Hoi, hier zullen we ook maar aan meedoen ;)

Hoi

Ik ben Miepke, alleenstaande, 47 jaar en heb sinds anderhalf jaar COPD.
Mijn vader is jammer genoeg in 1996 aan COPD overleden en het zit aan zijn kant ook in de familie, een neef van mijn vader (waar we veel contact mee hadden) het zelfde verhaal en men vermoedt dat mijn opa er ook last van had maar bij hem was er geen diagnose gesteld. Dus ik wist al wat het was voordat ik het zelf had.
Voor die tijd rookte ik maar mijn vader heeft nog mee mogen maken dat ik gestopt was en daar ben ik nog steeds blij mee, sindsdien heb ik ook nooit meer gerookt.
En dan toch nog COPD. Da's pech hebben, da's even heftig.

Maar goed, ik kwam erachter nadat ik een bezoek aan de mergelgrotten in Maarstricht had gebracht.
Iedereen vroeg of ik mijn pufke niet wilde pakken omdat ik nogal moiete met mijn ademhaling had.
Daarna een test gedaan en inderdaad CPOD. Bij de eerste test zat ik dik in Gold 2, gelijk een seritide disk mee naar huis gekregen om 2 maal per dag te puffen. Dat sloeg en slaat nog steeds goed aan.
Bij mijn laatste test zat ik zelf net onderaar in Gold 1. Als ik het zo kan houden hoor je mij niet klagen. Ik ben wel net zo'n puf-junk  :Y
Wat heb ik verandert? Niet veel, ik woon nog steeds 2 hoog, zonder lift. Het is af en toe best zwaar om boven te komen (ook met de boodschappen), maar ik haal het nog steeds en al sta ik dan te hijgen als een gek, zolang het nog kan blijf ik het doen. Daarnaast woon ik in de stad, een fiets heb ik niet, maar doe heel veel lopend en probeer dan net iets sneller als je eigenlijk wil te lopen.
Dit gedrag heeft toch zijn vruchten af geworpen, mijn puf-hoeveelheid is gehalveerd en alleen als ik een verkoudheid voel aankomen dan neem ik de zwaardere dosis.
Tot nu toe gaat dit zo goed en ik hoop dat ik het zo lang kan houden.

Voor de rest fotografeer, teken en schilder ik, hou ik van films kijken en maak ik af en toe ook nog websites. Oh ja ik heb ook nog een full time baan en ik zit 2 avonden in de week op een Kunstacademie in België.
Dat is wel druk en als ik dan een avond thuis ben lig ik vaak al om 7 uur 's avonds op de bank te slapen.
Maar die rust gun ik me dan ook. Ik heb hier en daar wel wat beperkingen maar kan gelukkig nog heel veel doen. Nu kan dat nog en probeer ik er ook zolang mogelijk van te genieten zonder roofbouw te plegen. Maar ik probeer vooral positief te zijn en te genieten van de tijd dat het nog redelijk gaat. Ik hoop dat ik nog net zo oud wordt als mijn vader, dan heb ik toch nog wel een aantal jaartjes voor de boeg, en hoeveel daarvan nog een "goede" kwaliteit van leven hebben zien we nog wel, nu ben ik in ieder geval niet ontevreden.

Nu weten jullie ook wie ik ben.