Hai!

Hai allemaal,

Het is een goede gewoonte om je even voor te stellen, dus dat doe ik hierbij. Ik ben Cleo, 32, supergelukkig getrouwd met kat zonder kinderen  ;) Ik ben recent doorverwezen naar de longarts in verband met klachten waar ik alles bij elkaar al zo'n vier maanden mee rondloop.

Het begon in december vorig jaar, toen ik op mijn werk merkte dat ik erg moe was, alles niet zo lekker liep en ik het af en toe benauwd had met een raar soort gevoel in m'n borst. Ik had het erg druk, dus dacht dat het daar iets mee te maken had. Op eerste kerstdag zat ik bij mijn schoonouders lekker aan een glaasje wijn en ineens leek het of iemand een machine aanzette vlak naast mij, ik had een heel gek rommelend, trillend gevoel in mijn borst. Ik begon later die dag een beetje te hoesten en toen was het hek van de dam. Mijn vakantie heb ik doorgebracht in bed, met koorts, veel slijm ophoesten en zo verkouden als een kanarie.
Gelukkig werd het in de tweede week van januari wat minder, hoewel de vermoeidheid en benauwdheid bleef. Ik ben braaf naar de huisarts gegaan, die gaf me antibiotica, en nog twee weken later dacht ik dat het nu wel voorbij was.
Nog maar een paar dagen later, kreeg ik weer dat vage, vermoeide gevoel en benauwdheid. Nu was het weer een beetje erger, als ik alleen maar opstond om bijvoorbeeld naar de wc te gaan, kreeg ik het benauwd. Ik hoefde niet naar adem te happen en kwam geen lucht tekort, maar ik begreep wel dat het niet klopte. Ik ben 'gezond', ik rook niet, ik heb / had een goede conditie en ben niet ongelukkig of gestresst, dus ik kon het nergens  aan wijten. Toen ben ik naar de huisarts gegaan.
Om nu niet een verhaal van drie kantjes te schrijven, zal ik maar niet teveel op de details ingaan, maar sindsdien ben ik binnenstebuiten gedraaid door huisarts, daarna door de cardioloog (er is niks mis met mijn hart  :) ) en nu, twee maanden later, is er niets gevonden. Dat is natuurlijk hartstikke goed, maar ook vervelend: mijn klachten worden alleen maar erger. Ik ben nu vrijwel de hele dag benauwd, vooral 's nachts is dat vervelend omdat ik slecht slaap. Ik heb nu een extra kussen onder mijn kussen gelegd. Dat ligt niet lekker, maar ik heb het gelukkig wat minder benauwd dus kan een beetje slapen. Sommige dagen zijn beter dan andere, maar er zijn dagen dat ik benauwd opsta en de hele dag moe en benauwd ben. Niet het naar-adem-snakkende benauwdheid hoor, gelukkig niet, maar het is wel heel vervelend. Dan heb ik ook pijn in mijn borst, alsof er iemand met zijn vuist tegenaan staat te drukken. Ik ben gewoon aan het werk en ik neem nog steeds de trap en sport gewoon, dus ik ga gewoon door, maar toch heb ik het gevoel dat alles een beetje stil staat!
Nu ben ik doorverwezen naar de longarts. Ik heb nog geen afspraak, maar het zal nog wel eventjes duren. En intussen zit ik hier maar mee... dus besloot ik vandaag om me hier aan te melden, hopelijk voor een luisterend oor!

Groetjes,

Cleo