Hallo Allemaal
14-05-2016 om 18:24 uurHallo , ik ben Marianne , ben 51 en heb net ( half april) te horen gekregen dat ik longemfyseem heb. Ze werken nog voor 46%. Heb ook te horen gekregen dat mn ruggegraad misvormt is en richting hart en longen aan het groeien is en eveneens aan het torsen is. Ik had veel klachten , maar de verkeerde specialisten zeiden dat t in mn hoofd zat....Na 2 jr ben ik dit dus te weten gekomen. Ben blij dat er iets gevonden is , dacht al dat ik niet meer goed bij mn hoofd was....Maar ik ben me nu wel kapot geschrokken en ben heel bang geworden. Omdat ik enorm veel afgevallen ben , gaat t allemaal heel snel. Ik was in de ziektewet , maar wil absoluut blijven werken ! Maar na 3 weken werken , zit ik nu alweer thuis met het begin van een longontsteking. ik kan het zo moeilijk accepteren......Mn hoofd wil verder maar mn lichaam gaat ineens niet meer mee.....Ja ik ben een roker , ben natuurlijk wel flink geminderd , maar ben nog niet gestopt !!!! Ik ben er mee bezig.......Ik denk dat velen mijn verhaal herkennen....Ik weet ff niet meer wat ik moet doen. Ik ben ook zo boos op mezelf , terwijl ik juist nu van mezelf moet houden. Ik ben ook een beetje opvliegerig en zo.......Hebben jullie dit ook gevoeld ? Hoe ga ik hiermee om ?Liefs en sterkte , Marianne
Welkom Marianne. Begrijpelijk dat je angstig bent. Is ook nogal wat om te behappen. Wees niet boos op jezelf, daar schiet je namelijk niet veel mee op :) en daar wordt je ook niet beter van toch. Herkenbaar is het zeker. Ik heb gelukkig wel gelijk de knop om kunnen zetten , lag al drie week in het ziekenhuis en dacht, ben nu al drie week rookvrij, dus gewoon laten staan. Succes en blijf van je af praten.
Welkom Marianne,
Het is nog al wat, wat je hebt meegemaakt en waar je nu in zit.
Ik zelf ben meteen gestopt toen ik de eerste benauwdheids aanval kreeg.
Minderen, is na verloop van tijd, weer op hetzelfde aantal zitten.
Probeer met behulp van je arts om te stoppen.
Ik wens je heel veel sterkte en wees niet boos op jezelf, want dat is iets
wat je niet kan veranderen.
Groetjes
Dank jullie wel Roeli en Shadow.....Ik ben blij dat ik niet alleen ben en dat we samen elkaar kunnen oppeppen en kracht geven. Ik ga net als jullie mn best doen. Fijne Pinksterdagen. Groetjes...
Welkom Marianne op dit forum.
Dat is inderdaad veel dat je "voor je kiezen" heb gekregen.
Daar is tijd voor nodig om dat allemaal te verwerken.
Vooral omdat je al lang klachten had en je pas na twee jaar weet wat er "aan de hand" is.
Je geest wil wel, maar je lichaam werkt niet mee.
Hopelijk kan je binnenkort toch weer werken.
Ook al ken ik je niet persoonlijk, je bent iemand om van te houden.
Sterkte met alles, zeker met het afbouwen van het roken.
Een lieve groet en zet hem op!
Christiana
Dank je Christina .
Hoi Marianne, welkom op het forum. Naast "opluchting" dat je nu een juiste diagnose heb gekregen dat het wel degelijk een lichamelijk probleem is dat je hebt en niet tussen je oren zit, heb je nu te maken met een proces van aanvaarding en verwerking. Dat kost tranen en tijd! Het is echt niet zomaar iets, maar wat invloed zal hebben voor de rest van je leven. Geef dat eerst even de tijd. En verder heb je nu echt een sterk argument voor jezelf om te stoppen met roken. Je weet nu daadwerkelijk waar je het voor doet.
Kom op meid, je kunt het! Zeg dat tegen jezelf en wij zullen je hierbij steunen.
Niet boos worden op jezelf, wat gebeurd is is gebeurd en kijk niet meer achterom. Ouder worden betekent ook leren van je ervaringen en (mogelijke) fouten. Foute keuzes maken we allemaal eens, de één heeft verder strekkende gevolgen dan de andere.
Liefs van Thirza