Hallo allemaal
14-09-2015 om 08:14 uurIk ben Kitty en lees sinds een tijdje mee op het forum. Ik heb lang getwijfeld of ik wel meer wilde weten. Ik wilde immers eventuele vervelende vooruitzichten niet weten. Nu denk ik dat ik mijn kop niet in het zand moet steken en er gewoon mee dealen moet, wat er dan ook komen gaat.
Ik heb vanaf mijn 12e bronchitus, waar ik weinig last van had, behalve als ik verkouden werd, zat ik er 3 weken mee met kuren en benauwdheid. Sinds vorig jaar, na longspasmen, stelde men de diagnose COPD gold 3. Ik heb alleen Duaklir Genuair en verder helaas geen ander pufje ter bescherming omdat ik geen enkel pufje van die aard (ik heb er heel wat moeten proberen) kan verdragen.
Ik heb wel naast de Duaklir nog Berodual voor de dagen dat het heel slecht is en ik het niet red met alleen de Duaklir.
Ik zit 2 keer p/w op fysio waar ik heel veel baat bij heb. Hornerheide is me ook voorgesteld, maar ik heb 3 hondjes thuis waardoor ik niet constant weg kan. Mijn man werkt immers.
Dat ben ik in grote lijnen.
Groetjes Kitty
Welkom
Hallo Kitty.
Ik heb ook COPD gold 3 ik gebruik daar een betrekkelijk nieuw medicijn voor met de naam Foster
ik weet niet of je dat ook al geprobeerd heb, je moet het gebruiken met een voorzetkamer het
komt dieper in je longen s'morgens een puf en s'avonds met voorzet kamer.
Foster is een long weg verwijder en ontstekingsremmer in een.
Groet Jaap.
Welkom Kitty
Het valt niet mee ,de ene dag gaat het beter dan de andere dag .
Je hebt in ieder geval de stap gezet verder te kijken en het te accepteren hoe moeilijk dat ook is .
Groetjes Jopie
Bedankt allemaal voor jullie reactie.
@ J@@p
Ik heb inderdaad ook Foster geprobeerd, maar na een week beklemmingen op mijn borst ben ik ermee moeten stoppen. Sinds ik het bij de Duaklir houd, gaat het eigenlijk best wel goed. Heb ik een mindere dag puf ik bij met Berodual en tot nu toe kan ik me daar redelijk goed mee redden.
@ Jopie
Ik denk dat je op een gegeven moment wel zult moeten, je houdt anders gewoon jezelf voor de gek en daar kom je ook niet verder mee. Mijn motto is vooral blijven lachen en het beste maken van de situatie :-) Alhoewel, soms ben je wel eens verdrietig, maar dan denk ik, er zijn ergere dingen dus niet zeuren en dan gaat het wel weer.
Groetjes Kitty