Holaaa!!

Hoi allemaal,

Wordt ook maar eens tijd dat ik mezelf hier even netjes voorstel! :) Ik ben Romy, een 21-jarige student orthopedagogiek uit Groningen. In het dagelijks leven ben ik een bezig bijtje: studeren, danstrainingen, skiles geven op een indoorbaan, en natuurlijk m'n sociale contacten. Helaas lig ik de laatste tijd meer knock-out op de bank dan dat ik me bezig houd met de dingen die ik wil doen. (frustrerend!!)

Het begon 5 jaar geleden met onschuldige lichte hooikoortsklachten. Elk jaar werd het een tikkeltje erger maar niet iets om me nu echt druk om te maken. In de zomer van 2007 kwamen m'n eerste longklachten: piepende ademhaling en dat eeuwige gehoest. Flixotide gekregen, werkte niet optimaal maar ik kon er mee leven. Had op dat moment ook geen idee van wat het was. In overleg met m'n huisarts in september weer met alle medicijnen gestopt want ik had er wel weer genoeg van. De winter ging wel ok maar vanaf februari 2008 begon het gedoe alweer. Het is een jaar geweest van vele allergietesten, paar longfunctietesten, vele wisselingen van medicijnen. Helaas gaat het alleen maar bergafwaarts zodat ik hier nu voor het eerst aan een stootkuur prednisolon in combinatie met antibiotica zit.
Ik ben nu allergisch voor alle graspollen, boompollen en kruiden. (al neemt het tot nu toe elk jaar toe, wie weet is het nu wel weer toegenomen) Ik kreeg dit jaar zelfs voor het eerst uitslag op mijn huid door alleen maar op het gras te zitten, bizar hoe een lichaam kan reageren. Officieel gezien noemt mijn huisarts het nu zo'n 2 maanden astma, maar dat dacht ik langer. Het zit in de familie, ooms, tantes, neefjes, opa, zowel van mijn vaders als van mijn moeders kant. De meesten kregen het rond mijn leeftijd, dus ik zet de traditie voort denk ik dan maar.

Al die tijd ben ik al onder behandeling van mijn eigen huisarts. De laatste tijd vroeg ze me of het psychisch wel ok ging en vond ze dat ik 'het' niet zo buiten mezelf moest leggen. Dat ik niet zo alle klachten zo op de tafel kon gooien maar ook zelf erover moest nadenken hoe ik het kon oplossen. :? Nou, lekker geklets want ik ben nu alwéér ziek. Momenteel leidt mijn studie er voor het eerst écht onder, mijn werk leidt eronder en ik kan mijn grote passie het dansen niet goed meer uitoefenen... Lijkt me niet nodig! Morgen maar weer eens bellen of ze me eindelijk wil doorverwijzen... De gedachte dat een longarts er een keer naar wil kijken zou me geruststellen!

Sorry, het is meer een klaagbericht dan voorstelbericht geworden. Maar ach, kan ik wel weer lekker slapen straks! ;)

Ik ben blij dat dit forum bestaat, het is erg fijn om al die topics door te kunnen lezen en daar tips uit te kunnen halen. Samen staan we sterk en weten we meer! ^O^

Groetjes Romy