Hallo mede forumleden

Dag lieve mensen,

Ik lees al een tijdje de berichten op dit forum en op de site. Het is voor mij een uitstekende manier om informatie te vinden over astma en alles wat ermee te maken heeft.

Ik ben sinds vorige week 61 jaar, en ik vind het maar een merkwaardige leeftijd om te horen dat ik astma heb.
Ruim 60 jaar heb ik het zonder gedaan. Mijn enige kwaal was en is hooikoorts, sinds m'n dertigste.
Eén tabletje Xyzal per dag, als het te gek werd een neusspray (Beconase), en verder niets.

In augustus vorig jaar begon ik te hoesten en ik werd kortademig als een hijgend hert. Ik kon geen duin meer op en geen drie woorden achter elkaar uitspreken. Foute boel, ik dacht dat het de derde bronchitis van 2006 was, maar dan eentje zonder koorts.
Antibiotica werkte niet echt, een tijdje later 6 dagen Prednisolon, Ventolin tegen de benauwdheid.
Mijn huisarts is voortvarend en liet een longfunctietest doen.
En toen bleek ik astma te hebben. Daar heb ik eerlijk gezegd een tijdje aardig de pest over in gehad, maar dat helpt niet, het werkt zelfs tegen je.
Ik kreeg Seretide 50/500, en die gebruik ik nog. Dat was in oktober.

Inmiddels ben ik onder behandeling bij een longarts, heb een histamine provocatietest gedaan (oef, dat was geen feest) en gebruik nu ook Singulair.

Ik ben niet echt een sportmens, nooit geweest trouwens, maar ik houd van stevige wandelingen, fietstochten, vogels kijken, bergwandelen met een beetje klimmen en fotograferen.
Ik werk bij de universiteitsbibliotheek Utrecht, en daar stop ik op 1 april: VUT!!!

Ik ben getrouwd met Henk, heb twee leuke zonen, twee fijne schoondochters en een kleinzoon, Bram. Bram is vijf. Wat een heerlijke leeftijd is dat. Maar dat zei ik ook toen hij vier was, en drie, en twee en één. Ach hij is gewoon altijd leuk.
Ook hij heeft astma, en samen puffen we met onze ventolin voorzetkamers als hij hier is. Dikke pret.

Vanmiddag heb ik tegen de wind in gefietst, tijdens de storm. Het regende ook nog. Ik vond het heerlijk dat ik niet benauwd werd.
Ik vind astma enorm grillig, ik kan er nog geen touw aan vastknopen. Waarom heb ik 't de ene dag wel, an de andere dag (die niet veel verschilt van die ene) niet.

Nouja, er gaat een wereld voor mij open. Ik ben blij dat ik het pas op m'n 60 heb gekregen trouwens.

Goh wat zit ik weer te ouwebeppen.

Sterkte allemaal en veel groeten.
Anneke (of Oma Akke).