeskunde altijd evolueert
maar ook zijn beperkingen heeft zei hij :(

Een week later ben ik naar hetzelfde ziekenhuis geweest en heb zitten klagen dat
het niet meer goed gaat met mij en dat ik opgenomen wil worden en geobserveerd
wil worden in het ziekenhuis. Ik ben 3 dagen opgenomen geweest bij de
dienst hematologie en elke dag hebben ze bloed afgenomen, waarschijnlijk
aderlating ofzo want toen zakte de rode bloedcellen in eens een beetje terug...

3de dag 's avonds kwam de verpleegster en ik kreeg te horen dat ik die avond
terug naar huis mocht gaan, maar, zoals jullie het voorspellen; ik ben onverandert
en steeds niet genezen. Toen de arts nog een laatste keer langskwam werd ik
depressief maar tevens ook agressief omdat ik zo boos, zo ongelukkig en
zo kapot was :(

Sindsdien zit ik nog steeds rond te lopen met een aanhoudende keelpijn,
maar die kortademigheid (hyperventilatie? paniekstoornis? astma? allergie?
wat het ook is, ik weet het niet, is de meest vervelende klacht die ik heb op
dit moment). Want keelpijn kan ik op de een of ander manier tijdelijk wel
onderdrukken met keelsprays en met relatief hoge doseringen paracetamol
maar die kortademigheid heb ik niet onder controle, daarom ben ik echt ongerust
hierover want ik weet niet of het degelijk wel hyperventilatie, paniek, angst, astma,
allergie of iets anders is. En net die onwetendheid en onzekerheid geeft me heel
veel stress.

Verder kamp ik de laatste tijd ook nog eens met een lage rugpijn,
soms valt de pijn mee maar soms straalt het uit naar mijn linker-kuit
en de pijn is dan immens hevig dat ik niet eens kan onderdrukken
met een gewone pijnstiller. Op een bepaalde avond stond ik
waarschijnlijk te lang recht en kon na een tijdje bijna niet meer
wandelen door de pijn, ik keerde met moeite naar huis en
belde 's nachts de huisarts van wacht, ik kreeg een injectie,
Tramadol ofzo, een soort opiaat, nochtans had ik de
arts verwittigd dat ik slecht reageer op opiaten zoals
bijvoorbeeld Codeïne! Toch kreeg ik die injectie
omdat ik recht heb op comfort zei ze :S
Enerzijds maak ik me druk om de bijwerkingen
en anderzijds zit ik af te wachten tot de pijn werd
onderdrukt. Ik moet zeggen opiaten onderdrukken
de pijn zeer goed maar zoals ik al zei, van die injectie
kon ik opnieuw moeilijk ademen, heb heel de nacht
met een moeilijke ademhaling geslapen.

Ik heb ondertussen ook een MRI van mijn lage rugwervels
laten maken en de diagnose is:

Schheuermann sequelen dorso lumbale overgang.
Discopathie L5-S1 en in mindere mate L3-L4 en L5.
Bilaterale spondylolyse L5 met anterolisthesis graad-I.
geen hernia. Vernauwing neurale formina L5-S1.

De behandeling van hiervan ziet er als volgt zo uit:

- Epidurale infiltratie (ik vermoed een injectie met pijnstillers) maar
heb schrik dat het niet opnieuw opiaten zullen zijn, dit zal ik wel
duidelijk melden aan de artsen binnenkort (ik zie ze 10 januari
voor deze behandeling...)
- Tonificatie rug- en buikspieren met aanleren oefeningen
- Massage met relaxatie oefeningen
- Lokale behandeling
- Bekkenkantelingsoefeningen
- Hamstringsstretching

Dit ter zake...

Toen heb ik mij een nieuwe huisarts gezocht omdat ik verhuisd ben naar
Antwerpen zoals reeds gezegd en ging met dit hele boterham naar de huisarts,
wel een vriendelijke kerel die geluisterd heeft naar mijn verhaal. Ondanks alles
raadde hij mij aan om nog een laatste keer terug te starten met de
Pantoprazol 40mg (maagbeschermer- en zuurremmer) en in plaats van die
1gr Paracetamol (3x per dag) Ibuprofen 600mg (NSAID) te gaan gebruiken,
om te zien wat voor effect dit zal geven...

Ik heb het zo'n 4-5 tal dagen gebruikt en ik moet zeggen dat ik de eerste 3
dagen merendeels verlost was van de heftige keelpijn. Ik dacht eindelijk dit helpt!!! :)

Tot ik op de 4de of de 5de dag (ik kan het niet meer precies herinneren)
's avonds opnieuw geraffineerde suiker (zure snoep) en pure cacao chocolade at!!!
Want ik moet zeggen sinds dat moment kreeg ik terug onverwachte pijn en
's anderendaags was de pijn terug zo hevig en opnieuw was ik vreselijk kortademig
tot en met! :S

Ik vond het heel bizar en ik begon mij ernstig af te vragen of ik 1) echt wel een
allergie heb of 2) een schimmelinfectie (candida albicans?) ofzo zou hebben.

Ik ben hiermee naar de huisarts geweest en met hem besproken.

Ik kreeg ten eerste een verwijsbrief voor de Medisch Laboratorium, ik ben er net
voor het nieuwjaar er naartoe geweest voor een aantal bloedonderzoeken zoals
gisten en schimmels uit te sluiten, tevens ook een een faeces test (ontlasting & urine)
en ook een uitstrijkje van de keel werd genomen. Ik zou de huisarts 13 januari
terug moeten bellen, sommige testen duren naar het schijnt wat langer omdat ze
het op kweek moeten zetten ofzo...  

Ondanks alles kreeg ik het anti-schimmel medicatie "Fluconazol" (Fluconazole
Teva 50mg) mee. Deze moet ik zo'n 10 dagen gebruiken (1 tabletje per dag),
ik zit vandaag op dag 8 maar moet eerlijk gezegd toegeven dat ik er weinig van merk,
althans het heeft geen effect op mijn keel, noch op de kortademigheid...
Sinds vandaag neem ik er ook probiotica bij (gezonde darmbacteriën) die ik ook
10 dagen zal gebruiken...

Het is zo ver gekomen dat ik via de spoedgevallen een afspraak heb kunnen maken
bij een psychiater.

Afgelopen week ben ik dus eerst naar de psychiater geweest en pas daarna mijn
huisarts op de hoogte gebracht i.v.m. die Ibuprofen, geraffineerde suikers en cacao.

De psychiater is een vriendelijke dame die mijn verhaal heeft beluisterd en vertelde
mij dat stress heel veel met het lichaam kan doen en of ik het zie zitten om een
proefbehandeling te starten met een antidepressiva? Ik zei als ik weet dat het zal
weten dan doe ik het zonder twijfel. Ik kreeg uiteindelijk Sipralexa 10mg (voor 's ochtends)
en Remergon 7,5mg (voor 's avonds). Remergon kreeg ik vooral voor mijn slaapstoornis
(niet in slaap kunnen vallen).
Maar ik ben er (nog) niet mee begonnen omdat ik eerst die
Fluconazol wil beëindigen binnen enkele dagen. Maar eerlijk gezegd
ik heb wat schrik. Schrik omdat ik opnieuw zal falen en dat die medicatie (Sipralexa)
weer niet zal helpen :(

Ik heb schrik omdat ik twijfels heb, mijn twijfels zijn simpel en kortgezegd de
volgende zaken:

1) zouden de artsen geen verkeerde diagnose hebben gesteld of iets uit het oog
verloren zijn of iets gemist hebben? Met andere woorden; zou ik echt geen astma
hebben of iets mis met mijn longen?

2) Aangezien mijn IgE totaal in mijn bloed ver boven de maximale veilige grens
ligt vraag ik mij af of die kortademigheid en keelpijn niet door de allergieën
vandaan komen?

3) Ook is mijn CRP boven de grenswaarden bij de meeste bloedonderzoeken die
ik tot nu toe heb gehad, is dat geen teken van een infectie of een ontsteking?

4) Die aanwezige virussen zoals Epstein-barr, Cytomegalo en Adenovirussen doen
mij ook denken... vraag mij dus ernstig af of mijn klachten niet hiervan
zouden komen :(

5) Of zou mijn klachten toch ontstaan zijn door een tekenbeet? Zoals dat artikel die ik helemaal
bovenaan heb meegedeeld...

Dit zijn zo een beetje waar mijn twijfels zijn en waar ik schrik van heb om toch niet
met die Sipralexa te beginnen, maar dan is er nog een andere vraag; stel als het
wel angst, hyperventilatie en paniekstoornissen zou zijn, dan kan Sipralexa degelijk
wel helpen zeg ik dan tegen mezelf :(

Ik ben net 23 geworden, ik was al een magere jongen die heel moeilijk bijkomt in
gewicht, ik was net op de goeie weg 6 maanden geleden voor ik die klachten had
en was bijna 65kg voor geworden voor een lengte van 1m81, maar sinds die klachten,
dus in nog
geen 6 maanden tijd ben ik 7-8kg vermagerd en weeg ik nu nog maar 57kg.

Hopelijk krijg ik hier wat reacties te lezen, zit echt in een viceuze cirkel waar ik door
de meeste artsten bestempeld word als een hypochonder :S

Dit doet echt pijn hoor