Hallo allemaal

Hallo allemaal,

Ik ben Sandra en ik ben 40jr
Ik heb 2 prachtige kinderen van 3 en 4 (bijna 5)
En ik heb astma......

De diacnose is op een hele rare manier gesteld en bij mij terecht gekomen...:

Ik ben niet echt nieuw met Astma maar heb nooit echt goede begeleiding gehad.
Het is ontdekt in 2002 na een hele heftige bronchitis en die is chronisch geworden. Mijn huisarts heeft toen in mijn status geschreven dat ik astma heb maar niet aan mij verteld.
Omdat ik veel zing had ik het altijd goed onder controle...of te wel ik wist nog steeds van niks.
In 2006 zijn we verhuis en de huisarts vertelde me toen dat ik als astma patiënt een griep prik mocht krijgen.....mijn reactie: Ik heb helemaal geen astma.

Ik had geen medicatie niks.....tot ik een oproep kreeg voor een longfunctie test en daar kwam uit dat ik maar een long capaciteit had van 60%.
Ik heb toen ventolin gekregen en dat gebruik ik wel maar goed ik heb nog steeds het gevoel dat ik geen astma heb....
Gek want ik heb het echt benauwd en ik heb ook echt astma aanvallen maar toch...de manier waarop ik de diagnose gekregen heb voelt zo raar.

Maar goed de afgelopen dagen heb ik het erg benauwd, maar goed ik ben nog steeds lax met mijn medicijen (stom maar goed) en net had ik het licht benauwd en ik dacht ik neem maar ff mijn ventolin (ik heb een disc) en toen ik even mijn adem inhield werd het zwart voor mijn ogen en ik ging voor de vlakte
Toen ik de grond raakte was ik er weer omdat ik best hard terecht kwam...

Komt dat doordat ik toch te weinig zuurstof krijg?
En wat kan ik doen om meer begeleiding te krijgen.....ik vind het moeilijk om te accepteren dat ik Astma heb omdat het zo raar gegaan is en is het niet een keer verstandig om naar een longarts te gaan? Om te achterhalen waarom ik astma heb?

Ik hoop dat ik hier wat beter om zal leren gaan met mijn astma en minder benauwd zal zijn.....zal wel eens fijn zijn. Het maakt me onzeker en bang en dat komt mijn ademhaling niet ten goede....